ตอนที่ 4
1396 คำ
ตอนที่ 4
“เมื่อกี้คุณคงได้ยินที่ผมคุยกับเพื่อนสินะ แปลกใจไหมล่ะที่ผมไม่ได้หลงใหลในรูปโฉมของคุณเหมือนคนอื่นๆ”
ดวงตาคมคู่งามไหววูบ นี่เขารู้ได้ยังไงว่าเมื่อครู่เธอได้ยิน โมรีซ่อนอาการตกใจไว้มิดชิด เชิดหน้า ยิ้มสวย หัวเราะแผ่วๆ อย่างมีจริตมารยา
“เรื่องธรรมดาออกค่ะ คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ ฉันไม่คิดมากหรอกค่ะ ในเมื่อคุณรู้ว่าฉันได้ยิน ก็ช่วยไม่ได้นะคะ เมื่อครู่ก่อนฉันแค่ลังเลใจว่าจะเดินกลับไปบอกคุณศริณนาว่า บางทีฉันอาจเปลี่ยนใจยอมเป็นนางแบบให้ห้องเสื้อของเธอ แต่พอได้ยินพี่ชายคุณศริณนาสรรเสริญเยินยอตัวฉันราวกับว่ารู้จักฉันดียิ่งกว่าตัวฉันเองแบบนั้น หากร่วมงานกันไปรังแต่จะกินแหนงแคลงใจกันเปล่าๆ พูดตรงๆ นะคะ ฉันไม่อยากร่วมงานกับผู้ชายที่ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ”
“เล่นตัวมากกว่ามั้ง เห็นยายรินทำท่าทางอยากจะได้คุณมาร่วมงานมากแบบนั้น คุณคิดจะโก่งค่าตัวล่ะสิ เท่าไหร่ล่ะ ว่ามาได้เลย เพื่อน้องผมจ่ายได้สบายอยู่แล้ว”
“อุ๊ยตาย... นอกจากจะเป็นเจ้าพ่อวงการธุรกิจค้าปลีกค้าส่งแล้วเนี่ย คุณอิศรวัชร์นี่ยังเป็นเจ้าพ่อบุญทุ่มอีกนะคะ แต่เงินของคุณจะซื้อคำตอบรับจากฉันได้เหรอ ดอกไม้อย่างฉันก็เลือกนะว่าจะลอยไปประดับเตียงใคร ไม่ใช่จะตอบรับคำชวนสุ่มสี่สุ่มห้า”
“จะอวดอ้างว่าตนเองมีดี”
“อืม มีดีหรือเปล่านี่แล้วแต่คนมองค่ะ แต่เผอิญบ้านฉันรวยเสียด้วย เงินเล็กๆ น้อยๆ ซื้อฉันไม่ได้หรอกค่ะ”
“เท่าไหร่คุณโมรี กับการที่คุณยอมเป็นนางแบบให้น้องสาวผม บอกแล้วไงว่าผมจะจ่าย”
โมรีหัวเราะคิก ยกมือขึ้นกอด กวาดตาพิจารณาใบหน้าเข้มคมอย่างยวนยั่ว อีตานี่กินอะไรผิดสำแลงมารึเปล่าไม่รู้ หรือว่าหน้าเธอเหมือนศัตรูคู่อาฆาตของเขาแต่ชาติปางไหน ถึงได้ตั้งป้อมหาเรื่องตั้งแต่เจอกันครั้งแรก
“เท่าไหร่ดีน้า... ระดับคุณอิศรวัชร์นี่น่ะ แต่ว่าฉันไม่รู้จะเอาเงินคุณไปทำอะไรเสียด้วยสิ เพราะเท่าที่มียังไม่รู้ชาตินี้จะใช้หมดไหม เอาเป็นว่าถ้าคุณประมูลสร้อยที่ฉันสวมวันนี้ชนะ ฉันจะยอมเป็นนางแบบให้น้องสาวคุณละกัน”
“แล้วทำไมผมต้องทำตามที่คุณพูดด้วยไม่ทราบ”
“ไม่รู้สิคะ แล้วแต่คุณนะ ฉันไม่ได้บังคับเสียหน่อย อ้อ... ฉันรู้ว่าถ้าคุณจะร่วมประมูลจริงๆ ก็คงชนะแน่ แต่จำไว้อย่างนะคะว่า ถ้าทำงานใกล้ชิดฉันมากๆ คุณอาจจะหลงรักฉันโดยไม่รู้ตัวนะ ที่เตือนนี่เพราะไม่อยากให้คุณต้องกลืนเก็บคำพูดของตนเองทีหลัง มันคงน่าละอายน่าดู”
“หลงตัวเองไปมั้งคนสวย”
“คุณก็ระวังตัวให้ดี อย่างมาหลงผู้หญิงอย่างฉันก็แล้วกันค่ะ”
อิศรวัชร์ข่มใจไม่ให้กระชากร่างระหงเข้ามากอดรัดให้กระดูกหัก รอยยิ้มเหยียดหยันหวานหยดนั่นมันทั้งท้าทายและยั่วยวนกวนอารมณ์เขาให้ขุ่นขึ้ง
โมรีโบกมือ พลางยิ้มยั่วหวานหยดย้อยอีกครั้ง ก่อนจะเดินไปจากตรงนั้น นึกสาแก่ใจที่ทำให้ชายหนุ่มหน้าเข้มขึงบึ้งตึง เล่นกะใครไม่เล่น มาเล่นกะโมรี ถูกท้าทายแบบนั้นให้รู้ไปว่าถ้าตานั่นจะไม่ยอมเสียเงินก้อนใหญ่ แต่ถ้าเธอคิดผิดก็ไม่มีอะไรเสียหาย แค่แกล้งแหย่ยั่วกวนโมโหคนขี้เก๊กปากจัดให้อัดอกอัดใจเล่นๆ แค่นั้นเอง
แสงแฟลชวูบวาบจากการระรัวกดชัตเตอร์จากกล้องถ่ายรูปประสิทธิภาพสูงหลายสิบตัวกระทบเรือนร่างสะโอดสะอง ทรวดทรงองค์เอวเย้ายวนยั่วใจให้ชายหนุ่มน้อยใหญ่ลอบกลืนน้ำลาย ในความสลัว แสงไฟสปอตไลต์จับไปที่นางแบบสาวชุดราตรียาวสีน้ำดำเข้มบนเวทีที่ยาวยื่นแทรกเข้ามาในฝูงชนตรงกลางห้องขนาดใหญ่ ใบหน้างดงามสวยเฉี่ยวคมขำ คิ้วเรียวสวย แพขนตายาวงอน ดวงตาคมขำ จมูกเชิดรั้น รับด้วยกลีบปากสีบานเย็นรูปกระจับ เธอกำลังฉีกยิ้มกว้างอย่างงดงามยามสอดส่ายสายตามองไปยังผู้ชมกิตติมศักดิ์ภายในห้องแกรนด์บอลรูมนั้น เรียวแขนที่ยกขึ้นมาระดับอก โชว์สร้อยข้อมือเพชรส่องแสงระยับวับวาวล้อแสงไฟไม่แพ้สร้อยเพชรแสนสวยที่มีเพชรเม็ดเดี่ยวสีฟ้ารูปหยดน้ำประดับเนินอกผ่อง แสงและสีของอัญมณีเลอค่ายามกระทบไฟเรียกเสียงฮือฮาจากบรรดาคุณหญิงคุณนายไฮโซไฮซ้อรอบทิศทาง นอกจากสร้อยคอ สร้อยข้อมือ ยังมีต่างหูอีกหนึ่งคู่ สนนราคาของเครื่องประดับชุดนี้คือหนึ่งล้านบาท
งานประมูลเครื่องเพชรเพื่อการกุศล รายได้ทั้งหมดโดยไม่หักค่าใช้จ่ายช่วยสมทบทุนผู้ประสบภัยแล้งในทุกภาคของประเทศไทย
โมรี รัตนศักดิ์สวัสดิ์ ส่งยิ้มหวานให้กับผู้ชมในงานซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นเศรษฐีมีเงิน การเดินแบบครั้งนี้เป็นครั้งที่สามของเธอ และหากว่าไม่ใช่การขอร้องอ้อนวอนเสียงอ่อนเสียงหวานของเอมอรเพื่อนรัก ทั้งยังทำอาการราวกับจะกัดลิ้นตายถ้าเธอไม่ยอมมาเดินแบบให้แล้วละก็ โมรีคิดว่าเธอไม่รับงานนี้แน่นอน เหตุผลน่ะหรือ ก็แค่เธอไม่อยากเอาเนื้อตัวมาล่อเสือล่อตะเข้ แค่ที่ผ่านมาเธอก็ได้รับฉายาว่า ‘แม่สาวยั่วเมือง’ แสบดีไหมล่ะ ไม่ได้ทำอะไรเลย นอกจากการปฏิเสธหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ที่เข้ามาขอจีบขอมีสัมพันธภาพแบบถึงเนื้อถึงตัวแค่นั้นเอง
เสียงพิธีกรประจำงานประกาศประวัติของนางแบบสาวคร่าวๆ และความเป็นมาของเครื่องเพชรชุดดังกล่าว เสียงพิธีกรกลับไม่เข้าหูของอิศรวัชร์ นพนันท์ศร ตาคมจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าเนียนสวยของโมรี ผู้หญิง... ที่ผู้ชายหลายคนกระสันอยากจะพาขึ้นเตียง ไม่เว้นแม้แต่ตัวเขาเอง
ร่างกายแกร่งกำลังรุ่มร้อนด้วยกระแสเพลิงบางอย่าง ความต้องการ ความปรารถนา มันอัดแน่นในร่างกายจนทรมาน เขามางานนี้เพราะบัตรเชิญที่ปฏิเสธไม่ได้ และได้รับเสียงกระซิบว่า โมรีรับเดินแบบให้กับงานการกุศลงานนี้จากนักธุรกิจคนหนึ่งซึ่งคุยโม้โอ้อวดว่าตนเป็นเพื่อนสนิทของหญิงสาว อิศรวัชร์บอกตัวเองให้มองข้ามสาวสวยคนนี้ แต่ยิ่งบอกให้ห่างกลับมีบางอย่างดึงดูดให้เข้าใกล้ แล้วร่างกายก็ทุรนทุรายอย่างที่เป็น
เรือนร่างเพรียวระหง หากมีส่วนเว้าส่วนโค้งทรมานใจชาย ยามเคลื่อนกายเยื้องย่างก็ช่างบีบหัวใจชายในห้องนั้น อิศรวัชร์เชื่อว่า หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ต่างจับจ้องนางแบบมากกว่าเครื่องเพชรที่อยู่บนตัวของเธอ และช่างภาพที่ระรัวกดชัตเตอร์มือเป็นระวิงก็เพื่อเก็บภาพนางแบบสาวมากกว่าจะสนใจเครื่องเพชรชุดนั้น
จากประวัติที่เขารู้มา โมรี รัตนศักดิ์สวัสดิ์ เป็นบุตรีคนเล็กของพลเอกเธียรชัยกับคุณหญิงอุษา รัตนศักดิ์สวัสดิ์ เธอเดินทางกลับมาจากต่างประเทศเมื่อสามเดือนก่อน ดีกรีความสวยและความรู้ กับชื่อเสียงของวงศ์ตระกูล ทำให้ได้รับความสนใจจากสื่อ และบรรดาหนุ่มๆ หลังจากที่เธอรับเดินแบบการกุศลของภรรยานายทหารเพื่อหาเงินช่วยเหลือทหารที่ไปประจำการในสามจังหวัดชายแดนใต้เมื่อปลายเดือนที่ผ่านมา
อิศรวัชร์เองก็เพิ่งเดินทางกลับจากติดต่องานที่สิงคโปร์ ครั้งแรกที่ได้เห็นเธอก็เมื่อวันที่ไปเที่ยวกับเพื่อน ความสวยเซ็กซี่ทำให้เลือดลมหนุ่มแน่นสูบฉีดแรง แม้ปากเขาจะปฏิเสธเพื่อนๆ ว่าไม่สนไม่ชอบ แต่ใบหน้าสวยตาวาววับกลับติดอยู่ในความคิดคำนึงจนถึงวันนี้
“หนึ่งล้านห้า”
- ผู้เขียน
