เงาจันทร์กลางสายลม

บทที่ 7: ดาบสองคมของความเชื่อใจ

เสียงคลื่นลมพัดผ่านแนวกำแพงวังหลวง เงามืดจากต้นสนสูงใหญ่ขยับไหวตามแรงลม หย่งหมิงยืนอยู่บนระเบียงหอคอย มองออกไปยังเมืองหลวงที่เงียบสงัด ทหารยามสองคนอยู่ห่างออกไปแต่ยังอยู่ในระยะพร้อมป้องกัน เขากำลังครุ่นคิดถึงรายงานล่าสุดจากหน่วยข่าวกรอง

"ข้าพบว่าข้อมูลสำคัญของอาณาจักรถูกส่งออกไปทางเหนือ" หัวหน้าหน่วยข่าวกรองรายงานเมื่อหลายวันก่อน "ข้ายังไม่รู้ว่าใครเป็นคนส่ง แต่ข้อมูลนั้นเกี่ยวข้องกับแผนป้องกันเมืองหลวง"

หย่งหมิงรู้ทันทีว่าสถานการณ์นี้อาจนำมาซึ่งหายนะหากปล่อยให้ดำเนินต่อไป เขาหรี่ตามองความมืดข้างหน้าและตัดสินใจรวบรวมเบาะแสเพิ่มเติม

รุ่งเช้า หย่งหมิงเรียกประชุมลับภายในห้องบัญชาการ หัวหน้าหน่วยข่าวกรองเข้ามาพร้อมกับแผนที่ที่มีจุดแดงวงไว้

"เราได้ข้อมูลเบื้องต้นว่ามีการส่งข่าวออกจากเขตนี้" เขาชี้ไปยังพื้นที่ใกล้กับพระราชวัง

หย่งหมิงพยักหน้า สีหน้าของเขาเคร่งขรึม "ส่งสายลับของเราลงพื้นที่ ตรวจสอบให้แน่ชัดว่าใครเป็นผู้กระทำ ข้าจะไม่ยอมให้ศัตรูเล่นงานเราได้อีก"

ในขณะเดียวกัน เขารู้ดีว่าการจับสายลับในราชสำนักนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย คนที่อยู่เบื้องหลังอาจเป็นใครก็ได้ แม้แต่คนที่เขาเคยไว้ใจที่สุด

-----

ขณะที่หย่งหมิงยุ่งกับการวางแผน หลิงฮวากลับไปพบลี่เหยียนอีกครั้งที่มุมสวนลับใกล้พระตำหนัก หลิงฮวาเล่าเรื่องราวการเดินทางที่ผ่านมาอย่างสนุกสนาน ขณะที่ลี่เหยียนนั่งฟังด้วยสีหน้าสงบ

"เจ้าโชคดีจริงๆ ที่ได้เดินทางกับคนที่ไว้ใจได้" ลี่เหยียนกล่าวพลางยิ้มบาง

"ใช่ หย่งหมิงและอู๋เฟิงหลินต่างช่วยเหลือข้ามาตลอด นับว่าข้าโชคดีมาก" หลิงฮวาตอบ

แต่แล้วลี่เหยียนก็เอ่ยเสียงเบา "แต่เจ้ารู้หรือไม่...บางทีคนที่ใกล้ชิดเรา อาจมีเจตนาแอบแฝงก็เป็นได้"

หลิงฮวาหยุดคิดและมองลี่เหยียนด้วยความสงสัย "เจ้าหมายถึงอะไร?"

"ข้าเพียงแต่สงสัยว่า อู๋เฟิงหลินอาจไม่ใช่คนที่เจ้าคิดว่าเขาเป็น" ลี่เหยียนพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน "ข้าเคยได้ยินเรื่องราวบางอย่างเกี่ยวกับเขา และคิดว่าเจ้าควรระวังตัว"

คำพูดนั้นทำให้หลิงฮวาเริ่มเกิดความสับสน แม้ในใจลึกๆ นางยังคงเชื่อมั่นในตัวอู๋เฟิงหลิน แต่คำเตือนของลี่เหยียนก็เริ่มฝังลงในจิตใจของนางโดยไม่รู้ตัว

หลังจากลี่เหยียนลุกออกไป หลิงฮวานั่งนิ่งอยู่ในสวน ดวงตาของนางเต็มไปด้วยคำถาม

"อู๋เฟิงหลิน...เจ้ามีสิ่งใดปกปิดข้าหรือไม่?" นางพึมพำเบาๆ

---

ยามค่ำคืนมืดมิด เสียงฝีเท้าของหย่งหมิงก้องเบาๆ ในทางเดินที่ทอดยาวไปยังห้องบัญชาการ หน้าต่างแต่ละบานถูกปิดแน่นเพื่อป้องกันการรั่วไหลของข้อมูลสำคัญ ในมือของเขามีม้วนกระดาษเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยข้อมูลหลอกซึ่งเขาตั้งใจจะใช้เป็นกับดัก

"เจ้ามั่นใจหรือว่าแผนนี้จะใช้ได้ผล?" หัวหน้าหน่วยข่าวกรองถามเมื่อเขาเดินเข้ามาในห้อง

"เราต้องลอง" หย่งหมิงตอบด้วยเสียงหนักแน่น "ศัตรูต้องการข้อมูลสำคัญ เราจะให้พวกมัน...แต่เป็นข้อมูลที่ผิด หากใครส่งข่าวออกไป มันจะนำพาเราไปหาตัวสายลับโดยตรง"

หย่งหมิงวางม้วนกระดาษลงบนโต๊ะ และหันไปหานายทหารสองคนที่เขาไว้ใจมากที่สุด "นำเอกสารนี้ไปเก็บในที่ที่พวกมันคิดว่าจะหาเจอ แล้วเฝ้าดูความเคลื่อนไหวทุกอย่าง อย่าให้ใครรู้ว่าเรากำลังจับตาดู"

ทั้งสองโค้งรับคำสั่งก่อนจะรีบออกไป เหลือเพียงความเงียบที่หนักอึ้ง หย่งหมิงหลับตาแน่นพลางถอนหายใจ เขารู้ว่าความเสี่ยงครั้งนี้อาจนำมาซึ่งผลลัพธ์ที่ไม่คาดคิด แต่เขาไม่มีทางเลือก

เมื่อแผนเริ่มต้นขึ้น หย่งหมิงเฝ้าสังเกตหลิงฮวาอย่างใกล้ชิด เขาเริ่มสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงเล็กๆ ในตัวนาง นางพูดน้อยลงและดูเหมือนมีบางสิ่งอยู่ในใจ แม้เขาอยากถาม แต่ก็เลือกที่จะรอให้นางเปิดใจเอง

คืนหนึ่งภายใต้แสงจันทร์ เขาพบนางนั่งอยู่ที่สวนลับคนเดียว ใบหน้าของหลิงฮวาเต็มไปด้วยความคิดคำนึง

"เจ้าดูเหมือนมีเรื่องในใจ" หย่งหมิงเอ่ยพลางเดินเข้ามาใกล้

หลิงฮวามองเขา ก่อนจะหลบตา "ข้าแค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย ไม่มีสิ่งใดสำคัญ"

แต่คำตอบนั้นไม่ได้ทำให้หย่งหมิงคลายความกังวล เขารู้ว่ามีบางอย่างเปลี่ยนไป และเขาต้องค้นหาความจริงให้ได้

------

หลายวันผ่านไป หย่งหมิงได้รับข่าวด่วนจากหัวหน้าหน่วยข่าวกรอง "ข่าวปลอมที่เราส่งออกไปถูกส่งต่อไปยังชายแดนทางเหนือแล้ว"

เขาพยักหน้าเล็กน้อย "ดี อย่างน้อยเราก็รู้ว่าใครบางคนในวังเป็นผู้ส่งข่าว ข้าจะคอยดูว่าใครมีพฤติกรรมน่าสงสัยในช่วงนี้"

ในขณะเดียวกัน ลี่เหยียนเริ่มแสดงความไม่ไว้วางใจต่อหย่งหมิง นางเริ่มเข้ามาพูดคุยกับหลิงฮวามากขึ้น เพื่อให้หลิงฮวาสงสัยในตัวเขา

"เจ้าสังเกตไหมว่าหย่งหมิงดูเหมือนมีอะไรปกปิด?" ลี่เหยียนถามขณะพาหลิงฮวาเดินเล่นในสวน

หลิงฮวาเงียบไปครู่หนึ่งก่อนตอบ "เขาอาจมีหน้าที่และภาระที่ไม่สามารถบอกเราได้ ข้าคิดว่าเขายังคงเป็นคนที่ไว้ใจได้"

แต่ลี่เหยียนไม่ลดละ "บางทีเจ้าอาจต้องคิดใหม่ คนที่อยู่ใกล้เจ้าที่สุด อาจเป็นคนที่เจ้าคาดไม่ถึงที่สุด"

คำพูดนั้นทำให้หลิงฮวาเริ่มหวั่นไหว แม้หัวใจของนางยังคงยึดมั่นในหย่งหมิง แต่ความสงสัยที่ถูกปลูกฝังเริ่มเติบโตขึ้นทีละเล็กทีละน้อย

---