นี่มันอะไรกัน...ทำไมถึงอบอุ่นอย่างนี้อบอุ่นจนอยากจะหยุดเวลาไว้ตรงนี้ตลอดไป ไม่อยากจะตื่นขึ้นไปพบความจริงอีกแล้ว แม่คะ...ทำไมจู่ๆ หนูถึงได้รู้สึกมีความสุขอย่างนี้ล่ะ
“อื้อ...”
ฉันขยับตัวเล็กน้อย ป่านนี้ฟาครีจะทำอะไรอยู่นะ
“พี่สาวตอนหลับเนี่ย ดูยังไงก็น่ารักนะครับ”
“…”
“!!!”
“ฟะ...ฟาครี!”
ฉันลุงขึ้นนั่งทั้งๆ ที่อ้อมแขนฟาครียังพาดอยู่ที่ตัวฉัน
“ตกใจเหรอครับที่เห็นผม”
“นายเข้ามาได้ยังไงน่ะ”
“ประตู...ระเบียงสิครับ”
ฟาครียิ้มแป้น หัวใจฉันเต้นตึกตักขึ้นมาทันทีที่รู้ว่าความรู้สึกอบอุ่นประหลาดจนแทบไม่อยากจะตื่นนั้นมันมาจากเขา
“ไฟช็อตอีกแล้วเหรอเนี่ย...”
“หา? ว่าไงนะครับ”
“มะ...ไม่มีอะไร นาย...นายออกไปจากห้องฉันดี๋ยวนี้เลยนะ”
ฉันพูดเสียงสั่น ก้มหน้าลงแล้วชี้นิ้วไปที่ประตูระเบียง
“พี่สาวจะให้ผมปีนระเบียงอีกเหรอถ้ามีคนเห็นจะทำยังไง”
“เฮ้ย! ไม่ใช่ ทางนั้นต่างหาก”
ฉันชี้ไปอีกทาง ควบคุม
