ด้านปารารินก็เงยหน้ามองสบตากับภารัณอย่างอึ้งๆ เพราะเธอไม่คิดว่าเขาจะตามมาหาเธอถึงที่นี่ ทั้งที่ผ่านมาเธอไม่ยอมรับสายของเขาแล้ว เขาก็น่าจะรู้สิว่าเธอไม่อยากจะคุยกับเขา
“แต่ฉันไม่ว่างจะคุยกับคุณตอนนี้ ขอตัวนะคะ พี่พลคะ เราไปกันเถอะค่ะ” ปารารินพูดบอกไปแล้วก็หันไปบอกเกริกพลให้รีบพาเธอออกไป
“จะไปกับผู้ชายคนอื่น แล้วทิ้งผัวตัวเองอย่างนี้น่ะเหรอปาราริน คุณต้องไปกับผม ” ภารัณพูดออกไปแล้วมองอย่างไม่พอใจที่เธอเลือกจะไปกับผู้ชายคนนี้ แทนที่จะเป็นเขา นี่เธอไม่คิดจะคุยเรื่องที่เกิดขึ้นวันนั้นกับเขาเลยหรือไง เธอไม่คิดจะเสียดายซิงที่เสียให้เขาเลยเหรอ ถึงได้เมินเขาแบบนี้
“คุณภารัณ อย่ามาพูดจาแบบนี้นะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย” ปารารินพูดกัดฟันออกไปอย่างอายๆ ที่เขามาประกาศก้าวต่อหน้าเกริกพลอย่างนี้
ส่วนเกริกพลก็มองหน้าของผู้ชายคนนอื่นอย่างจดจ้อง เพราะผู้ชายคนนี้พูดว่าเป็นผัวของปารารินก็เท่ากับตอนนี
