บทที่ 16 ระลึกความหลัง

1603 คำ

“กรี๊ดด~ ลัน! นายจะทำอะไร อย่าทำอะไรบ้า ๆ นะ!” หญิงสาวยกกำปั้นระดมทุบตีแผ่นหลังหนาอย่างแรง แต่เขาก็ไม่สนใจ อยากสั่งสอนให้เธอได้รู้ว่าไอ้ผู้ชายที่เธอเกลียดนักหนานี่แหละคือผัวเธอ ตุ้บ! “อึก อลัน นะ นายเป็นบ้าไปแล้ว” เขาวางเธอลงบนที่นอนขนาดใหญ่ ซึ่งเคยเป็นเตียงนอนที่ร่วมรักกันประจำ โยษิตายันเท้าบนที่นอน ถอยไปทางด้านหลังกระทั่งแผ่นหลังบางชิดกับหัวเตียง “หึ ฉันบ้าก็เพราะเธอ เป็นบ้าก็เพราะเธอแหละโย เธอทำอะไรไม่เคยคิดถึงใจฉันเลย ทั้ง ๆ ที่ปากก็บอกอยู่นั่นว่าฉันไม่ทำอย่างนั้นอย่างนี้ แต่เธอเคยถามตัวเองไหมว่าตัวเธอเองก็ไม่เคยทำอะไรเพื่อฉันเลย” ว่าด้วยความน้อยใจ พร้อมกับปลดกระดุมเสื้อของตัวเองไปด้วย ไม่ใช่แค่ความรู้สึกอยากเอาชนะ แต่เป็นความรู้สึกต้องการในกามอารมณ์ด้วย เขาก็เป็นผู้ชายคนหนึ่ง ตลอดระยะเวลาปีกว่านี้ไม่เคยที่จะมีเซ็กซ์กับใคร ช่วยตัวเองก็ไม่เคย เขาคิดถึงแค่เพียงเธอ ชายหนุ่มถอดเสื้อผ้า

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม