แกร๊ก เขาเปิดประตูห้องนอนเข้ามาในช่วงตีหนึ่งเศษๆ เพราะเพิ่งเคลียร์งานเสร็จ สองเท้าค่อยๆ ชะลอความเร็วลงเมื่อได้ยินเสียงละเมอว่า ‘หนาว’ ออกมาจากปากยูริซึ่งกำลังนอนขดตัวอยู่บนเตียง เขาเดินเข้าไปหย่อนตัวนั่งลงข้างเตียงฝั่งที่เธอนอน แม้นอนห่มผ้าอยู่แต่ยังบ่นว่าหนาว มือเล็กของยูริเลื่อนมาจับมือเขา นั่นทำให้เขารู้ได้ทันทีว่าเธอกำลัง…ไม่สบาย “ไข้ขึ้นเหรอ…” ปากหนาขยับพึมพำ หลังจากเลื่อนมือไปอังหน้าผากยูริและพบว่าตัวเธอร้อนดั่งไฟ คงเป็นเพราะบทรักที่ผ่านมาก่อนหน้านี้ เขารุนแรงกับเธอมากเกินไปเลยทำให้ยูริไข้ขึ้น “หนาว…” เธอไม่พูดเปล่า แต่ยังขยับเข้ามาใกล้แล้วดึงมือเขาไปกุมไว้แนบแก้มไม่ยอมปล่อย จนต้องเป็นคนดึงออกเอง เขาลุกขึ้นเดินไปหาผ้ามาเช็ดตัวให้ยูริ ตอนนี้อาการเธอท่าจะหนักมาก ไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งตัวเองต้องมาทำอะไรแบบนี้กับใคร อันที่จริงเขาไม่ทำก็ได้แต่ก็เลือกที่จะทำ เขาเริ่มเช็ดตัวให้ยูริโดยพ