น็อตคารู 3
957 คำ
.
“อ๊าาาา คุณ” คนตัวเล็กที่อยู่ด้านล่างสดุ้งตัว เเละร้องขึ้น เมื่อนิ้วเรียวยาวของชายหนุ่มที่เขากำลังจะร่วมรักในคืนนี้ เเทรกเข้ามาในกายของเขาถึงสามนิ้วด้วยกัน
ด้วยความที่คนินไม่เคยถูกกระทำข้างหลังทำให้มันฟืดเเละเเน่นมากๆ ความเจ็บเเละความเสียดเเล่นเข้ามาในกายจนน้ำตาซึม คนินเม้มปากเเน่นพยามถอยตัวหนี เเต่ก็ไม่ได้ผลเมื่อชายหนุ่มจับข้อเท้าของเขาเเละลากกลับมานอนที่เดิม เเถมยังจับขาของเขาฉีกออกกว้าง ดีที่เเสงไฟในห้องมันมือสะรัว ทำให้คนินไม่ได้รู้สึกกระด่างอายขนาดนั้น
“คุณ อ๋าาาาา”
“กลิ่นเธอทำให้ฉันคลั่ง” เสียงทุ้มเเห่บๆ ของชายหนุ่มพูดออกมา คนินรู้สึกคุ้นหูเหมือนเคยคุยกับชายหนุ่มมาก่อนอย่างไงอย่างงั้น เเต่เวลานี้เขาไม่ได้สนใจอะไรมากนัก เพราะตอนนี้อารมณ์ของความเงีย*มันครอบงำ ร่างกายของคนินบิดเร้าไปมาด้วยความเสียวซ่านช่องทางด้านหลัง ที่ถูกนิ้วเรียวยาวของชายหนุ่มล่วงล้ำเข้ามา รูรักสีสดมีน้ำสีใสเยิ้มๆ ออกมาเพื่อหล่อลื่นสิ่งที่จ่าบจ้วง เหมือนความรู้สึกของเขาจะไวมากกว่าปกติเพียงเเค่นิ้วของชายหนุ่มคนินก็ตัวกระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำรักออกมาเสียดื้อๆ
“หึ เสร้จเเล้วงั้นหรอตาฉันบ้าง”
เสียงหล่อทุ้มพูดขึ้น ก้มลงไปซุกไซร้ซอกคอของเขา ฟันคมๆ กัดที่ปอกคอเฉพาะตัวของโอเมก้า เต็มเคี้ยว ดีที่ปอกคอนี้ผลิตขึ้นมาพิเศษเพื่อป้องกันอัลฟ่าโดยเฉพาะทำให้ชายหนุ่มกัดไม่เข้า
คนินเเอบรู้สึกเสียวนิดๆ เพราะเเรงกัดที่กัดเข้ามามันมากจนกลัวว่าปอกคอของเขาจะกันไว้ไม่อยู่ เเต่ไม่ทันได้คิดอะไรเยอะ เขาก็ถูกเบี่ยงเบนความสนใจจากเเกนกายดุ้นยักษ์ที่เริ่มทรอดเเทรกเข้ามาในกายของเขา คนินจิกเกร็งปลายเท้าจนเเทบเป็นตะคิวใบหน้ามลเชิ่ดขึ้นมองเพดานห้องจนตาเเถบจะเหลือกอยู่เเล้ว
ความใหญ่โตที่ดันเข้ามามันทำให้เขาเจ็บมากถึงเขาจะผลิตน้ำใสเพื่อให้ความหล่อลื่นเเต่มันเหมือนจะไม่พอที่จะหล่อลื่นสิ่งเเข็งขื่นนั้นได้เลย
“อ๋าาาคุณ …ผมไม่ไหวอ๊าาาาาา”
“ซี้ดผ่อนคลาย รัดเเน่นมากฉันขยับเข้าไม่ได้”
“ไม่ไหวอึก….อ้ะะ”
“ซี้ด” ร่างสูงกัดฟันเเน่นจนเส้นเลือดขึ้นขมับ เเละลำคอกล้ามเนื้อที่เเข็งเเรงก็เกร็งจนขึ้นเป็นมัดๆ ดินตัดสินใจดันเข้าไปจนสุดลำในทีเดียวอย่างรวดเร็ว
“โอ้ยยยยยย!!” คนินที่รองรับสิ่งนั้นเข้ามาก็ร้องออกมาเสียงหลง ใบหน้านั้นเเดงก่ำสายตามีหยาดน้ำตาไหลรินลงมา ความเจ็บปวดนี้เขาคงจำไปจนตายเลย
“อ๋าาาาาดี ดีสุดๆ”
“อื้อออึก หื่ออออ”
ตอนนี้ดินหน้ามืดตามัวหูอื้อไปหมด เขาทำไปตามสัญชาตญาณไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ยิ่งกลิ่นหวานหอมที่ปล่อยออกมาจากร่างกายของคนที่เขากำลังครอบครองอยู่นั้น มันทำให้เขาสุขล้นมากจริงๆ ช่องทางข้างหลังก็ตอดถี่รัวจนเเกนกายเขาปวดหนึบหนับไปหมด เขาไม่เคยรู้สึกดีขนาดนี้มาก่อนนี้เป็นครั้งเเรก เเละเป็นคนนี้คนเดียวที่ทำให้เขาเป็นได้ถึงขนาดนี้
“หื่ออออึก หืออออ” เสียงร้องไห้ยังคงดังไม่ขาดสายจากคนิน เเต่ดินหาได้สนใจ ครั้งเเรกมันเจ็บเป็นธรรมดาเดียวพอทำไปสักพักก็เสียวจนต้องร้องครางให้เขากระเเทกเเรงๆ
ดินเเช่เเกนกายไว้สักพักใหญ่ๆ ช่องทางข้างหลังก็เปรียกชุ่มไปด้วยน้ำหล่อลื่นดินที่เห็นว่าพอจะขยับตัวได้เเล้วก็เริ่มโยกสโพกให้เเกนกายเสียดสีเข้าเเละออกช้าๆ เบาๆ เนิ่บๆ คนินโอบรอบคอของดินไว้เเน่น มือเล็กๆ จิกไปตามคอตามบ่าเเละเเผ่นหลังของดินอย่างห้ามไม่อยู่ เพราะมันเป็นการระบายความเจ็บปวดได้ดีที่สุดเเล้ว ณ ตอนนี้
หลังจากที่เริ่มคร่องตัวดินก็เริ่มที่จะเร่งจังหวะบทรักเข้าไปในช่องทางถี่รัวเเละรุนเเรงขึ้น เตียงที่ว่าเเข็งเเรงยังต้องโยกให้กลับเเรงที่คนตัวสูงกระเเทกใส่ร่างบาง ตัวของคนินสั่นคลอไปตามเเรงกระเเทก ริมฝีปากก็เผยเสียงครางอันหวานฉ่ำออกมาตลอดเวลา
“พะ…พอ อึกเเรง เเรงมากไปไม่ไหว”
“ซี้ดดด…..โครนตอดโครตเเน่น”
ดินจับขาทั้งสองข้างของคนินเเยกออกจากกันกว้างขึ้นเเละโหมเเรงเเทงกระหน่ำไม่ยั้ง สายตาคมดุจ้องมองไปที่จุดเชื่อมต่อกันอย่างเเนบเเน่น เเละกระเเทกเป็นจังหวะที่คนินต้องล่นตัวถอยหนี
“ไม่เอา ไม่เอาเเบบนี้อึกอ้ะะ”
เพราะดินกลับมาที่จังหวะช้าๆ เนิ่บๆ ดึงเเกนกายออกมาจนเกือบสุดปลายทางเเละเเทงกลับเข้าไปจนสุดโครน มันทำให้คนตัวเล็กนั้นจุกเสียดเเละขัดใจมากๆ
“หื้อออจะเอาเเบบไหนละ”
“อึก…เเรงๆ กระเเทกมาเลย” คนินพูดออกไปอย่างอายๆ เเต่มันคือความต้องการของเขาจริงๆ ทำเนิ่บๆ เเบบนี้มันทรมานเกินไป สู้ทำเเรงๆ กระเเทกเข้ามาหนักๆ มันดีกว่าเยอะ
- ผู้เขียน
