ตอนที่9 ข่วนอีก กินอีก

1174 คำ

สายลมหนาวเหน็บในยามกลางคืนถึงแม้จะไหลเอื่อยเฉื่อยไม่รุนแรงแต่ทว่ากลับทำให้อากาศในยามรัตติกาลช่างหนาวเย็นยิ่งนัก แต่ถึงกระนั้นความหนาวเย็นอย่างนี้กลับไม่มีผลอันใดกับหนึ่งบุรุษและหนึ่งสตรีที่กำลังยืนอยู่ด้วยกันในระยะประชิด ลมหายใจของทั้งสองช่างรุนแรงจนมีเสียงดังออกมา จะเรียกว่าหอบเหนื่อยมากมายก็ไม่ผิดนัก เพราะว่าทั้งคู่กำลังพ่นลมหายใจออกมาทางจมูกและทางริมฝีปากกันแบบกระชั้นถี่ติดหอบเหนื่อย ทั้งยังมีหยดเหงื่อไหลรินหยาดเยิ้มพร่างพราวตามใบหน้าตามไรผมของคนทั้งคู่อย่างไม่น่าเป็นไปได้ เฟยหมิงผละกายสูงโปร่งออกห่างจากที่ยืนจ้องใบหน้างามในระยะประชิดอยู่เป็นนาน ลมหายใจที่หอบหนักเริ่มจะกลับเข้าที่ เขากอดอกยืนพิงร่างกับต้นไม้ที่อยู่เบื้องหลัง ใบหน้าหล่อเหลาคมคายและลำคอแกร่งของเขาบัดนี้พลันปรากฏริ้วรอยเล็บมือน้อยๆ เป็นสายอยู่หลายแห่ง ช่วงไหล่และช่วงอกรวมถึงต้นแขนหนาแน่นกำลังระบมไปหมด ชายหนุ่มยืนกอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม