อาการมันฟ้อง(ต่อ)

1830 คำ

เมื่อทั้งคู่ได้ยินเสียงพยาบาลดังเข้ามาภายในห้องพายุก็ยอมหยุดทุกอย่างแล้วลุกขึ้นจากเตียงเป็นจังหวะเดียวกับที่เหนือเมฆเปิดผ้าม่านเข้ามา แล้วถ้าไม่มีคนมาขัดจังหวะแปลว่าพายุก็จะจูบเธออยู่อย่างนี้น่ะเหรอ ไอ้บ้าพายุ! ทำไมเมื่อกี้ฉันถึงไม่กัดลิ้นนายให้ขาดไปเลยนะ “เป็นยังไงบ้าง” ประธานหนุ่มพึ่งจัดการปัญหาที่บริษัทเรียบร้อยก็บึ่งรถตามมาทันที ชายหนุ่มสังเกตเห็นความผิดปกติบางอย่างแต่เขาก็เลือกจะถามถึงอาการบาดเจ็บของพราวดาวถึงแม้ว่าใจจริงอยากถามว่า เป็นอะไรไป มากกว่า เพราะสีหน้าของแม่ดาราซีดเผือดเหมือนพึ่งถูกผีหลอกมาอย่างไงอย่างงั้น “ก็ยังเจ็บอยู่แต่ไม่เป็นไรมากแล้วล่ะ” นีรชาสามารถดึงสติกลับมาได้บ้างแล้วแต่อาการส่อแววพิรุธของคนเราก็เพียงพอให้ผู้เข้ามาใหม่สงสัยว่าก่อนหน้านี้มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างคุณหมอกับคนไข้คู่นี้ “ฉันขอโทษนะฉันผิดเองต่อไปนี้ฉันจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกแล้ว” เจ้าของบริษัทเอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม