Chapter.34
ราฟาเอลเดินออกจากห้องประชุมกลุ่มดาร์กหลังจากการประชุมที่เต็มไปด้วยความตึงเรียดดึงกินเวานานกว่าสองชั่วโมงที่ผ่านมา พวกเขาตัดสินใจโค่นเสี้ยนหนามอย่างกาสปาโร่มาเฟียรุ่นแก่คราวพ่อ
คราวนี้ล่ะกาสปาโร่จะได้รับรู้ถึงรสชาติของความพังพินาศของแท้..
“แกจะไปไหนต่อมั้ยราฟ?” อันเดรียถาม
“ไม่ กูจะรีบสะสางงานของกูให้เสร็จๆ อีกสองวันจะไปเกาะสมุย ..ไปกับกูมั้ย?”
อันเดรียทำหน้าเลิกลั่ก ดวงตาทอประกายแพรวพราว
“อืม..ไปสิ พอดีช่วงนี้ว่างๆพอดี” ที่จริงเขาก็ตั้งใจจะเคลียร์งานให้เสร็จอยากไปหามลชนกใจแทบขาด
“มึงเป็นคนซ่อนความรู้สึกไม่เก่งตั้งแต่เมื่อไหร่หา ไอ้อันเดรีย ที่แท้อยากจะไปใจจะขาด”
อันเดรียนึกโมโหนัก หยุดยืนมองแผ่นหลังเพื่อนที่เดินนำไปไกล มือซ้ายยกขึ้นแนบหน้า
.. นี่สีหน้าเขาแสดงออกชัดขนาดนั้นเลยหรือ? ไอ้ราฟมันถึงได้อ่านใจออกราวกับนั่งอยู่ในใจยังไงยังงั้น
“นายครับ”
มือใหญ่ที่ทำงานประสานก
