มิ่งขวัญเมื่อเห็นว่าคนทั้งคู่เริ่มที่จะพูดคุยกันโดยไม่มีใครหันมาสนใจเธอหญิงสาวจึงอาศัยจังหวะนี้เดินหลบเข้ามาอีกห้องหนึ่งซึ่งมีโทรศัพท์บ้านวางเอาไว้อยู่ ไม่รอช้าเธอก็รีบกดโทรออกไปหาใครบางคนที่เพิ่งจะได้รู้มาจากแววดาวว่าท่านอยากจะคุยด้วยเป็นการด่วนทันที
“คุณท่าน...” หญิงสาวดีใจจนแทบจะกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ยามเมื่อได้ยินเสียงแผ่วๆ จากปลายสายที่แม้ว่าจะไม่ได้พูดคุยกันมานานหลายปีแต่เธอก็ยังไม่มีวันลืมเสียงของท่านไปได้เลยสักวัน
“ขวัญกับลูกสบายดีค่ะ แล้วคุณท่านล่ะคะเป็นยังไงบ้าง...” เธอพูดคุยกับคุณหญิงนวลแขทั้งน้ำตาที่ไหลท่วมใบหน้า หัวใจดวงน้อยมันเจ็บปวดเสียทุกทียามที่ได้ยินคนปลายสายไอออกมาหลายครั้งในระหว่างที่พูดคุยกัน เสียงทุ่มต้ำที่ฟังดูเหนื่อยๆ ของท่านทำให้เธอรู้ว่าอาการของท่านนั้นกำลังแย่ลงไม่ได้ดีขึ้นเหมือนที่ท่านจะบอกกันเมื่อสักครู่นี้เลยสักนิด
“คุณท่านจะมาที่นี่เหรอคะ! ได้ค่ะๆ แล้วขวั
