“วางเท้าคุณหนูบนขาผมได้เลยครับ” เขาเอ่ย ขณะจัดแจงเอายานวดออกจากกล่อง
“ไม่เอาหรอก นายเสือเป็นผู้ชายนะ”
เจ้าขาเอ่ยแย้ง ถึงเขาจะเป็นคนขับรถแต่ก็ท่าทางจะอายุมากกว่าเธอหลายปี จู่ ๆ ให้วางเท้าบนขาเขา มันคงดูไม่เหมาะ
“ทำไมล่ะครับ ไอ้เสือเป็นขี้ข้าของคุณหนูนะครับ แค่วางเท้าแบบนี้เอง เดี๋ยวผมนวดยาให้ครับ” เสือว่า แล้วจับเท้าเธอให้วางลงบนหน้าขาของเขา แม้เจ้าขาจะยื้ออยู่บ้างในตอนแรก แต่เมื่อชายหนุ่มเงยหน้ามองสบตาเธอ เจ้าขาจึงขี้เกียจจะเถียงกับเขา
“เจ้าขารู้ว่าใครเป็นอะไร แต่คำว่าขี้ข้ามันไม่น่าฟัง หรือนายเสือคิดว่าที่นี่กดขี่ฐานะลูกจ้างขนาดนั้นเลยเหรอ” สาวสวยเอ่ยถาม เพราะเธอไม่เคยมองลูกจ้างในบ้านเป็นขี้ข้ามาก่อนเลย
“เปล่าครับ เจ้านายที่นี่ดีมากครับ แต่ผมแค่ไม่อยากให้คุณหนูทำเหมือนเกรงใจผม คุณหนูเป็นเจ้านาย จะสั่งอะไรผมก็ได้ทั้งนั้น”
เสือเอ่ยอธิบาย เพราะการแสดงออกแต่ละครั้งของคุณหนูในวันนี้ ทำให้เขาไม่แน่ใจว่าคุณหนูเกรงใจหรือรังเกียจเขากันแน่
“ก็ดี งั้นก็ทาเถอะ เจ้าขาอยากไปพักแล้ว” เธอว่า แล้วปล่อยให้เสือดูแลข้อเท้าที่เริ่มบวมแดงหน่อย ๆ แล้ว
“ถ้าเจ็บก็บอกนะครับ” เสือเอ่ย ขณะบีบเนื้อยาทาลงบนข้อเท้า กระทั่งเขาเริ่มลงมือนวด คุณหนูก็ครางออกมาพร้อมร่างที่สะดุ้งเล็กน้อย
“อ๊ะ! อ่าส์...อู้ย...เจ้าขาเจ็บ ทำเบา ๆ อีกหน่อยได้ไหม” เสียงหวานครางแผ่วน้ำตาซึม มือใหญ่ไม่พอแต่ไม่คิดว่านายเสือจะบีบนวดเท้าเธอแรงขนาดนั้น
“ขอโทษครับ มือผมคงหนักไปหน่อย” ชายหนุ่มรีบร้อนขอโทษ ก่อนจะก้มลงไปเป่าข้อเท้าหวังคลายความเจ็บให้เธอ ทำเอาเจ้าขาถึงกับร่างสะท้านเมื่อลมอุ่น ๆ ถูกเขาเป่าพ่นลงที่ข้อเท้าของเธอ
“นะ...นายเสือพอแล้ว ไม่ต้องทำขนาดนั้นหรอก แค่นวดเบา ๆ ก็พอ” เจ้าขาเอ่ยห้าม เมื่อเห็นเขาทำหน้าราวรู้สึกผิดจริง ๆ
“ได้ครับ ถ้าผมทำแรงคุณหนูรีบบอกเลยนะครับ ผมกะแรงมือไม่ค่อยถูก”
“อืม” เธอรับคำสั้น ๆ มองเจ้าของใบหน้าคมคร้ามเริ่มบรรจงนวดคลึงข้อเท้าให้อีกครั้ง ซึ่งความรู้สึกของน้ำหนักมือรอบนี้ทำให้เจ้าขาสบายขึ้นไม่น้อย
“อืม...อ่าส์! ตรงนั้นแหละ เจ้าขาปวดตรงนั้น” เสียงหวานครางเบา ๆ แล้วบอกจุดที่เธอปวดเป็นพิเศษ ทำเอาเสือได้แต่ก้มหน้างุด พยายามข่มอารมณ์ที่กำลังพุ่งพล่านในกายให้สงบลง