Chapter.7
ก๊อกๆๆ
“คุณพิมคะ นี่พี่หนูนานะคะ”
“เข้ามาเลยค่ะ”
“ว้ายคุณพิม” หนูนาตกใจที่เห็นสภาพของพิมรภา เธอโดนมัดและนอนคลุมผ้าห่มสภาพน่าจะเปลือยเปล่า
“ช่วยแกะมัดพิมที” เธออ้อนวอนหนูนาอย่างน่าสงสาร
หลังจากที่พิมรภากำลังอาบน้ำหนูนาก็กำลังเก็บกวาดห้องให้หล่อน นี่ผู้หญิงคนนี้ไปทำอะไรนายท่านหนอ ทำไมถึงได้ทำกันขนาดนี้ ดูจากสภาพเมื่อเช้าแล้วเธอคงโดนขืนใจจากเจ้านายหนุ่มแน่นอน
เฮ้ออ ก็เธอเล่นวิ่งหนีไปแบบไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลยว่าพื้นที่คฤหาสน์หลังนี้กินพื้นที่ตั้งกี่ร้อยไร่ และลูกน้องเยอะปานรังมด
“ว้าว อาบน้ำแต่งตัวแล้ว คุณพิมนี่ก็สวยไม่เบาเลยนะคะขนาดไม่ได้แต่งหน้า”
“ขอบคุณนะคะ สำหรับเสื้อผ้า” วันนี้เธอเลือกใส่ชุดเดรสยาวคลุมเข่าแขนยาวโทนสีฟ้าอ่อน
“อ๋อ นายท่านสั่งให้หนูนาเลือกสั่งให้คุณพิมน่ะค่ะ เห็นคุณพิมน่ารักเลยเลือกเสื้อผ้าให้เหมาะกับบุคลิกค่ะ อิอิ”
เมื่อได้ยินคำว่านายท่านทำเอาหล่อนกร
