ณ.โรงพยาบาลกรุงเทพภูเก็ต
“หา! ความจำเสื่อม!”สิมิลันเอ่ยออกมาทันทีเมื่อได้ยินนายแพทย์เจ้าของเคสอธิบาย อาการของคนไข้ชาวต่างชาติที่ทำการรักษาก่อนจะได้ยินเสียงของหญิงสาวถามขึ้นอีกครั้ง
“แล้วคนไข้จะมีโอกาสจำอะไรได้อีกไหมคะคุณหมอ หรือว่าจะต้องกลายเป็นคนความจำเสื่อมแบบนี้ตลอดชีวิตของเขา”
นายแพทย์เจ้าของไข้ส่ายหน้าไปมาติดต่อกัน พลางกระดกแว่นสายตาของตนพร้อมเอ่ยขึ้น
“ไม่สามารถบอกได้ครับ บางคนก็แค่ชั่วคราวส่วนจะนานแค่ไหน ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบหลายอย่าง สำหรับคนไข้เคสนี้สมองขาดอากาศไปหล่อเลี้ยงช่วงที่หยุดหายใจไปนาน เป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้เกิดอาการแบบนี้ แต่ก็ยังโชคดีอยู่มากที่ฟื้นขึ้นมา ไม่เป็นเจ้าชายนิทราซึ่งในตอนแรกหมอเองก็กังวลว่าคนไข้จะเป็นแบบนั้นแต่กลับปรากฏว่าคนไข้กลับจำอะไรไม่ได้เลยเป็นการทดแทน แต่ก็ถือว่าปลอดภัย เมื่อฟื้นขึ้นมาแล้วแบบนี้ อีกสองหรือสามวันก็สามารถกลับบ้านได้แล้วครับ”
หญิงสาว
