2อาทิตย์ผ่านไป..
อุ่นรัก อพาร์ทเม้นท์
“ขอบคุณนะคะที่มาส่ง” นามิเอ่ยออกไป เหลือบมองชายหนุ่มเล็กน้อยอย่างเขินอาย หนึ่งเดือนที่ผ่านมาที่เราทั้งสองคนได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมันช่างเป็นเวลาที่เธอมีความสุขถึงความเอาแต่ใจของเขาจะยังคงมีอยู่มากก็เถอะ แต่แล้วช่วงเวลาที่ดีมันก็หมดลง อยู่ๆเขาก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไป คล้ายกับกังวลอะไรบางอย่างอยู่ หลังจากที่เขาได้รับสายของคุณยิม
“อย่าออกไปไหน..” ไทด์เอ่ยขึ้น จ้องมองเด็กสาวด้วยสายตาที่อบอุ่น
“...” นามิยกยิ้มออกมาพยักหน้ารับเบาๆ
“เข้าใจใช่ไหมที่พูด” ไทด์เอ่ยอีกครั้ง มือหนายกขึ้นเอาผมทัดหูให้กับนามิอย่างอ่อนโยน
“รู้แล้วค่ะ” นามิเอ่ยออกไป ด้วยใบหน้าที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ เธอชอบเขาในเวลานี้ที่สุด เขาเหมือนกับพี่ไทด์คนก่อนที่เราได้รู้จักกันครั้งแรก
“เป็นเด็กดี” ไทด์เอ่ยขึ้น โน้มตัวหอมแก้มนวลของเธอ
จนนามินั้นแดงก่ำกว่าเดิม เด็กสาวไม่เอ่ยอะไรออกมา คว้ากระเป๋า
