“น้องพลอย หนูไม่พูดแบบนั้นกับคุณพ่อนะคะ” มิ่งขวัญเองก็ตกใจไม่ใช่น้อยๆ ที่จู่ๆ ลูกสาวก็ตวาดออกไปแบบนั้นเลยต้องรีบบอกให้อีกฝ่ายหยุดเพราะไม่อยากทำให้ลูกสาวของเธอต้องกลายเป็นเด็กอกตัญญู
“น้องพลอยไม่อยากมีคุณพ่อแล้วค่ะคุณแม่ คุณพ่อไม่รักเรา คุณพ่อตีน้องพลอย น้องพลอยเกลียดคุณพ่อ!!” หัวใจคนได้ฟังสั่นครอนจนแทบจะยืนไม่อยู่ยามเมื่อได้ยินเสียงเล็กๆ ของลูกสาวที่เขาเพิ่งจะทำร้ายลงไปกับมือตวาดลั่นว่าเกลียดกันให้ได้ยิน แม้ว่ามิ่งขวัญจะพยายามห้ามปามเท่าไหร่หนูน้อยก็ยังคงตะโกนก้องในคำนั้นไปตลอดทางที่ถูกผู้เป็นแม่อุ้มเดินหนีจากไป
“คุณวีคะ...” เสียงใสๆ จากรุ้งมณีที่ดังขึ้นทำให้คนที่กำลังมองตามแผ่นหลังของสองแม่ลูกที่ค่อยๆ ลับสายตาไปเรื่อยๆ หันกลับมาสนใจเธอและลูกสาวอีกครั้งเข้าจนได้
“ครับคุณรุ้ง มีอะไรรึเปล่าครับ” เขาขานรับรุ้งมณีกลับไปเบาๆ เสียงและเรี่ยวแรงที่เคยมีเริ่มจะลด
