ด้านปารารินที่กำลังจัดโต๊ะทำงานของตัวเองเสร็จ ก็ถูกเรียกเข้าไปประชุมพร้อมกับรับมอบหมายงานก่อนจะแยกย้ายกันไปทำงานตามหน้าที่ที่พวกเธอได้รับ แต่สายตาของปารารินก็เจอกับผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเธอก็จำได้ว่านั่นคือเลขาของภารัณกำลังเดินตรงเข้ามาหาเธอ เธอก็มั่นใจเลยว่าต้องมีเรื่องมาให้เธอปวดหัวอีกแน่ๆ
“สวัสดีจ้ะคุณน้อง จำพี่ได้ใช่ไหมคะ พี่ชื่อวินะจ้ะเป็นเลาขาของคุณภารัณ” วิชุดาเดินเข้าไป ก่อนจะเอ่ยทักทายปารารินออกไป เพราะเธอเคยเจอเด็กสาวมาก่อนหน้านี้แล้ว คือตอนที่เธอเข้ามารับฟังคำชี้แจงเรื่องทุนการศึกษาคราวก่อน
“จำได้ค่ะ เรียกปรางก็ได้ค่ะพี่ พี่มีอะไรจะคุยกับปรางหรือเปล่า” ปารารินถามออกไปอย่างสงสัย เพราะเธอพึ่งมาทำงานที่นี่วันแรก แต่เลขาของภารัณก็มาหาเธอซะแล้ว แล้วแบบนี้เธอจะหนีเขาพ้นยังไงกัน
“พอดีคุณภารัณเขาให้พี่มาตามน้องปรางไปพบน่ะ ตามพี่มาสิจ้ะ” วิชุดาพูดบอกไปแล้วยิ้มอย่างเป็นมิตรออกไป
“พบกับปร
