“ทำไม! หรือคำพูดของฉันมันเสียดแทงใจเธอจนทนฟังไม่ไหวเลยคิดจะเดินหนีความผิดโดยการเอาลูกมาบังหน้า!!” แต่จนแล้วจนรอดทัดเทพก็ไม่ยอมให้เธอได้จากไปง่ายๆ เขากระฃากต้นแขนของหญิงสาวอย่างจากด้านหลังก่อนจะกระชากเสียงถามถึงสิ่งที่ต้องการจะรู้ให้จงได้ออกไปตรงๆ
“ขวัญแค่เป็นห่วงลูกค่ะ” เจตนาจริงๆ ของเธอถูกเอ่ยออกไปอีกครั้ง ถึงจะรู้ตัวดีว่าต่อให้พูดให้ตายเขาคงไม่ยอมเชื่อกัน เพราะสุดท้ายแล้วเขาก็เชื่อแต่สิ่งที่ตัวเองคิด
ซึ่งสิ่งเหล่านั้นหากตัดเอาอคติที่เขามีต่อเธอออกไปแล้วล่ะก็เขาคงอาจจะได้เห็นความจริงที่ตัวเองไม่ยอมรับมันบ้างก็ได้ ความจริงที่ว่าตลอดชีวิตที่ผ่านมานั้นเธอมีแค่เขาคนเดียว และเขาเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เป็นเจ้าของตัวและหัวใจของเธอ
“ห่วงตัวเองก่อนเถอะ มานี่!!” ทัดเทพไม่ยอมฟังแก้ตัวใดๆ นอกจากออกแรงลากเอาแม่ตัวดีให้เดินตามเขากลับเข้าไปด้านในตัวบ้านให้ได้แต่อีกฝ่ายก็ดื้อดึ
