หย่า 2
803 คำ
หลังจากที่ตรวจคนไข้เสร็จเรียบร้อย คุณหมอประจำคลินิกอย่าง ‘หมอหมอก’ รีบเปลี่ยนชุดของตัวเองจากเดรสพอดีตัวเป็นชุดออกกำลังกาย เพื่อไปออกกำลังกายที่ฟิตเนสซึ่งอยู่ข้างๆ คลินิก
“สวัสดีค่ะคุณหมอ”
พนักงานประจำฟิตเนสเอ่ยทักเธออย่างคุ้นเคย
“สวัสดีค่ะคุณปริม วันนี้ดูสดใสจังเลยนะคะ”
“มีเดตน่ะค่ะ อยากจะไปให้คุณหมอทำหน้าให้จังเลย แต่ติดที่ไม่มีตังค์น่ะสิคะ”
“ถ้าคุณปริมสนใจก็เข้าไปหาหมอกที่คลินิกก่อนก็ได้นะคะ เดี๋ยวหมอกลดให้เป็นพิเศษ แต่คุณปริมต้องช่วยโฆษณาให้หมอกนะคะ”
“แหม! พูดแบบนี้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ปริมจะเข้าไปให้คุณหมอจัดการหน้าของปริมให้นะคะ”
เมื่อคุยกับว่าที่ลูกค้าคนใหม่ของเธออย่างปริมหรือพริมาได้สักพัก มณีมันตราก็เข้าไปออกกำลังอย่างที่ตั้งใจไว้ในตอนแรก ชีวิตประจำวันของเธอตลอดสามเดือนที่ผ่านเหมือนจะวนลูปอยู่อย่างนี้ เช้าออกมาคลินิก เย็นก็ดูแลตัวเองด้วยการออกกำลังกาย พอออกกำลังกายเสร็จก็กลับคอนโดฯ แล้วเริ่มเช้าวันใหม่ด้วยวิถีชีวิตแบบเดิมๆ ซึ่งแตกต่างจากตอนที่อยู่บ้านพิธาน เธอแทบจะไม่ได้สนใจดูแลตัวเองเลย หน้าที่ทำอาหารจัดเตรียมเสื้อผ้าหรือทุกๆ อย่างที่เป็นเรื่องส่วนตัวของชายหนุ่ม เธอเป็นคนจัดการดูแลทั้งหมด เพราะถือว่ามันเป็นหน้าที่ของเมียที่ต้องทำให้ผัว ไม่ใช่หน้าที่แม่บ้าน แต่วันนี้ตอนนี้ เธอกลับรู้สึกชอบตัวเองแบบที่เป็นอยู่ ณ ปัจจุบันมากกว่า
“ชักจะหวงชีวิตโสดแล้วสิ”
หญิงสาวที่ผ่านเข้ามามากหน้าหลายตา ไม่เคยมีแม้สักคนที่จะทำให้เขาลืมใบหน้าหวานที่เห็นอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันตลอดระยะเวลาสี่ปีที่ผ่านมา
“โธ่เว้ย! ออกไป”
“เชอรี่ทำอะไรให้คุณพุกไม่พอใจเหรอคะ”
พิธานมองเชอรี่ดาราสาวซึ่งเป็นหนึ่งในบรรดาคู่ควงของเขาอย่างเบื่อหน่าย เมื่อไม่มีคำใดเอื้อนเอ่ยออกจากปากของชายหนุ่ม หล่อนจึงเบะปากร้องไห้เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา ซึ่งมันมักจะได้ผล แต่ครั้งนี้กลับไม่
“ออกไปก่อนเชอรี่ ผมอยากอยู่คนเดียว”
“เชอรี่ขออยู่กับคุณพุกอีกสักพักไม่ได้เหรอคะ”
“อย่าทำให้ผมรำคาญ คุณก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าถ้าผมเกิดรำคาญใครขึ้นมาแล้วมันจะเป็นยังไง”
ดาราสาวลุกขึ้นก่อนจะคว้ากระเป๋าถือแบรนด์ดังที่ชายหนุ่มตรงหน้าพึ่งซื้อให้แล้วเดินออกจากห้องไป เพราะรู้ดีว่าถ้าพิธานเกิดไม่พอใจขึ้นมาเมื่อไหร่ แม้แต่ตำแหน่งคู่นอนชั่วครั้งชั่วคราวหล่อนก็ไม่มีสิทธิ์ แล้วจะเซ้าซี้ไปทำไม ในเมื่อครั้งหน้ายังมีอีก
พิธานมองตามแล้วถอนหายใจออกมาช้าๆ ใช่ว่าเขาต้องการผู้หญิงพวกนั้นเสียเมื่อไหร่ หากแต่คบหากับพวกหล่อนเพื่อต้องการให้ใครบางคนเจ็บเท่านั้น ไม่คิดเลยว่า.. วันนี้จะเป็นเขาเสียเองที่เจ็บปวดกับการกระทำของตัวเอง
ชายหนุ่มมองไปรอบๆ ห้องทำงาน หลังจากที่มณีมันตราพาตัวเองเดินออกไปจากชีวิตในวันนั้น โลกของเขาก็กลายเป็นสีเทา ความสุขแทบไม่มี แม้จะกินเหล้าเคล้านารีอย่างเช่นแต่ก่อน แต่หาได้มีผู้หญิงคนไหนที่เขาจะสุขใจยามก่ายกอดได้เท่าเจ้าหล่อนสักคน
โทรศัพท์เครื่องบางที่วางอยู่บนโต๊ะ ถูกเขาหยิบขึ้นมา ด้วยว่าตั้งใจจะเปิดดูข่าวสารต่างๆ ในอินเทอร์เน็ตเพื่อแก้ ‘เซ็ง’ เสียหน่อย หากแต่สายตาเจ้ากรรมดันไปสะดุดกับแจ้งเตือนจากแอปพลิเคชันอินสตาแกรมเสียก่อน
‘กับข้าวจ้ากับข้าว #อร่อยไม่มากแต่ก็พอกินได้นะ’
พิธานมองรูปและแคปชันในอินสตาแกรมของคนที่กำลังจะเป็นอดีตภรรยาในเร็วๆ นี้ เขาไม่อยากหย่า แต่มณีมันตราส่งทนายมาฟ้องหย่า สลิปโอนเงินและภาพของเขากับผู้หญิงมากหน้าหลายตา ซึ่งบางคนก็จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเป็นใคร หรือไปด้วยตอนไหน ถูกนำมาเป็นหลักฐานในกระบวนการทางกฎหมาย
มณีมันตราที่กำลังส่งยิ้มให้เขาผ่านรูปถ่าย เหมือนกับเด็กสาวมหา’ ลัยที่เจอครั้งแรกเมื่อห้าปีก่อน ตอนที่เจ้าหล่อนเป็นนักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่ห้าของมหา’ ลัยรัฐอันดับต้นๆ ของประเทศ ทั้งสวยและสดใส ยิ่งมองเท่าไร ความรู้สึกหลายอย่างยิ่งไหลทะลักเข้ามา
..เจ็บปวด คิดถึง หวงแหน และอยากให้เธอหวนกลับมาสู่อ้อมกอดเขา..
- ผู้เขียน
