เดียน่า...
ฉันหิ้วกระเป๋าขึ้นมาชั้นบนเดินวนไปมาภายในห้องนอน ไม่รู้จะเริ่มคุยกับพื้นดินยังไงเรื่องที่ถูกผู้ใหญ่เร่งให้แต่งงานวันมะรืนนี้ ทำไมกลับมาถึงเจอเรื่องที่น่าเซอร์ไพรส์ขนาดนี้เลยเนี้ยไม่รู้ว่าพื้นดินถึงบ้านรึยังเขาจะอารมณ์เสียมากไหมที่ถูกผู้ใหญ่เร่งแบบนั้นแค่คิดก็เครียดแล้ว T^T
ฉันกดโทรศัพท์ไปยังเบอร์ของเขาคือตอนนี้ลังเลมากว่าจะกดโทรศัพท์ไปหาเขาดีมั้ย ฉันตัดสินใจว่าจะคุยกับเขาให้รู้เรื่องถ้าไม่อย่างนั้นฉันนอนไม่หลับแน่นอน
ตู๊ดดดดดดดดดดด
ฉันกดโทรศัพท์ไปหาเบอร์ของพื้นดิน เพียงแค่แปปเดียวเขาก็กดรับสายทันที
(ว่าไง)
ฉันเอามือปิดปากไว้ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี คือมันเงียบไปนานพอสมควรปลายสายก็ถอนหายใจออกมาก่อนจะเอ่ยขึ้น
(จะพูดมั้ยเดียน่า)
"ดินรู้ด้วยเหรอว่าเป็นเดียน่า"
ฉันตาโตอย่างตกใจ ทำไมเขาถึงรู้ว่าเป็นฉันอ่ะทั้งๆที่ฉันไม่ได้พูดอะไรเลยซักนิดเดียว
(เบอร์โทรศัพท์เธอไง)
"จำได้ด้วยเหร
