ด้านปิ่นแก้วที่เดินกลับเข้ามาในชั้นของผู้บริหาร เธอก็เข้าไปพบกับภารัณอย่างอยากรู้ว่าเขาลงทุนซื้อบริษัทที่ปารารินทำงานอยู่ แต่ก็เจอภารัณกำลังคุยกับปรินทร์อยู่แล้วเธอก็มาได้ยินทั้งสองพูดถึงปารารินพอดี เธอจึงหยุดที่หน้าประตูแล้วแอบฟังอยู่เงียบๆ
“ไอ้ภาม คืนนี้ไปเที่ยวกันหน่อยไหมวะ พวกเพื่อนๆเราก็ไปกันหลายคนนะโว้ย พวกมันบอกฉันให้เอาแกไปด้วยให้ได้” ปรินทร์พูดออกไปแล้วก็ทำหน้ากรุ้มกริ่มอย่างต้องการไปผ่อนคลายคืนนี้
“คืนนี้ฉันไม่ว่าง ฉันต้องไปส่งปาราริน แกไปกับพวกนั้นเถอะว่ะ ” ภารัณพูดบอกไป เพราะเขาอุตส่าห์อดทนรอปารารินมาสองอาทิตย์กว่าๆแล้ว ยังไงคืนนี้เขาก็จะพลาดที่จะสนุกกับเธอไม่ได้ ต่อให้พวกเพื่อนๆของเขาจะรบเร้ายังไงก็เถอะ เขาไม่มีทางไปแน่
“เฮ้อ แกไปส่งน้องปรางเขาแล้วแกก็มาหาพวกฉันที่คลับก็ได้นิวะ เมื่อก่อนแกคบกับปิ่นแกยังไปไหนมาไหนกับพวกฉันได้เลยนิวะ อีกอย่างน้องปรางเขาคงไม่ว่าอะไรแกหรอกน่า”
