งานเลี้ยงรำลึก
1057 คำ
มันโกรธเขา....
พิภพจ้องมองออกไปอย่างประตูห้องทำงาน นี้ก็ตั้งแต่เช้าแล้วที่มันหายออกไปจากห้อง
เขายังคงนั่งรอคนอยู่บนโซฟาพร้อมซีก้าร์ในมือ ที่สูบไปเป็นม้วนที่เท่าไรของวันแล้วก็ไม่รู้ ก้นซีก้าร์ก็เต็มจานรองไปนานแล้ว....
พิภพรับรู้ได้โดยไม่ต้องมีใครมาบอกว่าคนอาจจะหายหน้าไปอีกนาน คงไม่กลับเข้ามาอีกในวันนี้แน่นอน
เขาผิดเอง....
แต่มันเองก็ไม่ปรานีกับเขาเลยเหมือนกัน...
เขาไม่ใช่คนชอบเล่นการพนันอะไร แต่กลับได้มาเป็นเจ้าของย่านการพนันที่ใหญ่ที่สุดในเอเชียได้ คิดว่าเขาทำมันไปทำไมกัน?
พิภพสูบควันเข้าไปเต็มปอด ก่อนจะหลับตาซึมซับสารนิโคตินเข้าปอดอีกครั้ง.....
ติ๊ดๆ
"...."
พิภพก้มลงไปมองนาฬิกาข้อมือดิจิตอลที่แสดงค่าอัตราเต้นของหัวใจที่มันเริ่มผิดปกติจนส่งเสียงเตือนออกมา อย่างน่าหนวกหู
Rrrr~
ก่อนเสียงของโทรศัพท์มือถือดังขึ้นข้างกาย พิภพต้องหันไปหยิบมันขึ้นมารับสาย โดยที่แทบไม่ต้องเดาว่าเป็นใครที่โทรมา
"...ว่า"
" ((ยังปลอดภัยดีใช่มั้ยครับ) )"น้ำเสียงเรียบนิ่งเป็นเอกลักษของมือซ้ายคนสนิทเอ่ยถามขึ้นมาในสาย
"อืม..."
" ((แล้วทำไมถึง? ...) )"
"ช่างมัน เดียวกูพ่นยาดัก...."
" ((นนท์ละครับ?) )"
"มันไปเตรียมคนให้กูไปงานคืนนี้..."
" ((ครับ...) )"
"แล้วเรื่องที่กูให้ไปหา?"
" ((ครับนาย...ผมให้คนไปสืบในตลาดมืดมาครับนาย ตอนนี้เหล่า seven sins (เซเว่น ซินส์) รุ่นที่ 7 ได้ถูกเปลี่ยนรุ่นโดยสมบูรณ์แล้วครับ) )"
"แล้วมันยังไง? ..."
" ((ตามกฎขององค์กร เมื่อเปลี่ยนรุ่นโดยสมบูรณ์ จะเปิดใบหน้าของสมาชิกให้คนในวงการรับรู้ตัวตนของพวกเขาครับ) )"
"รับรู้ตัวตน?"
องค์กรเวรระยำ ความคิดบ้าระห่ำไม่แพ้กัน...นี้ทำไปเพื่ออะไรกัน? มันคือการเปิดเป้าให้คนตามฆ่าคนในองค์กรของมันได้ง่ายขึ้นไม่ใช่หรือไง?
" ((ครับ ตามนั้นเลย ตอนนี้ภาพของทั้งseven sins กระจายไปทั่วทั้งวงการแล้วครับนาย) )"
"หนึ่งในนั้นก็คือนนท์?"
" ((ใช่ครับ...) )"
"ส่งรูปนนท์ที่พวกมันลงให้กูดูหน่อย"
" ((สิบล้านครับนาย) )"
"อะไร...ค่ารูป?"
" ((ครับ...) )"
"นี้มึงไถค่ารูปกับกู?"เรื่องแบบนี้เขาต้องบอกมันมั้ยว่าควรทำยังไง?
" ((ไม่ใช่ครับนาย....นี้เป็นค่ารูปที่องค์กรกำหนดมา ถึงจะได้รูปของพวกเขาไป) )"
หึ...แบบนี้นี่เอง พวกองค์กรเจ้าเล่ห์ หากินกับคนของตัวเองหน้าด้านๆ ไม่คำนึงถึงความปลอดภัยของสมาชิกในองค์กรตัวเองแม้แต่น้อยเลย
"ก็จ่ายไปสิ ก็แค่สิบล้าน"
" ((ยูโรครับนาย...) )
"หืม? ...ได้รูปของทุกคนเลยหรือไง"
" ((ต่อคนครับ...) )"
"...."
" ((ผมซื้อมาให้แล้วครบทุกคน) )"
"เดียวเมฆ กูต้องการแค่รูปของนนท์ มึงจะเอารูปพวกแม่งมาทำไม เสียดายเงิน"คนอื่นๆ จะเป็นใครเขาสนที่ไหนกัน ไม่ได้มีผลกับเขาเลยแม้แต้น้อย
" ((มีไว้ก็ดีกว่าครับ รู้สึกว่าจะมีรูปของลูกชายมิสเตอร์จอร์ คู่ค้าของนายด้วยนะครับ) )"
"เอารูปเด็กเวรนั้นไปเผาทิ้งเลย กูไม่อยากเห็น แล้วที่ให้โอนเงินค่าอาวุธเรียบร้อยดีมั้ย?"
" ((ก็เกือบ ๆ ครับ..) )"
"อะไรของมึง? กูถามว่าเรียบร้อยมั้ย"
" ((ผมโอนให้ไปแล้ว...) )"
"เออ! ก็แค่นั้น...."ทำไมต้องตอบแบบกำกวนมาให้เขารู้สึกหงุดหงิด
" ((แต่ฝั่งนูนโอนกลับมา) )"
"มันยังจะโอนกลับมาทำอะไรอีก!"
" ((แล้วส่งข้อความมาทางอีเมลให้เราสั้นๆ ..) "
"...."
" ((เขียนมาว่า..Anon is the owner ครับ) )"
มันกำลังจะบอกว่าอาวุธพวกนี้มันให้นนท์ไม่ได้ให้เขาว่างั้นเถอะ...เด็กเวร
"ช่างมัน อยากให้นักทางนี้ก็จะรับไว้"
" ((ครับ) )"
" ตอนนี้ของอยู่ไหนแล้ว? ..."
" ((ทางนั้นให้เราไปรับของที่ เกาะจาราน่า หนึ่งในหมู่เกาะอินโดที่พวกเขาซื้อไว้ครับนาย) )
"ดี! ไอ้สมุทรมันกลับจากสิงคโปร์เมื่อไร ให้มันเอาเรือไปขนมา เราจะเอาของไปลงที่ศรีลังกา) )"
" ((ผมจะให้คนเตรียมการให้ครับนาย) )"
"อืม....มึงดูให้หน่อย ตอนนี้มันอยู่ไหนแล้ว"
" ((ครับ? ...ใคร) )"
"....ต้องให้กูบอก?"
" ((ต้องให้ผมใช้เครื่องตรวจหาตำแหน่งมันก็จะเกินไปหน่อยนะครับ) )"
"กูแค่อยากรู้ว่ามันอยู่ไหนแล้ว"
" ((นายพึ่งบอกผมไปเองว่า เจ้าตัวไปเตรียมคนให้นายไปงานคืนนี้ ตำแหน่งตอนนี้ของเจ้าตัวก็คงจะอยู่ในตึกกาสิโนนั้นและครับ เครื่องหาตำแหน่งไม่ได้บอกตำแหน่งได้ละเอียดขนาดนั้นหรอกนะครับนาย) )"
"เออ...ก็ทำให้มันดีสิวะ มึงไปสร้างมาเลยนะ เอาที่แม่งอยู่ไหน คุยกับใคร ใส่เสื้อสีอะไร ได้นี้จะดีมาก"
" ((รุกล้ำความเป็นส่วนตัวมากไปแล้วนะครับ) )" มันพูดด้วยน้ำเสียงอำอึ้งที่ต้องไปสร้างของที่ดูจะไร้ศิลธรรมแบบนั้นขึ้นมา นี้ถ้าเจ้าตัวรู้....
ไม่ใช่เขาหรอกหรือที่จะโดนอีกฝ่ายเล่นงานเอาภายหลัง? ภูเมฆได้แต่คิดในใจอย่างหวาดหวั่น...
"พูดแบบนี้แปลว่ามึงทำได้ ไปทำมาให้กูสักเครื่อง กูให้เวลามึงอาทิตย์หนึ่ง"พิภพยังคงสั่งตามความต้องการต่อไป ไม่ได้สังเกตสีหน้าคนสั่งเลยแม้แต่น้อย...
" ((......) )" ภูเมฆที่มองผ่านหน้าจอมือถือได้เพียงเงียบก่อนจะพยักหน้ารับคำสั่ง พิภพขมวดคิ้วมองท่าทางของอีกฝ่ายที่แสดงออกมาอย่างไม่พอใจ
"ทำหน้าแบบนั้นหมายความว่าไง? ..."
" ((ครับ ผมจะทำขึ้นมาให้ ส่วนเรื่องงบประมาณ เออ..) )"
พิภพขมวดคิ้วขึ้นมองลูกน้องคนสนิทด้วยความแปลกใจ ทุกทีไม่เคยเอ่ยบอกราคาหรืองบประมาณอะไรกับเขา ทำไมช่วงนี้มันดูจะติดบอกราคาสิ่งของกับเขาได้กัน ไม่ใช่ว่าบอกไปแล้วหรือไงว่าใช้งบไปเท่าไรก็ไปขอเบิกได้ไม่จำกัดอยู่แล้ว?
" เครื่องเสร็จเมื่อไรเอามาให้กู"
".....ครับนาย"
- ผู้เขียน
