บทที่ 14

1360 คำ

“ตาเถรตก!! คะ...คุณวี นี่มันเกิดอะไรขึ้นคะ! แล้วคุณน้องพลอยมาทำอะไรที่นี่คะเนี่ย เข้ามาในนี้ไม่ได้นะคะเดี๋ยวคุณวีว่าเอา มาค่ะเดี๋ยวป้าพาแกไปส่งที่บ้านให้เอง” แต่ยังไม่ทันจะได้เจอตัวคนที่สองพ่อลูกกำลังออกตามหาเสียงร้องตกใจจากหัวหน้าแม่บ้านใหญ่ก็ดังขัดจังหวะขึ้นเข้าซะก่อน สายหยุดตกใจจนแทบจะครองสติเอาไว้ไม่อยู่เมื่อบังเอิญเดินผ่านมาเห็นทัดเทพที่กำลังอุ้มตัวลูกสาวเอาไว้แนบอกอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อนจึงเข้าใจผิดคิดว่าบางทีคุณหนูตัวน้อยที่แสนจะน่าสงสารอาจจะเผลอเดินเข้ามาในนี้จนถูกเจ้านายอารมณ์ร้ายจับตัวได้            “ผมเป็นคนพาแกมาที่นี่เองครับป้า แล้วต่อจากนี้ไปหนูพลอยจะย้ายมาอยู่ที่นี่กับผมด้วย! ว่าแต่นี่ป้าเห็นมิ่งขวัญบ้างไหมครับ” ทัดเทพไม่เพียงแต่เบี่ยงตัวหลบไม่ยอมให้ใครได้แตะตัวลูกสาวในอ้อมแขนง่ายๆ ยังเลือกที่จะถามหามิ่งขวัญที่ไม่รู้ว่าหล่อนคิดอะไรอยู่ถึงได้ปล่อยให้เขากับลูกนอนด้วยกันตาม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม