อุบัติรักพิศวาส

ตอนที่ 8 คู่แฝดสายร่าน 2

ทันใดนั้นเอง

ก๊อก!ก๊อก!ก๊อก! เป็นจังหวะเดียวกับที่เสียงเคาะประตูหน้าห้องพักของทั้งสองดังขึ้น

“ใครมาเคาะประตูห้องพักของเราอะเจ๊ ร้อยวันพันปีไม่เคยมีใครขึ้นมาเคาะประตูห้องพักในคอนโดได้เลยนะถ้าไม่ใช่ญาติ”

“นั่นนะสิ!ยามหน้าคอนโดเขาให้ขึ้นมาได้อย่างไงกัน”รสรินกล่าวด้วยความสงสัยไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน ก่อนจะเดินไปมองช่องตาแมวเพื่อดูว่าคนที่อยู่หน้าห้องพักของพวกเธอคือใครกัน

ทันทีที่ดวงตามองลอดผ่านช่องตาแมวของห้องพัก รสรินถึงกับยืนนิ่งงันไปโดยพลันเมื่อล่วงรู้ว่าคนที่ยืนอยู่หน้าห้องพักของเธอคือใคร พร้อมหันกลับมามองหน้าน้องสาวของเธอ

“สิรินทรา!!!”หญิงสาวเอ่ยบอกกับน้องสาว

“อะไรนะ...สิรินทรากลับมาแล้วอย่างนั้นเหรอ”สิมิลันเอ่ยออกมาเสียงเบาหวิวก่อนจะฉีกยิ้มด้วยความดีใจอย่างสุดขีดเมื่อล่วงรู้ว่า พี่สาวฝาแฝดของเธอกลับมา พร้อมกับประตูห้องพักเปิดอ้าต้อนรับสมาชิกที่เคยอยู่ด้วยกันแต่ก็ต้องจากไปเพราะความรักบังตา

“เจ๊โรส!”หญิงสาวผู้มาใหม่เอ่ยเรียกชื่อพี่สาวแท้ๆ ของเธอ ก่อนจะโผเข้าสวมกอดทันที

รสรินสวมกอดน้องสาวฝาแฝดพลางลูบศีรษะไปมาด้วยความรักและเอ็นดูน้องสาวของเธอไม่เสื่อมคลายก่อนจะเอ่ยถามแทรกขึ้น

“เป็นอย่างไงมาอย่างไงถึงได้กลับมาหาพี่กับน้องได้ แล้วไอ้ผู้ชายคนนั้นละทำไมไม่มาด้วย”หญิงสาวเอ่ยพร้อมพาร่างของน้องสาวเข้าไปภายในห้องพักก่อนจะปิดประตูห้องตามมา

“เจ๊โรสอย่างพูดถึงไอ้ผู้ชายเฮงซวยคนนั้นเลย หนูเลิกกับมันแล้ว”หญิงสาวตอบพี่สาวก่อนจะโผเข้ากอดฝาแฝดคนน้องของเธอ

“ฉันคิดถึงแกจังเลย”สิรินทรากล่าวกับน้องสาวฝาแฝด

“เค้าก็คิดถึงตัวมากเลยริน ตัวกลับมาคราวนี้ไม่ไปไหนอีกแล้วนะ”

“ไม่ไปไหนแล้ว จะมาเกาะเจ๊โรสกับแกกินนี่แหละ พวกเราเหลือกันเพียงแค่สามคนพี่น้องเท่านั้นจะให้ไปไหนได้อีกละ”สิรินทราเอ่ยตอบน้องสาวกลับไป

“ให้มันแน่สักครั้งเถอะยายริน ฉันเห็นแกพอมีแฟนใหม่ทีไร เป็นต้องหอบผ้าหอบผ่อนไปอยู่กินกับเขา ไม่เห็นมีใครจะแต่งงานกับแกออกหน้าออกตาสักคน กี่คนเข้าไปแล้วพี่กับยายลันต้องคอยปิดบังความลับของแกไม่ให้พ่อกับแม่รู้ จนวันสุดท้ายที่ท่านจากไปก็ไม่เคยรู้ว่าแกเป็นแบบนี้ ถ้าไม่ใช่น้องแท้ๆ ของฉันละก็ จ้างให้จะไม่ดูดำดูดีเลยให้ตายเถอะ”

รสรินเอ็ดน้องสาวของเธอด้วยสายตาและน้ำเสียงที่จริงจัง เป็นเหตุให้เจ้าตัวหน้าสลดลงทันที หากแต่ภายในใจนั้นกลับต้องกันข้ามหาได้สลดตามและมีจิตสำนึกที่ดีขึ้นแต่อย่างใด

“โธ่เจ๊!เรื่องมันแล้วไปแล้ว...อย่าเก็บเอามาพูดอีกเลยนต่อไปรินจะใช้บทเรียนที่เคยผิดพลาดมาปรับแก้ไขให้ชีวิตของตัวเองดีขึ้น รินสัญญานะเจ๊ ว่าจะไม่มีทางเกิดขึ้นอีกแน่นอน”สิรินทรากล่าวพร้อมยกมือแบบลูกเสือให้สัตย์สัญญากับพี่สาว

“ให้มันจริงเถอะยะ”รสรินเอ่ยออกมาเบาๆ พลางส่ายหน้าไปมาก่อนจะหันกลับไปเอ็ดกับน้องสาวฝาแฝดคนสุดท้องของเธอ

“เอ้า!...ยายลัน!รีบไปอาบน้ำอาบท่าได้แล้ว มีเรื่องต้องรีบไปจัดการไม่ใช่เหรอ เร็วเข้า!ชักช้าจะไม่ทันการ..ไปเร็วๆ”

“เจ้าคร้าคุณแม่คนที่สอง”สิมิลันกล่าวล้อเลียนพี่สาว ก่อนจะหัวเราะคิกคักกับพี่สาวฝาแฝดของเธอพร้อมรีบกระโดดเข้าไปในห้องน้ำอย่างรวดเร็ว

“ลันจะรีบไปไหนเหรอเจ๊”สิรินทราเอ่ยถามพี่สาวด้วยความสงสัยก่อนจะได้ยินเสียงถอนหายใจของพี่สาวดังออกมาเฮือกใหญ่

“เฮ้อ....ถ้าฉันรู้ว่าไอ้การมีน้องสาวฝาแฝดจะมีแต่เรื่องวุ่นวายแบบนี้ละก็ ฉันขอเป็นลูกคนเดียวของพ่อกับแม่ดีกว่า ไอ้แฝดคนพี่ก็มีแต่เรื่องวุ่นวายกับผู้ชาย ส่วนไอ้แฝดคนน้องก็สร้างเรื่องวุ่นวายไม่เว้นแต่ละวัน หาเหตุให้เสียเงินเสียทองอยู่ตลอดเวลา ดีนะที่เจ้าตัวขยันทำงานหาเงินเก่ง แต่ถ้าไม่มีเรื่องต้องเสียเงินละก็จะมีเงินเหลือบานเลย”

“แหมเจ๊โรสพูดแรงอะ...คนเราก็ต้องมีความรักจริงหรือเปล่า ทำไงได้ในเมื่อผู้ชายเขามาชอบ มาจีบหนูจะให้หนูปฏิเสธพวกเขาก็เสียน้ำใจอย่างไงอยู่นะ”หญิงสาวเถียงพี่สาวของเธอกลับไป

“ไอ้เรื่องนั้นฉันไม่ห้ามหรอกนะ ไหนๆ ก็ได้พูดแล้วฉันขอพูดเลยก็แล้วกัน ฉันไม่ว่าอะไรหรอกนะถ้าจะมีผู้ชายที่ไหนมาจีบแต่ไม่ใช่ให้แกไปอยู่กินกับเขาเป็นผัวเป็นเมียแบบที่เคยทำมา โดยไม่แต่งงานแต่งการให้เป็นเรื่องเป็นราว นึกพอใจก็เก็บผ้าไปอยู่กับเขาเลย หัดมียางอายของลูกผู้หญิงเสียบ้างสิยายริน นี่อะไรอายุแค่ 20 แต่มีผัวตั้งแต่อายุ 16 แล้วไอ้ผู้ชายที่แกเพิ่งเลิกกับเขาคนที่เท่าไรแล้ว เขาคงไม่มีเงินให้แกถลุงเล่นใช่ไหมถึงได้เลิกกัน ใช่ไหมยายริน” หญิงสาวพูดพร้อมจ้องหน้าน้องสาวเขม็ง

“เฮ้อ!...เบื่อ!...เป็นเพราะเจ๊ชอบพูดแบบนี้แหละ หนูถึงไม่อยากจะอยู่ด้วย เอาเป็นว่ารินอยู่ไม่นานหรอก พอได้เงินตกทอดทายาทของพ่อแล้ว รินก็จะออกไปอยู่ที่อื่นไม่มาอยู่เกะกะตาให้เจ๊ด่าเช้าด่าเย็นแบบนี้หรอกนะ”หญิงสาวเอ่ยตอบกลับไปในสิ่งที่เธอต้องการ

“อ๋อ!กลับมาเพราะเงินของพ่อ ถ้าพ่อไม่ตายและไม่มีเงินตกทอดให้กับทายาทแกก็คงที่จะไม่คิดหวนกลับมาใช่ไหมยายริน เออใช่...ฉันลืมไปว่าคนอย่างแกมันหน้าเงิน หิวเงินตลอดเวลา ผู้ชายที่แกหอบผ้าไปอยู่ด้วย ถ้าไม่มีเงินให้แกได้ถลุงเรื่องอะไรที่จะมองเขาใช่ไหม แกนี่มันผ่าเหล่าผ่ากอเสียจริงๆ เลยนะ”

หญิงสาวยักไหล่พร้อมกันทั้งสองข้างอย่างไม่แคร์คำกล่าวเตือนของพี่สาว

“คนเรามีต้นทุนชีวิตแตกต่างกัน ในเมื่อรินเกิดมาที่มีต้นทุนของชีวิตต่ำ ก็ต้องแสวงหาชีวิตที่ทำให้เราสุขสบายขึ้นกว่าเดิม เรื่องอะไรจะต้องมาจมปลักกับชีวิตที่ยากลำบากอย่างที่เป็นมา ชีวิตมันต้องดีกว่านี้สิ”หญิงสาวเถียงคอเป็นเอ็นกลับไป

“ด้วยวิธีการเอาตัวเข้าแลกเพื่อจับผู้ชายรวยๆ อย่างนั้นเหรอยายริน สักวันหนึ่งเถอะแกจะต้องเสียใจเพราะการกระทำโง่ๆ ของแกพี่เตือนแล้วนะ”

ทว่าคนเป็นน้องกลับไม่ยี่หระกับคำเตือนของพี่สาวแม้แต่น้อย ยังคงถือความคิดของตนเองเป็นใหญ่และมั่นใจในความสวยและเซ็กซี่ของตน

สิรินทรา เป็นพี่สาวฝาแฝดของสิมิลัน พี่น้องฝาแฝดคู่นี้ช่างแตกต่างกันราวกับสวรรค์กับนรกอย่างสิ้นเชิง สองสาวฝาแฝดมีใบหน้าที่เหมือนกันจนแยกไม่ออก มีสิ่งเดียวที่จะแยกทั้งสองออกได้นั้นก็คือสีผิว สิรินทรามีผิวขาวเหลืองนวลเนียนผุดผ่องน่าสัมผัสแต่เป็นสีผิวที่มาจากการทำศัลยกรรมเพราะเธอเกลียดผิวสีน้ำผึ้งซึ่งเป็นสีผิวดั้งเดิมมาตั้งแต่เกิด ส่วนสิมิลันมีผิวสีน้ำผึ้งนวลเนียนชวนน่าหลงใหลและมีผมสีดำสนิทขึ้นมันเป็นเงาเลยทีเดียว

ส่วนสิรินทราเธอชอบทำสีผมตามแฟชั่นเป็นชีวิตจิตใจ และชอบใช้เสน่ห์และความยั่วยวนของสตรีเพศปั่นหัวผู้ชายทุกคนที่หลงใหลเธอเป็นว่าเล่น ผู้ชายมีเงินเท่านั้นที่เธอจะได้ร่วมรักกับเธอ หล่อให้ตายแต่ไม่มีเงินรักจริงอย่างไงฝันเถอะว่าเจ้าหล่อนจะชายตามอง และที่สำคัญยังเป็นคนหลงตัวเอง ไม่เคยยอมรับว่าเจ้าหล่อนนั้นแท้จริงแล้วไม่ได้สวยเลอเลิศในปฐพีเสียที่ไหนกันเล่า

ผิดกับสิมิลัน ฝาแฝดคนน้อง รายนั้นหยิ่ง ทระนงและจองหอง จนบางครั้งควายต้องเรียกพี่ เพราะเจ้าหล่อนไม่เอาเปรียบใครเลยแต่ในขณะเดียวกันไม่ยอมเสียเปรียบใครด้วย สิรินทรามักล้อน้องสาวฝาแฝดของเธอบ่อยๆ ว่าหยิ่งจองหองจนโง่เหมือนควาย เธอทำงานหาเงินด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง ไม่แสวงหาประโยชน์จากใครหรือแม้กระทั่งผู้ชายมากหน้าหลายตาที่เข้ามาชอบหญิงสาว

แต่ผู้ชายที่มีเงินทุกคนจะตกไปอยู่ในท้องของสิรินทราโดยเธอแอบอ้างว่าเป็นสิมิลัน น้องสาวฝาแฝด มีเพียงคนเดียวที่ล่วงรู้พฤติกรรมนี้ก็คือรสรินเท่านั้น เพราะแม้แต่สิมิลันก็ไม่ล่วงรู้ว่าพี่สาวฝาแฝดของเธอสวมรอยแอบอ้างเป็นเธอไปสร้างเรื่องราวฉาวโฉ่คาวโลกีย์มานักต่อนัก

สองพี่น้องหันกลับไปมองน้องสาวคนเล็กที่แต่งตัวด้วยเสื้อยืด กางเกงยีน สบายๆ เพื่อจะเดินทางไปโรงพยาบาลเพื่อพบคู่กรณี

“นี่อย่าบอกนะว่าจะไปด้วยเสื้อผ้าชุดนี้ ทำไมแต่งตัวเป็นเด็กกะโปโลแบบนี้ละยายลัน”สิรินทรากล่าวกับน้องสาวฝาแฝดของเธอ

“ก็เค้าชอบแบบนี้มันใส่สบายดี ไม่ต้องมีพิธีรีตองอะไร”หญิงสาวกล่าวตามความรู้สึกของเธอ

“แหวะ!ยายแก่....แต่งตัวเชยเป็นบ้า”สิรินทราพูดพลางเบ้ปากออกมาทันใด

“ใครจะแต่งตัวแบบแกได้ มีเท่าไรก็งัดโชว์ออกมาจนหมดเปลือก นมปลอมๆ ก็อยากจะโชว์ ส่วนยายลันมีแต่ของแท้ทั้งตัวที่แม่ให้มาทั้งนั้น ส่วนแกมีแต่พลาสติกทั้งตัวละไม่ว่าของดีที่แม่ให้มาไม่รู้จักพอ ต้องไปเพิ่มไปเติมเพื่ออะไรก็ไม่รู้ พวกเสพติดศัลยกรรม”รสรินกล่าวต่อว่าน้องสาวของเธอแบบตรงไปตรงมา

“แหมเจ๊!...เดี๋ยวนี้สวยศัลยกรรมมีเยอะแยะ อยากสวยมากกว่านี้ก็ต้องไขว่คว้าหามาเติมให้กับตัวสิ ไม่เหมือนเจ๊กับยายลันหรอก คงสภาพหน้าเดิมอยู่ได้ มองแล้วจืดชืดไปหมด”สิรินทราเอ่ยบอกพลางทำหน้าย่นเข้าหากัน ก่อนที่รสรินจะขยับปากโต้เถียงกับน้องสาวอีกคำรบ สิมิลันก็ยกมือเบรกห้ามสงครามน้ำลายที่กำลังเริ่มก่อตัวตรงหน้าทันที

“พอเถอะเจ๊โรส...รินก็พอได้แล้ว ฟังเจ๊แกบ้าง อย่าไปเถียงเพื่อเอาชนะเลยมันไม่ได้ประโยชน์อะไรหรอกนะ เพราะมันจะทำให้ไม่สบายใจและขุ่นเคืองใจระหว่างพี่น้องกันเปล่าๆ ลันไม่อยากเห็นพวกเราทะเลาะกันเอง มีกันอยู่แค่นี้แล้วควรจะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขมากกว่าความทุกข์นะ”

คำกล่าวของสิมิลัน ทำให้สงครามน้ำลายระหว่างพี่น้องที่กำลังตั้งเค้าสงบลงโดยพลัน รสรินหันกลับเดินเข้าไปในครัวอย่างรวดเร็วพร้อมตะโกนแทรกดังขึ้น

“พี่ทำอาหารไว้ให้แล้ว มากินอะไรรองท้องก่อนจะไปไหนมาไหนก่อนนะยายลัน”

“เจ้าคะคุณแม่”สิมิลันเอ่ยตอบล้อเลียนกลับไป

“ยายเด็กบ๊องส์”รสรินกล่าวพร้อมส่ายหน้าไปมากับคำพูดของน้องสาว จะว่าไปแล้วเธอรักและเอ็นดูน้องสาวคนสุดท้องคนนี้เป็นอย่างมากทั้งรักและหวง จะรักน้องลำเอียงก็ว่าได้ เพราะน้องสาวฝาแฝดอีกคนทำตัวไม่น่ารักและนับวันยิ่งพูดห้ามปรามอะไรไม่ได้เลย

“ตัวเองกำลังจะออกไปไหนเหรอ”สิรินทราถามน้องสาวฝาแฝดด้วยความอยากรู้

สิมิลัน ถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะเอ่ยตอบกลับไป

“พอดีเค้ามีเรื่องอีกแล้ว พานักท่องเที่ยวไปดำน้ำลึกแล้วเกิดหมดสติในน้ำเพราะดำน้ำกลับเรือไม่ทัน อากาศในถังหมดพอดีก็เลยเกิดเรื่องใหญ่ขึ้น”

“แล้วเขาตายไหม”หญิงสาวเอ่ยถามกลับไปทันที

สิมิลันส่ายหน้าไปมาติดๆ กัน เป็นคำตอบ

“ไม่ตายแล้วทำไมตัวเองต้องทำหน้าตาซังกะตายแบบนั้นด้วย”สิรินทราเอ่ยถามด้วยความสงสัยก่อนจะได้ยินคำตอบกลับมา

“ไม่ตายก็จริงแต่ก็อาจจะกลายเป็นเจ้าชายนิทรานะสิ เพราะอย่างนี้แหละถึงต้องรีบไปโรงพยาบาลไม่รู้ว่าทางโน้นเขาจะเอาเรื่องแบบไหน ทางนั้นเคยขู่ลั่นเอาไว้ว่าจะฟ้องประเทศของเราและก็จะฟ้องลันด้วย เพราะทำให้เพื่อนของเขาเป็นแบบนี้”ขาดคำกล่าวของสิมิลัน เสียงของพี่สาวฝาแฝดแทรกเสียงสูงดังขึ้นมาโดยพลัน

“ถ้าจะมีเรื่องฟ้องร้องเรียกค่าเสียหายอะไรกันก็แล้วแต่ อย่ามายุ่งกับเงินในส่วนที่เค้าจะได้รับจากพ่อเป็นอันขาดเลยนะ เค้าจะเก็บเงินไปทำทุน ไม่สามารถแบ่งเงินในส่วนของตัวเองไปช่วยเหลือใครได้หรอก ยิ่งถ้ามีเรื่องแบบนี้คงโดนฟ้องจนอ่วมเลยละ”

สิรินทราเอ่ยคำกล่าวที่แสดงความเห็นแก่ตัวและเห็นแก่ได้ออกมาทันที จนคนเป็นพี่อดไม่ได้ที่จะพูดตอกหน้าสวนกลับไปอย่างทันควัน

“อ๋อ...เงินของตัวเองไม่ยอมให้กระเด็น แต่ถ้าเป็นเงินของพี่ของน้องกูจะเอา! เห็นแก่ตัวและเห็นแก่ได้จนน่าเกลียดเกินไปแล้วนะยายริน”

“ก็เงินของรินนะ...มันเป็นเงินที่รินได้มาโดยชอบธรรม จะให้หรือไม่ให้ใครก็ได้ไม่ใช่เหรอเจ๊โรส”สิรินทราเถียงกลับพี่สาวเสียงแข็ง

“ยายริน!...แก!”รสรินขบกรามเข้าหากันจนแน่นเมื่อน้องสาวเถียงคอเป็นเอ็นไม่มีสลดแม้แต่น้อย

“เอาละเพื่อความสบายใจ...รินจะไปเช่าคอนโดอยู่คนละห้อง ไม่มาอยู่รวมกับเจ๊ให้หาเรื่องด่าเช้า ด่าเย็นและด่าตลอดเวลาแบบนี้หรอก มีอะไรก็โทรหาก็แล้วกัน รินอยู่ในคอนโดเดียวกับเจ๊นี่แหละ ส่วนจะอยู่ห้องไหนเดี๋ยวไลน์มาบอกแค่นี้ละ...น่าเบื่อ!”ประโยคสุดท้ายหญิงสาวเอ่ยเสียงงึมงำอยู่ในลำคอพร้อมยกมือไหว้พี่สาวของเธอ ก่อนจะหันกลับไปมองน้องสาวฝาแฝด

“เค้าไปก่อนนะตัวเอง...เดี๋ยวไลน์มาหาว่าเช่าห้องอยู่ชั้นไหน เลขห้องอะไร”สิรินทรากล่าวพร้อมเดินหน้าเชิดตรงไปยังประตูห้องพักพร้อมเปิดออกพาร่างของเธอออกไปอย่างรวดเร็วจากห้องดังกล่าว

ครั้นร่างของสิรินทราออกไปจากห้องดังกล่าวแล้ว ทั่วทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบงำอย่างเห็นได้ชัดก่อนจะได้ยินคำกล่าวของรสรินเอ่ยออกมาเบาๆ

“ทำไมยายรินถึงได้ผ่าเหล่าผ่ากอแบบนี้นะ ดีแล้วที่พ่อกับแม่ไม่รู้เรื่องเลวๆ ของมัน หาไม่แล้วคงจะอายุสั้นทันทีที่รู้ว่ามันเป็นคนอย่างไงและดีที่พ่อกับแม่หมดบุญไปแล้วไม่ต้องมารับรู้เรื่องแหลกเหลวของมันอีก”รสรินกล่าวด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

“เจ๊โรส!”สิมิลันเรียกพี่สาวของเธอพร้อมเข้าไปสวมกอดเอวของพี่สาวทางด้านหลัง

“เจ๊อย่าโกรธรินเลยนะ อย่างไงรินก็เป็นน้องของเจ๊และเป็นพี่สาวฝาแฝดของลัน เราเป็นพี่น้องคลานตามกันมาสายเลือดเดียวกันทั้งนั้น ทะเลาะกันบ้างเป็นของธรรมดา”

คำกล่าวของสิมิลันทำให้รสรินถอนหายใจออกมาเบาๆ พร้อมหันกลับไปมองหน้าน้องสาวคนเล็กของเธอด้วยความรัก หญิงสาวยกมือลูบศีรษะน้องไปมาเบาๆ

“ยายลันเอ๊ยยังมีอีกหลายเรื่องที่ แกยังไม่รู้ว่ายายรินทำอะไรเอาไว้บ้าง แต่ไม่รู้นะดีแล้วเพราะมันเป็นเรื่องที่น่ารังเกียจและควรอยู่ให้ห่างเข้าไว้เป็นดีที่สุด สักวันหนึ่งยายรินมันจะต้องเสียใจในสิ่งที่มันทำ เจ๊เชื่อว่าแกจะมีชีวิตที่ดีกว่ายายรินแน่นอน ลูกผู้หญิงอย่างเราศักดิ์ศรีและความหยิ่งทระนงจองหองจงมีไว้ อย่าให้ใครมาหยามเราได้ อย่าให้เงินมามีอำนาจเหนือศักดิ์ศรีของเราเป็นอันขาดจำคำพูดของเจ๊เอาไว้นะยายลัน”รสรินกล่าวพร้อมโอบกอดร่างของน้องสาวด้วยความรักอย่างสุดหัวใจ

“ลันจำคำสอนของเจ๊ ของพ่อและของแม่ตลอดเวลา ไม่เคยลืมเลยจ๊ะ เจ๊โรสไม่ต้องห่วงลันนะเรื่องไม่ดีเกี่ยวกับผู้ชายไม่มีทางเกิดขึ้นกับลันเด็ดขาด

“ดีแล้วน้องน้อยของเจ๊....เอ้า!เข้าไปหาอะไรทานในครัวก่อนจะไปไหนมาไหน และควรจะไปได้แล้วพวกเราจะได้รู้ว่าต้องทำอย่างไงต่อไปกับเรื่องน่าปวดหัวของแกล่าสุดนะยายลัน ถ้าจะต้องเสียเงินเพราะโดนเขาฟ้องก็ต้องจ่ายไปดีกว่าแกจะมีเรื่องราวใหญ่โตมากไปกว่านี้อีก”

รสรินบอกกับน้องสาวพลางมองร่างระหงของสิมิลันที่กำลังเดินหายเข้าไปในครัวเพื่อทานอาหารตามคำสั่งของเธอ