Chapter 21 อย่าทำให้ข้าเป็นห่วง
ฮี่!
ทันทีที่นางขึ้นขี่ม้าสีขาวสง่าก็ออกอาการพยศทันที มันยกสองขาขึ้นสะบัดตัวก่อนจะวิ่งกระโจนหายไปยังด้านหลังโรงเลี้ยงม้าอย่างรวดเร็ว
“อิงเอ๋อร์!”
“นายหญิง!”
“ไม่ต้องห่วง เจ้ารีบไปดูลี่จีเถอะ แล้วข้าจะรีบตามไปทีหลัง”
เร็วกว่าความคิดโจวจือหยวนใช้วิชาตัวเบาทะยานขึ้นไปบนอากาศ ตวัดปลายเท้าแตะบนยอดกิ่งไม้อย่างรวดเร็ว เพ่งสมาธิไปที่จุดกึ่งกลางหน้าผากซึ่งเป็นจุดตันเถียนเพื่อเปิดประสาทสัมผัสทุกส่วนให้เปิดกว้าง เพียงชั่วพริบตาเดียวก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของม้าศึกที่กำลังควบกระหน่ำไปยังทิศเหนืออย่างบ้าระห่ำ กอปรกับเสียงหัวใจที่เต้นรัวระทึกอย่างเสียขวัญของหญิงอันเป็นที่รัก
“อิงเอ๋อร์!”
ฉานอิงพยายามประคองสติที่มีอยู่น้อยนิดไม่ให้เตลิดตกใจ นางพยายามควบคุมม้าให้สงบด้วยทักษะทั้งหมดที่นางเคยร่ำเรียนมา ทว่าม้าตัวนี้มีพละกำลังมากด้วยเป็นช้างศึกและมันจะไม่ยอมอ่อนข้อให้กับคน
