EP.04
1270 คำ
ในขณะเดียวกันนาลินก็เดินออกจากบ้านมาเพราะเห็นลูกสาวกับเมตตาออกมานานแล้ว นางมองคนที่ยืนออกันมากมายตรงหน้าบ้านจึงทันได้ฟังสองสามีภรรยาคุยกัน
“ฉันรู้มาว่า คุณแม่คุณไปสู่ขอลูกสาวบ้านสกุลหวังมาเป็นคุณนายที่สองของคุณแล้วคุณเองก็ไม่ปฏิเสธ ฉันยอมรับเรื่องนี้ไม่ได้เลยจะเลิกกับคุณ นับแต่นี้เราขาดกัน”
“เดี๋ยวก่อนสิเมต ผมเพิ่งไปบ้านสกุลหวังมาเองนะ คุณรู้ได้ยังไง ใครคาบข่าวมาบอกคุณ”
“ใครคาบมาบอกแล้วยังไง ในเมื่อข่าวมันก็ออกมาเหมือนกัน!”
“ก็มันคาบไม่หมดน่ะสิ ผมไปปฏิเสธบ้านนั้นมา มีเมียคนเดียวก็มากพอแล้ว ผมจะหามาเพิ่มทำไม” อาคมบอกเสียงเหมือนละเหี่ยใจ
“…”
ทุกคนเงียบงัน รินะไม่ค่อยเข้าใจที่ผู้ใหญ่พูดกันเท่าไหร่ แต่เธอเห็นแค่พี่เด็กโตกับป้าเมตจับมือกันไว้แน่น
“เอ้า กลับบ้านสิ รออะไร มารบกวนบ้านข้างๆ มืดค่ำอย่างนี้ได้ยังไงกัน” พออาคมบอกป้าเมตจึงเพิ่งรู้ตัว
“เอ่อ นาลิน มันมีความผิดพลาดทางเทคนิคเล็กน้อย ฉันคิดว่าฉันคงต้องกลับบ้าน” ป้าเมตตาที่เอาแต่ร้องไห้ไปผัดข้าวไปเมื่อกลางวันหน้าสดใสแช่มชื่นขึ้น
“เอ่อ ดิฉันก็คิดว่าอย่างนั้นเหมือนกัน” นาลินพยักหน้าก่อนจะไปลากกระเป๋าเดินทางมาให้เมตตา อนาคินดึงไปถือไว้แน่น
“ไว้ค่อยมาเจอกันใหม่นะนาลิน หนูรินะ”
รินะน้ำตาคลอ คุณป้าผู้ทำกับข้าวอร่อยถูกปากเธอกำลังจะกลับบ้านแล้วหรือ เด็กน้อยอุตส่าห์คิดว่าจะมีคุณป้าอยู่ด้วยตลอดไปเสียอีก
“ขอโทษที่ภรรยาผมมารบกวนด้วยนะครับ ผมเพิ่งได้ยินข่าวว่าคุณกับลูกสาวย้ายเข้ามาอยู่ใหม่ ตั้งใจจะมาทำความรู้จักในวันหลัง แต่ต้องมาเจอกันในสถานการณ์แบบนี้”
และแล้วคุณป้าเมตตาก็กลับบ้านไปพร้อมครอบครัว สองแม่ลูกที่คิดว่าจะมีเพื่อนใหม่ก็มองตามไปตาปริบๆ
แต่วันต่อมาป้าเมตตาก็มาเยี่ยมพวกเธออีกครั้งโดยขับรถกอล์ฟมา รินะเพิ่งรู้ว่าท่านลากกระเป๋าเตรียมหนีแต่รั้วบ้านยาวมากไปเลยพักเหนื่อยอยู่ที่หน้าบ้านเธอพอดี โชคชะตาไม่ได้ทำให้เรารู้จักกัน แต่เพราะความรวยจนรั้วบ้านยาวหลายร้อยเมตรของป้าเมตตาต่างหากเล่าที่นำพา
แล้วหลังจากนั้น มารดาเธอกับป้าเมตตาก็สนิทกันมาก เด็กน้อยก็เทียวไปกินข้าวและเล่นกับพี่เด็กโตอยู่เป็นปี แม้จะเป็นการเล่นอยู่ฝ่ายเดียวและเขาเอาแต่เงียบใส่ก็ตามทีแต่พี่คินก็เป็นเพื่อนในวัยเด็กที่เธอรักและไว้ใจเป็นคนแรก
จากนั้นเหตุการณ์ลากกระเป๋าเดินทางหนีออกจากบ้านของป้าเมตตาก็เกิดขึ้นอีกในห้าปีถัดมา เพราะท่านไม่ลงรอยกับสามีและทะเลาะกันใหญ่โตเรื่องที่ลุงอาคมจะส่งอนาคินไปเรียนต่างประเทศ ท่านหนีมาด้วยกระเป๋าใบโตกว่าเดิมเล็กน้อย และสุดท้ายสามีก็ยอมและปล่อยให้อนาคินตัดสินใจเรื่องเรียนด้วยตัวเองไม่บังคับ ตอนนั้นคุณป้าก็กลับบ้านไปแต่โดยดี
วันนี้เหตุเกิดขึ้นซ้ำรอยอีกครั้ง ป้าเมตตาจัดกระเป๋าใบใหญ่กว่าเดิม
“ครั้งนี้เรื่องอะไรคะ รินะว่าต้องเรื่องใหญ่มากแน่”
“ก็ใหญ่มากสิลูก ป้าจะไม่ยอมกลับบ้านจนกว่าลุงอาคมจะยอมป้า”
“ทำไมคะ” รินะสังหรณ์ใจ ว่าเรื่องนี้จะใหญ่โตตามขนาดกระเป๋าและความโกรธของป้าเมตตา
“ลุงอาคมจะให้พี่คินไปดูตัวกับหลานสาวบ้านสกุลหวัง ป้าไม่ยอม สะใภ้ของป้าต้องเป็นหนูรินะ หลานสาวสกุลหวัง ตระกูลที่เคยมาเสนอตัวเป็นเมียน้อยของสามีป้าในอดีตป้าไม่คิดจะดองด้วยหรอก”
รินะกะพริบตาปริบๆ
แม้ไม่รู้จะอึ้งกับเรื่องไหนก่อน แต่กระนั้นริมฝีปากสีชมพูอิ่มก็เอ่ยบอกเสียงเจื้อยแจ้ว
“คุณป้าอย่ายอมให้สกุลหวังหยามคุณป้าได้สำเร็จนะคะ"
"แน่นอน ต่อให้สู้จนตัวตายป้าก็ไม่ยอม"
รินะเดินเข้าไปนั่งข้างๆ ป้าเมตตาแล้วกอดเอวท่านอย่างให้กำลังใจ
"คุณป้าสู้ๆ นะคะ"
"แล้วนั่นจะไปไหนนาลิน" เมตตาเรียกเพื่อนสนิทของตัวเองเมื่อเห็นอีกฝ่ายลุกขึ้น
"ฉันจะไปจัดห้องเตรียมไว้ให้พี่เมตอยู่ เผื่อคราวนี้คุณอาคมไม่มาง้อพี่"
"แม่" รินะร้องเรียกมารดาเสียงหลง
"เทียบดูแล้ว ฝ่ายนั้นเป็นนางแบบแถมยังเป็นทายาทบริษัทผลิตบรรจุภัณฑ์พลาสติก คุณอาคมกำลังจะขยายธุรกิจทำอาหารใส่กล่องเพื่อส่งออก เทียบกับเด็กอ๊องๆ อย่างยัยรินะแล้วฉันคิดว่าเขาต้องเลือกฝ่ายนั้น อีกอย่างคุณอาคมก็คงไม่บังคับคุณคินหรอก เพราะเขารู้ว่าระหว่างยัยรินะกับคุณคินมันพัฒนาอะไรไม่ได้ รู้จักกันมาตั้งเท่าไหร่ ถ้าจะลงเอยกัน ก็คงคบหากันแล้ว"
นาลินพูดไปตามตรงเพราะสาเหตุที่เมตตาหอบกระเป๋าหนีมาเพื่อประท้วงครั้งนี้ มันเป็นเรื่องที่อาคมยอมลงให้ไม่ได้ นางเองก็คิดเหมือนที่สามีของเมตตาอธิบายเหตุผลกับภรรยา
"ฉันไม่รู้ล่ะ" เมตตากอดอก "จุดยืนของฉันคือฉันตั้งธงไว้แล้ว ยังไงก็ไม่เปลี่ยนใจ"
"แล้วถ้าคุณคินเลือกบ้านนั้นล่ะ" นาลินถามตามตรง แค่ที่พูดมาก่อนหน้านี้คนเป็นลูกสาวยังห่อเหี่ยว ท่านยังจะปล่อยหมัดฮุกไปอีกคำถามโดยไม่รู้ว่าก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายของรินะเหมือนถูกบีบ จะบอกให้มารดาเข้าข้างตัวเองก็ไม่ได้ด้วย
รินะเริ่มคิดตามมารดา ถ้าพี่คินเลือกผู้หญิงคนนั้น เธอจะทำอะไรได้ล่ะ
"ก็ต้องมาคุยกันอีกที แต่ฉันไม่ยอมแน่ถ้าคุณอาคมจะจับลูกคลุมถุงชน หัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่ยอม"
สิ้นหวัง สิ้นหวังที่สุด รินะรู้สึกห่อเหี่ยวขึ้นมาทันที
"เลิกคุยเรื่องวุ่นๆ ของบ้านฉันกันเถอะ เครียดเปล่าๆ" เมตตาเปลี่ยนเรื่อง "วันนี้สบโอกาสอยู่กันสามคน เรามาดูผู้ชายที่ไม่มีวันทำให้เราเสียใจกันดีกว่า"
"ดีค่ะดี" คราวนี้นาลินเห็นดีเห็นงามด้วย ส่วนรินะ ผู้ที่ไม่เครียดกับอะไรนานก็ปัดเรื่องปวดหัวในอนาคตออกไป เพราะมันยังไม่เกิด ตอนนี้ทำปัจจุบันให้ดีที่สุดก่อน...
"เรื่องไหนดีคะ..." หญิงสาวกดเข้า NETFLIX ดูรายชื่อซีรีส์มาใหม่ซึ่งพวกเธอมักจะรวมตัวกันเพื่อดู
สองป้าหลานเลือกละคร ส่วนนาลินเดินไปหยิบของกินที่เป็นพวกขนมขบเคี้ยวและเครื่องดื่มพิเศษมาแจกสมาชิก
"วันนี้ไม่เอาซีรีส์จีนนะ ป้าเกลียดผู้ชายจีนแล้ว" ป้าเมตตาประกาศกร้าว..
รินะพยักหน้า เมื่อประเทศที่เลือกผัวทิพย์ได้จะหายไปสองประเทศแล้วเพราะมารดาเธอแบนพระเอกญี่ปุ่นเพราะสามีเก่าเป็นคนญี่ปุ่น ส่วนป้าเมตตาแบนซีรีส์จีนไปแล้ว
"ถ้าพี่คินเลือกแม่นางแบบนั่น ก็แบนซีรีส์ไทยเพิ่มไปอีก" ป้าเมตตาหันมาบอกเธอ รินะเองก็พยักหน้าหงึกๆ
- ผู้เขียน
