ตอนที่ 10 ซวยซ้ำซวยซ้อน 1
“ไอ้เพชรมึงหยุดความคิดชั่วๆ ก่อนที่จะมีคนมาเห็นซะ” เสียงของป้าคนนั่นดังขึ้นอีกครั้งหนึ่งแต่ป้าเขาก็ยังนั่งพยุงตัวให้ค่อยๆ ลุกขึ้นยืนแต่ก็ทำไม่ได้ป้าเขาคงบาดเจ็บ
“อย่าเสือกป้าพร!”
“แต่เมื่อตอนกลางวันข้าเห็นเธออยู่กับคุณเทลนะ!”
“คุณเทล เหอะ! ถุย! ไอ้เทลนั่นหรอ จะกลัวมันทำไม ใครๆ ต่างพูดกันว่าน่ากลัวกูก็อยากเจอมันสักทีจะซัดเข้าให้!”
ฉันคิดในใจว่าไอ้บ้านี่คงเป็นลูกน้องหางแถวที่ไม่รู้จักเจ้านายดีพอแล้วมั้งถึงได้ทำการท้าทายแบบนี้ถ้าไอ้นี่เห็นอย่างที่ฉันเห็นคงจะไม่พูดแบบนี้แน่นอน
“งั้นซัดกับลูกปืนกูก่อนไหม?”
ผมเดินมาหยุดอยู่ข้างหลังไอ้สวะที่ชื่อเพชรพร้อมกับชักปืนที่อยู่ตรงเอวออกมาจ่อตรงไปที่หัวของไอ้คนนั้นทันที ผมจะจัดให้อยากเจอผมตัวเป็นๆ ใช่ไหม? คนงานพวกนี้ไม่เคยเจอผมหรอกเพราะงานทั้งหมดผมให้ไอ้เวฟกับไอ้พีญเป็นคนจัดการ ผมพึ่งได้เคยมาเหยียบตรงด้านหลังเกาะตัวเองเลยก
