ตอนที่ 8 เจ้าสาว
1209 คำ
ตอนที่ 8 เจ้าสาว
ที่ เมืองไทย ณ. WEDDING STUDIO แห่งหนึ่ง
ลิญาในชุดเจ้าสาวสีขาว เธอลองชุดที่ทางร้านเคยเตรียมไว้ให้มิริน ครั้งจะสั่งตัดใหม่ตอนนี้ ก็เหลือเวลาไม่กี่วัน ทางร้านไม่สามารถตัดชุดใหม่ได้ทันแน่ แต่ด้วยหุ่นที่ทั้งสองแตกต่างกัน ลิญาจะอวบอั๋น มีหน้าอกและเอวมากกว่า ทางร้านจึงต้องวัดตัวและแก้ไขชุดใหม่เพื่อให้ทันในงานแต่งงาน
เธอสวมชุดขาวเดินลงมาหา ว่าที่เจ้าบ่าวของเธอ
วิวัฒน์มองเจ้าสาวด้วยสีหน้าเฉยๆ ก่อนจะรู้สึกตัว ปรับสีหน้าเป็นรอยยิ้ม
"สวยไหมคะ พี่วัฒน์" ลิญาหมุนซ้าย ขวา
ชุดแต่งงานขาวประดับด้วยลูกไม้ชั้นดีจากอิตาลี ช่วงอกถูกประดับไปด้วยไข่มุกแท้ หลายสิบเม็ด ชายลูกไม้ลากยาวไปตามทางเดิน
เขาพยักหน้ายิ้มรับ
"อึม สวยสิครับ สวยมาก "
ลึกๆในใจเขายังคงเสียดายที่ไม่ได้แต่งงานกับมิริน คนที่เข้าเฝ้าแอบรักมาตลอด ความสวยหวานในแบบฉบับของมิรินมักจะเป็นอย่างที่ชายเจ้าชู้อย่างเขาต้องการ
มิรินไม่ใช่ผู้หญิงที่หาได้ทั่วๆไป เธอดูบริสุทธิ์สวยหวาน แต่บางคราเธอก็ดูนิ่งเฉยราวกับนางพญา การวางตัวของเธอแลดูเรียบร้อยแต่แฝงไปด้วยความสง่างาม
ใบหน้าสวยรูปไข่กับดวงตากลมใสของเธอ แม้จะไม่ต้องแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางหลากสีสรร แต่ก็ยังคงมีใบหน้าที่เนียนนวล แก้มสีชมพูอมระเรื่อ รับกับสีปากอมชมพูที่เรียวเล็ก ยามเธอยิ้มออกมาราวกับโลกทั้งโลกช่างสดใส
ยิ่งนึก วิวัฒน์ก็ยิ่งเสียดาย แต่จะทำยังไงได้ เธอยกเลิกงานแต่งงานกับเขาไปเสียแล้ว เสียดายที่ไม่รู้ว่าเธอไปพลาดเสียทีให้กับใคร
ลิญาเห็น วิวัฒน์เหม่อไปก็ไม่พอใจ ก่อนจะก้มตัวลงหอมแก้มวิวัฒน์เพื่อเรียกสติ ทันที
อกสวยของเธอยามก้มต่ำ เด่นอยู่ตรงหน้าวิวัฒน์ทำให้สายตาของเขาอดจ้องมองไม่ได้
วิวัฒน์ยิ้มตาเป็นมัน ก่อนลืมเรื่องราวของมิรินไปชั่วขณะ เขาหันไปสนใจลิญา เจ้าสาวแสนสวยเซ็กซี่ที่อยู่ตรงหน้า
ลิญาถอนปากจากแก้มของวิวัฒน์ อย่างเชื่องช้า ปล่อยลมหายใจของเธออย่างแผ่วเบาจงใจให้เขามองอกสวยในชุดราตรีเกาะอกของเธอนานๆ
เวลานี้ ยังจะมาคิดถึงคนรักเก่าหรอ ไม่มีวัน ลิญาคิด
วิวัฒน์เอื้อมมือไปจับมือลิญา เหมือนจะต้องการดึงมาหอมกลับ แต่ลิญากับเบี่ยงตัว แสร้งว่าเขินอายเต็มที่
"ไม่เอานะ พี่วัฒน์ คนเยอะแยะอายเค้า" ลิญามองไปยังพนักงานของร้าน ที่ยืนยิ้มอยู่ไม่ไกลออกไปนัก
เธอค่อยๆชักมือออก ก่อนเอามือลูบไปต้นขา ของวิวัฒน์อย่างแผ่วเบา
แววตาของลิญา กับท่าที่ทีแสนจะยั่วยวน เธอตั้งใจเพียงแค่ว่า ไม่ต้องการให้ เจ้าบ่าวของเธอคิดถึงใครได้อีก
วิวัฒน์ยิ้มกริ่ม ทำไมเขาจะไม่รู้ซึ้งถึงการกระของลิญา เขาเองก็ผ่านผู้หญิงให้ท่ามาแบบนี้ ไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่นัก
แล้วผู้หญิงคนนี้จะบริสุทธิ์หรอ ดูท่าทางแล้วคงไม่ใช่ วิวัฒน์คิดดูถูกในใจ
ดีเหมือนกัน ให้แต่งงานกันแล้ว เขาก็คงใช้ชีวิตล่าสาวอย่างที่ผ่านมา ผู้หญิงแบบลิญา เขาไม่จำเป็นต้องใส่ใจอะไรนักก็ได้
ลิญาส่งยิ้มหวาน มองวิวัฒน์อีกครั้ง ก่อนที่เธอจะกลับไปเปลี่ยนชุด พนักงานเข้ามาช่วยจับชายกระโปรงชุดเจ้าสาวยกขึ้น ทันทีที่ลิญาหันหลัง เธอก็เปลี่ยนสีหน้า !
เธอไม่พอใจตั้งแต่เห็นวิวัฒน์มองเหม่อ ด้วยเธอรู้ทันที ว่าวิวัฒน์ยังอาลัยอาวรณ์ในตัวพี่สาวของเธอ
ยังไงฉันก็ต้องชนะพี่มิริน พี่วัฒน์ไม่มีสิทธิ์กลับไปคิดถึงมัน ลิญาคิดก่อนเดินจากไป
--------------------------------
ล่วงเลยมาจนถึงวันใกล้แต่งงาน
ทุกอย่างในเมืองไทยดูราบเรียบ ราวกับไม่เคยมีปัญหาใดๆ เกิดขึ้นระหว่างสองตระกูล
การจัดการแต่งงานยังคงถูกเตรียมการและดำเนินไปอย่างปกติ ไม่มีการประกาศเปลี่ยนตัวเจ้าสาว เนื่องจากการ์ดเชิญได้ถูกพิมพ์ไปหมดแล้ว ทุกอย่างยังคงดำเนินไปด้วยดี
ส่วนมิรินเธอตั้งใจจะไม่กลับไปงานของน้องสาวกับวิวัฒน์อย่างแน่นอน เธอยังคงใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายอยู่ที่เมืองซูโจวกับแอนนา
ระหว่างนี้เธอฝึกเรียนภาษาจีนเพิ่มเติม ด้วยว่าพอมีพื้นฐานอยู่ ประกอบกับความที่เธอเป็นคนหัวดี เธอจึงใช้เวลาเพียงไม่กี่วัน ก็สนทนาได้คล่องแคล่ว
ที่ร้านเสริมสวย
วันนี้ มิรินตัดสินใจไปทำสีผมใหม่ เธอเลือกที่จะดัดเป็นลอนสีน้ำตาลอ่อน ดูแล้วยิ่งน่ารักสดใสมากขึ้น
แอนนาถือถุงเสื้อผ้าจากร้านแห่งหนึ่งไม่ไกลกันออกไปเดินเข้ามาหา
"ว้าวว สวยมากแก ดูเป็นสาวทันสมัย ขึ้นมาเชียวนะ หลังจากผมดกดำดูเป็นคุณหนูผู้เรียบร้อยมาแสนนาน "
แอนนาเอามือจับปลายผมเพื่อนมาม้วนเล่นเบาๆ
"ฉันสวยไม่ได้ครึ่งหนึ่งของแกหรอกน่า " มิรินทำจมูกย่นยิ้มตอบ
"แหม อวยกันเองนะแก เห้อ ต่อจากนี้ไป ฉันขอให้แกเป็นคนใหม่ จงมีชีวิตใหม่ที่ดี ที่สดใสที่สุดในโลก เลยนะเพื่อน " แอนนาดึงมิรินเข้ามากอด
ทั้งสองสาวยิ้มให้กัน ก่อนจะควงแขนพากันไปเดินเล่น
ใช่แล้ว … โลกใบใหม่ของมิรินกำลังจะเกิดขึ้น
—————-
ที่เมืองไทย
ลิญาเข้าคอร์สบำรุงผิวสู่การเตรียมตัวเป็นเจ้าสาว
ระหว่างที่ลิญาออกมาจากห้องอบตัว
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ก่อนได้ยินเสียงปลายสายเป็น นายกริช เพื่อนในกลุ่มของเธอ
"อะไรนะ คนที่นายนอนด้วยไม่ใช่พี่ริน " เสียงลิญาตะโกนใส่ปลายสาย ก่อนมองซ้ายมองขวาว่ามีคนอยู่บริเวณนั้นหรือไม่
"ไหน นายว่าไงนะ เล่ามาซิ" กริชโทรมาเล่าเรื่องราว ที่เกิดขึ้นให้ลิญาฟัง
"แล้วทำไมนายเพิ่งมาบอก เห็นนายหายไปนาน นึกว่าเรียบร้อยไอ้บ้าเอ้ย "
ลิญากดวางสายใส่อย่างมีอารมณ์
แล้วใครกันนะ ที่พี่มิรินนอนด้วยในคืนนั้น
กล้องวงจรปิด คุณพ่อก็ส่งให้คนไปทำลายแล้ว ด้วยกลัวว่าจะเสียชื่อเสียง เลยไม่ทันได้รู้เลยว่าใครเป็นใคร
ลิญาลงนั่งฮึดฮัดอย่างไม่สบอารมณ์ แต่ช่างเถอะ ต่อให้จะเป็นไง เธอก็ทำลายงานแต่งงานของพี่สาวสำเร็จ ลิญายิ้ม
ลิญากดสายโทรศัพท์ออก เพื่อโทรบอก วัฒน์ให้มารับ แต่พบว่าปลายสายเป็นบริการฝากข้อความ
"เอาอีกแล้วนะพี่วัฒน์ " ลิญาบ่น
บางทีเธอก็เริ่มไม่แน่ใจว่า ที่เธออยากได้วิวัฒน์มาครอบครอง เพราะชอบในความรูปหล่อบ้านรวยของวิวัฒน์ หรือแค่เพียงความรู้สึกที่อยากเอาชนะพี่สาวของเธอมากกว่า
----------
- ผู้เขียน
