“มิ่งขวัญล่ะแวว!” เสียงเข้มจากทัดเทพที่ดังขึ้นถามทันทีที่เธอปรากฏตัวขึ้นนั้นทำเอาอดสะดุ้งน้อยๆ ไม่ได้เมื่อได้ยินเข้า แต่กระนั้นแววดาวก็ยังต้องทำหน้าที่ของตัวเองต่อไปพร้อมๆ กับเอ่ยตอบคำถามเจ้านาย
“เอ่อ...เห็นบอกว่ายังไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ค่ะ ให้ทุกๆ คนทานกันไปก่อนได้เลย” สีหน้าที่แสดงให้เห็นถึงความลำบากใจอย่างเห็นได้ชัดทำให้ทัดเทพรู้ได้ในทันทีเลยว่าอีกฝ่ายไม่ได้พูดความจริงออกมาทั้งหมด นี่คงจะเป็นแม่ตัวดีอีกสิท่าที่ขอร้องให้ช่วยพูดโกหกให้ เมื่อคิดจบก็ไม่รอให้อารมณ์ของตัวเองหงุดหงิดไปมากกว่านี้ร่างสูงผุดลุกขึ้นก่อนจะหันไปบอกแขกคนสวยที่นั่งอยู่ฝั่งตรงกันข้ามกัน
“ถ้ายังไงเชิญคุณรุ้งตามสบายเลยนะครับ ผมขอตัวสักครู่” ทัดเทพเอ่ยบอกเพียงสั้นๆ ก่อนจะตัดสินใจเดินเข้ามาในครัวและก็เป็นไปตามที่คิดเอาไว้เมื่อเขาได้เจอมิ่งขวัญที่กำลังนั่งทานข้าวร่วมกันกับสาวใช้คนอื่นๆ
“ทำไมไม่ออกไปทานข้าวข้างนอก!!” เสียงเ
