Chapter 8

1356 คำ
จีเดินเข้ามาในออฟฟิตในเวลาต่อมา เธอจะมาจัดการยัยหมดลอบกัดขี้ขโมยลูกค้าของคนอื่น เธอจะไม่โกรธเลยสักนิดถ้าคนที่แย่งลูกค้าไปคือคู่แข่งของโรงแรมอื่น ไม่ใช่คนในบริษัทเดียวกันแล้วมาบัพกันเองแบบนี้มันดูเป็นพวกขี้แพ้ทำทุกอย่างเพื่อชัยชนะโดยไม่สนใจเพื่อนร่วมงานคนอื่น แอ๊ดดดดดดด "สวัสดีค่ะเจ๊จี ทำไมมาที่นี่..." "ลูกพี่เธอมันอยู่ที่ไหนเรียกมันมาคุยกับฉันเดี๋ยวนี้ อ่อ แกมีส่วนรู้เห็นเรื่องการแย่งลูกค้าของฉันมั้ย" จีชี้หน้าเด็กของนัยรอร่าอย่างโมโหสุดๆ เวลานี้ระเบิดเวลาเท่านั้นที่กำลังจะเกิดขึ้นเธอกำลังอดทนรอฟังคำตอบดีๆจากมันอยู่ อย่างน้อยถ้าเสนอไปโดยไม่รู้ว่าเป็นลูกค้าที่ดิวกับเธออยู่ก็ยังพอจะให้อภัยได้ "อะไรกันมาถึงก็โวยวายเลยนะเพื่อนจี" รอร่าเปิดประตูออกมาจากห้องทำงานยิ้มมุมปากมองหน้าเธออย่างเสแสร้งแสดงว่ามันเป็นคนทำแน่นอนและมันตั้งใจ ส่วนรอร่าเธอรู้อยู่แล้วว่าหล่อนจะต้องมาโวยวายแบบนี้ก็แค่แสดงสีหน้าไม่รู้และไม่ได้ตั้งใจแค่นั้นแหละมันก็ทำอะไรเธอไม่ได้แล้ว "แกแย่งลูกค้าของฉันไปยังมีหน้ามาบอกว่าฉันโวยวายอีกเหรอ ชาตินี้แกจะมีปัญญาทำอะไรด้วยตัวเองได้บ้างเอาแต่มาแอบขอส่วนบุญทีมอื่นเขาแบบนี้มันดูทุเรศ!!" "นี่!! มันจะมากไปแล้วนะ ลูกค้าเขาโทรศัพท์มาหาฉันเองและฉันก็แค่เสนอไปไม่คิดว่าเขาคุยกับเธอมาก่อน" "มันจะเป็นไปได้เหรอที่อยู่ๆลูกค้าจะโทรศัพท์มาหาเธอทั้งๆที่เราสองคนเป็นทีมของโรงแรมเดียวกัน.. แกคิดว่าฉันจะโง่เชื่อคำตอแหลของแกเหรอนังรอร่า" จีกำหมัดแน่นอยากจะเอาฟาดใส่ปากของแม่นี่สักฉาดเผื่อจะลดความหน้าด้านลงบ้าง ลองถ้าเป็นแบบนี้ไม่ว่าจะตำแหน่งสูงๆหรือแค่ตำแหน่งพนักงานขายทั่วไปเลยถ้าไม่มีจรรยาบรรณแบบนี้หล่อนไม่เหมาะสมกับทุกตำแหน่ง "แกไม่เชื่อฉันก็ช่วยไม่ได้ ลูกค้าเซ็นสัญญากับฉันเมื่อวานตอนเย็นไปแล้วมันแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว" "แก้ไขไม่ได้ไม่เป็นไรงั้นฉันขอตบแกสักทีแล้วกันจะได้หายมั่นหน้าลอยหน้าลอยตาอยู่แบบที่ทำอยู่ตอนนี้" จีเดินเข้าไปกระชากคอเสื้อหล่อนทันทีมันไม่ใช่ว่าเธอไม่มีความอดทนแต่เธอถูกลอบกัดแบบนี้ตลอด เธอไปคุยจนลูกค้าเปลี่ยนใจยอมมาใช้บริการโรงแรมฟิวชั่นเนรี่กรุ๊ปแต่ยอดก็ไม่เข้าของเธอแล้วเธอจะเสียเวลาคุยทำไม เธอต้องการตำแหน่ง Marketing Director มันเป็นการพิสูจน์ว่าเธอประสบผลสำเร็จและครอบครัวของเธอจะปล่อยเธอเป็นอิสระเพราะมันเหมือนกันว่าเธอโตพอที่จะตัดสินใจทุกอย่างได้เองแล้ว  "ทำอะไรกัน!!" จีปล่อยคอเสื้อของรอร่าออกทันทีเพราะดูเหมือนว่าเสียงที่ดังขึ้นนั้นจะไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ที่เห็นลูกน้องสองคนทะเลาะกันถึงขั้นจะลงไม้ลงมือกันแบบนี้ "ผมถามว่าทำอะไรกัน" "รอร่าอยู่ของรอร่าดีๆค่ะคุณเจ อยู่ๆจีก็เข้ามาด่าๆแล้วก็จะตบรอร่าค่ะ" รอร่าเดินไปออดอ้อนคุณเจผู้บริหารของฟิวชั่นเนรี่กรุ๊ปอย่างออกนอกหน้าสุดๆ คงอยากจะเคลอไปทำผัวมากเลยสินะผู้หญิงอะไรก็ไม่รู้ตอแหลได้โล่มาก "เกิดอะไรขึ้นคุณจี?" "รอร่าแย่งลูกค้าจีค่ะ จีไปคุยจนลูกค้าตกลงจะจองกรุ๊ปสัมมนากับเราแต่พอถึงวันนัดลูกค้ากลับบอกว่าเศษสัญญากับรอร่าไปแล้ว จีจะไม่โกรธเลยนะคะถ้าลูกค้าโรงแรมอื่นแย่งไปไม่ใช่คนในบริษัทเดียวกันลอบกัดกันแบบนี้ จี ไม่ โอ เค!!!" รอร่าตาโตก่อนจะส่ายหน้าปฎิเสธทันทีทำเหมือนว่าฉันไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลยนะ ฉันใสซื่ออะไรประมาณนั้น "ฉันไม่ได้แย่งนะ รอร่าไม่รู้เรื่องนะคะคุณเจคืออยู่ๆลูกค้าก็โทรศัพท์มาเองรอร่าก็เสนอไปตามปกติเขาตกลงรอร่าก็โอเคอยู่แล้ว ใครจะรู้ละคะว่าลูกค้าจะคุยกับทีมของจีมาก่อนอ่ะ" "ไปพบผมที่ห้อง ตอนนี้!!" คุณเจพูดจบก็เดินออกไปทันทีเขาไม่ชอบให้พนักงานของตัวเองทะเลาะกันก็พอเข้าใจนะว่าเขาสองคนต้องแข่งขันกันทำยอดแต่ถ้ามาแย่งกันเองแบบนี้เขาก็ไม่โอเคมากๆเช่นกัน จีมองหน้ารอร่าอย่างเอาเรื่องถ้าหล่อนยังไม่เลิกนิสัยแบบนี้ละก็หล่อนจะไม่ได้ชูคออยู่ในโรงแรมนี้อีกเพราะเธอจะเหยียบหล่อนจนจมดินไปเลย แอ๊ดดดดดดดดด จีเดินเข้ามาในห้องทำงานของคุณเจพร้อมกับรอร่าเธอสองคนมองหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใคร  "มันเกิดอะไรขึ้นทำไมถึงบัพลูกค้าของกันแบบนี้ บริษัทเราไม่เคยสอนให้แย่งลูกค้ากันเองนะ" "เมื่อวันก่อนจีเสนอโปรโมชั่นกรุ๊ปสัมมนาให้ลูกค้าและเขาถูกใจและเราสองคนก็นัดคุยรายละเอียดกันวันนี้ตอนบ่าย พอวันนี้ตอนเช้าจีเตรียมทุกอย่างพร้อมแต่ลูกค้ากลับโทรศัพท์มายกเลิกและที่น่าตกใจก็เพราะลูกค้าจองกับรอร่าไปแล้ว คืออะไรคะ?" คุณเจหันไปมองหน้ารอร่าอย่างต้องการคำตอบ สองคนนี้มีนิสัยที่ไม่เหมือนกันเลยสักนิดเดียว จีเป็นคนตรงๆและไม่เคยบัฟลูกค้าของรอร่าเลยสักคนแต่กลับกันรอร่าชอบแย่งลูกค้าของจีถ้าให้เลือกสองคนได้รับตำแหน่ง Marketing Director จีจะได้รับมันไปไม่ยากเลย แต่ที่เขายอมให้โอกาสรอร่าเพราะเธอก็มีทักษะในการโน้มน้าวใจลูกค้าเก่งแต่ข้อเสียของเธอค่อยชอบแย่งลูกค้าของจีและสามารถแย่งมาได้ด้วยการเสนอโปรที่ถูกกว่า "ตอบผมมาว่าคุณทำจริงรึเปล่า เราเคยคุยกันแล้วนะว่าจะไม่แย่งลูกค้าของจีอีก " รอร่าอ่ำๆอึ้งๆไม่รู้จะแก้ตัวยังไง เพราะจริงๆแล้วก็ไม่ใช่เธอทำซะทีเดียวมันอธิบายยากอ่ะ  "คือรอร่า..." "โทรศัพท์ไปถามลูกค้าเลยค่ะคุณเจจะได้รู้ว่าหล่อนแย่งลูกค้าของจีไปจริงรึเปล่า เพราะถ้าเป็นแบบนี้จีไม่สามารถจะร่วมงานกับหล่อนได้อีก" รอร่ากำหมัดแน่นอย่างจนตรอกเพราะถ้ายัยจีมันโทรศัพท์ไปหาลูกค้าบอสก็จะต้องรู้ว่าดิวกับทางนั้นมาก่อนจริงๆ และถ้าบอสรู้ทีหลังเธออาจจะเสี่ยงโดนไล่ออกได้ "บอสคะคือรอร่าเพิ่งจะทราบจริงๆค่ะ เอาเป็นว่ารอร่าขอโทษสำหรับเรื่องนี้นะคะคุณเจเดี๋ยวจะส่งลูกค้าคืนให้โอเคจบมั้ย" รอร่าหันไปมองหน้าจีอย่างไม่สำนึกจีเดินไปยืนอยู่ตรงหน้ารอร่าก่อนจะจ้องหน้าเธอแทบไม่กระพริบตา "ฉันไม่ได้ต้องการยอดของลูกค้าคืนเพราะคนอย่างฉันมีปัญญาหาได้เอง แต่ที่ฉันต้องการคือช่วยขอโทษฉันแบบสวยๆเอาแบบหน้าตาที่มีความสำนึกสักหน่อยก็ยังดี ทำได้มั้ย?" รอร่าตาโตอย่างโกรธมากๆ เธอเงยหน้ามองคุณเจเขามองหน้าเธอนิ่งเหมือนบังคับให้เธอทำตามที่จีบอกกลายๆ  "ขอโทษจีสิรอร่าเรื่องจะได้จบ"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม