11
1414 คำ
คามินหัวเราะเบาๆ “ถ้าผมเมาแล้วไปไล่ปล้ำคุณ ผมยอมให้คุณเอาไฟเผาขนผมเพื่อเตือนสติก็ได้ ยกเว้น ขนบริเวณเดียวเท่านั้น…ที่ห้ามแตะต้อง” เขาพูดเสียงเรียบเรื่อยหน้าตาเฉยส่วนเธอรู้สึกละอายแทนเขาขึ้นมา จนหน้าร้อนผ่าวราวจะเป็นไข้
“คุณคามิน คุณบ้าไปแล้ว ลามกที่สุด”
“อะไรคุณ” เขาเรียกเสียงสูง “ผมผิดตรงไหน คุณรู้ไหม ผมเป็นผู้ชายที่มีไรขนตรงหน้าอกเซ็กซี่ที่สุด สาวๆ บอกผมแบบนี้เสมอ ผมเลยต้องเตือนคุณก่อน”
นัทมนเบะปาก ส่วนคามินยิ้มบางๆ อันที่จริงคามินรู้ดี เขาดื่มบ่อยก็จริงแต่ไม่เคยปล่อยให้แอลกอฮอล์กลืนกินสติของเขาไปได้ ทั้งหมดที่พูดไป ก็แค่ขู่แม่พี่เลี้ยงตัวแสบนี่เท่านั้น ไปๆ มาๆ เขาก็เริ่มคิดอีกครั้ง
‘ตกลงเขากำลังหาพี่เลี้ยงหรือหาเด็กมาเลี้ยงเพิ่มอีกหนึ่งคน’
แต่เขาชอบความสดใสของเธอ คามินเคยแอบเห็นเวลานัทมนเล่นกับไข่มุกเมื่อครั้งที่เขาไปเยี่ยมพลอยวารินทร์ อีกฝ่ายดูมีความสุขมากเวลาอยู่กับเด็กเล็ก อีกอย่างเธอดูไม่เสแสร้งแกล้งทำดีกับจาคอปต่อหน้าเขา เหมือนพี่เลี้ยงรายอื่นๆ เธอไม่เคยส่งสายตายั่วยวนเขา แต่กลับยั่วโมโหมากกว่า
“ในเมื่อเรามีความคิดตรงกัน ต่อไปคุณก็แค่ทำหน้าที่พี่เลี้ยงให้ดีเท่านั้น ผมเองก็จะไม่แตะต้องคุณ แม้แต่ปลายเล็บ ถ้าคุณไม่ได้เชิญชวนผมเอง”
นัทมนเม้มปากแน่น เขาพูดดีๆ กับผู้หญิงทั้งโลกได้ ยกเว้นเธอ แต่อย่าหวังว่าเธอจะทำตัวว่านอนสอนง่ายเหมือนเป็นลูกของเขา อะไรที่ไม่ถูกต้องเธอก็จะต่อต้านเต็มที่
นัทมนไม่อยากโต้เถียงด้วยจึงนั่งเงียบกริบ กระทั่งเดมอนอุ้มจาคอปมานั่งด้วย เธอจึงปล่อยให้พ่อลูกคุยกันกะหนุงกะหนิงเหมือนลูกลิงติดพ่อ จนมาถึงคฤหาสน์หรูที่มองเห็นได้แต่ไกล รถยนต์เลี้ยวเข้าไปจอดด้านหน้าอาคาร บรรดาคนใช้ทั้งหมดก็ออกมายืนรอต้อนรับ นัทมนลงจากรถตามหลังคามิน ที่จูงมือจาคอปลงมา
“นี่คุณเป็นเจ้าชายอาหรับ ปลอมตัวไปอยู่ที่อเมริกาก็ไม่บอก”
“ผมกลัวคุณจะมาอ่อยผมยังไงล่ะเลยไม่บอกให้คุณรู้” คามินตอบหน้าตาย นัทมนทำได้แต่ขึงตาใส่แล้วมองไปทางคฤหาสน์หรู
คฤหาสน์สูงตระหง่านใหญ่โต มีเอกลักษณ์เฉพาะบ่งบอกถึงไสตล์อาหรับตรงหน้า ทำให้นัทมนทึ่งจนพูดไม่ออก แต่ก็คงไม่แปลก เพราะบาห์เรนเป็นประเทศแรกๆ ที่ขุดพบบ่อน้ำมันดิบ มีโรงกลั่นน้ำมันเป็นของตนเอง แม้จะไม่ได้มี
บ่อน้ำมันมากเท่าซาอุดิอาราเบียหรือดูไบ แต่ความร่ำรวยของท่านชีคผู้ยิ่งใหญ่แห่งบาห์เรนนั้น การันตีด้วยการติดอันดับมหาเศรษฐีหนึ่งในสิบของโลก
บรรดาสาวใช้คนงานในบ้าน ต่างทำความเคารพเจ้านายหนุ่มอย่างพร้อมเพรียง
“นี่ จาคอปลูกชายฉัน และนี่มิสนัทมน พี่เลี้ยงคนใหม่ของจาคอป”
นัทมนยิ้มให้กับทุกคน คามินจึงสำทับอีกประโยค “ถ้าคุณจาคอปกับคุณนัทมนต้องการอะไร ก็ช่วยจัดหาให้เธอทุกอย่างเสมือนหนึ่งว่าเธอ คือเจ้านายของคฤหาสน์นี้อีกคน เข้าใจไหม”
นัทมนรู้สึกแปลกใจ แต่ก็พอใจที่เขาให้เกียรติเธอ “ขอบคุณนะคะที่ให้เกียรติฉัน” เธอหันไปบอกคามิน “เอ่อ คุณคามินคะ คนที่นี่ฟังภาษาอังกฤษออกทุกคนเลยหรือคะ”
ที่บาห์เรนจะใช้ภาษาบาห์เรนกับภาษาอังกฤษเป็นหลัก เพราะเคยตกอยู่ภายใต้อาณัติของอังกฤษ แต่นัทมนไม่คิดว่าคนทั้งคฤหาสน์ของคามินจะพูดฟังภาษาอังกฤษได้ทุกคน
“ไม่ทุกคน แต่ส่วนใหญ่พูดและฟังได้ คุณกับจาคอปอยู่ที่นี่ จะไม่มีปัญหาเรื่องการสื่อสาร”
นัทมนพยักหน้าหงึกๆ ตอนแรกเธอก็กังวลกับเรื่องนี้ ก่อนมาจึงไปเรียนภาษาบาห์เรนมาเพิ่ม ก็พอพูด ฟัง เขียนอ่าน ได้นิดหน่อย
คนงานทุกคนยิ้มแย้มให้นัทมนและจาคอป จากนั้นคามินก็เดินนำเข้าไป แล้วพบกับชีคฮารีซ ที่นั่งคอยอยู่แล้วบนโซฟาในห้องโถงใหญ่ การปรากฎตัวอย่างไม่คาดฝันทำให้คามินหน้าตึง
“ท่านชีค”
“อย่าเรียกห่างเหินกันแบบนั้นสิคามิน พ่อเป็นพ่อของลูกนะ”
คามินทำหน้าเฉยชา แววตากระด้างมองคนที่บอกว่าเป็นพ่อ “พ่อเพิ่งคิดว่าผมเป็นลูก ก็ตอนที่พ่อรู้ว่าพ่อไม่สามารถมีลูกที่จะสืบทอดธุรกิจได้อีก ผมเลยไม่ชินที่จะเรียกท่านชีคว่าพ่อ ต้องขอโทษด้วยครับ”
“เมื่อไหร่แกจะเข้าใจพ่อบ้างคามิน เรื่องของพ่อกับแม่แก มันมีหลายเรื่องที่เข้ามาเกี่ยวข้อง แต่พ่อไม่เคยลืมแม่แกเลยนะ”
“แต่พ่อ…ก็มีนางในฮาเร็มอีกเป็นสิบ”
“อีกหน่อย แกก็จะมีนางในฮาเร็มเป็นสิบเหมือนพ่อ มันแปลกตรงไหนสำหรับผู้ชายที่นี่”
นัทมนรู้สึกกระอักกระอ่วน แม้จะเคยผ่านตามาบ้างในนิยาย ที่ซื้อหามาอ่านฆ่าเวลา เรื่องท่านชีคทั้งหลายมีนางในฮาเร็มเอาไว้บำบัดความใคร่ ไม่คิดว่าโลกแห่งความเป็นจริง พวกท่านชีคก็นิยมเก็บสาวงามไว้ในฮาเร็มจริงๆด้วยช่างสิ้นเปลืองโดยแท้ แต่ต้องยืนฟังเรื่องในบ้านของสองพ่อลูกไปอย่างเงียบๆ เธออยากจะพาจาคอปขอตัวออกไป แต่คามินก็ยุติการสนทนาเสียก่อน ผู้ชายที่นี่ใช้ผู้หญิงเปลืองมาก เธอกลัวเหลือเกินว่าความสวยของเธอ จะไปกระแทกตาท่านชีคอ้วน เครายาวนั่น เดี๋ยวจะมาเสนอเงินก้อนโตให้เธอไปอยู่ในฮาเร็มของเขาเพิ่มอีกคน
‘คนอย่างนัทมน ขายแต่แรง ไม่ขายร่างกาย’ ไม่รู้ว่าความคิดของเธอมันแสดงออกผ่านสีหน้าด้วยหรือเปล่า ท่านชีคฮารีซ หยุดสายตาที่เธอแล้วเอ่ยขึ้น
“นั่นพี่เลี้ยงคนใหม่ของลูกแกเหรอไง”
เธอกำลังจะขยับปากตอบ แต่เจ้านายเธอก็ชิงตอบแทนเสียก่อน “ใช่ครับ นัทมนเป็นพี่เลี้ยงคนใหม่ของจาคอป”
“ฉันเดาไม่ผิด เพราะถ้าเป็นแฟนแก คงสวยกว่านี้ แกมันช่างเลือก ตาแหลมเหมือนพ่อ”
จากนั้นท่านชีคฮารีชก็มองผ่านเธอไป แต่นัทมนรู้สึกว่าร่างกายของเธอกำลังปล่อยกระแสบางอย่างออกมา พวกผู้ชายพวกนี้คงไม่รู้ว่าการสบประมาทเรื่องความสวยและน้ำหนักตัวของเธอ อาจมีผลให้ชีวิตพวกเขาเข้าใกล้ความตาย
‘วันไหนเผลอๆ เธอจะแอบวางยาพิษให้หมดเลยเสียดีไหม’ นัทมนวางแผนร้ายอยู่ในใจ แต่นั่นก็เพียงแค่ความคิด เธอไม่ทำจริงๆ หรอก เรื่องอะไรจะหางานใส่ตัว สิ่งที่เธอตั้งใจจะทำคือ ทำงานให้ดีให้คุ้มค่าจ้าง จากนั้นก็ทางใครทางมันเถอะ
คามินเหลียวมองนัทมนแวบหนึ่ง แล้วเอนหน้าเข้าใกล้ก่อนจะกระซิบ “ไม่สวยในสายตาคนอื่นก็ไม่เป็นไร อย่างน้อย คุณก็สวยผ่านสายตาจาคอปมาได้ ก็นับว่าไม่ขี้เหร่เท่าไหร่หรอก”
ไม่รู้ว่าเขาจะปลอบใจหรือจะตอกย้ำกันแน่ นัทมนไม่ตอบแต่ดวงตามองบนนั้น ก็ทำให้คามินส่ายหน้าและอมยิ้มเล็กน้อย
“ท่านชีคบอกผมมาดีกว่า ที่ท่านชีคมาหาผมวันนี้ มีธุระอะไร”
ชีคฮารีซ ถอนหายใจ ใบหน้าแก่ชราขึ้นอีกหลายสิบปีจากความเสียใจ ที่ลูกชายไม่ยอมรับ เขาไม่เคยลืมเลือนแม่ของคามิน เขาอยากมีเธอเป็นเมียคนเดียวแต่ก็ทำไม่ได้ เพราะตอนนั้นเขายังมีฐานอำนาจไม่แข็งแกร่งพอ จึงต้องยอมทำตามความต้องการของชีคเผ่าอื่นที่ส่งลูกสาวมาเชื่อมสัมพันธไมตรี ก็เพื่อลดการต่อต้านจากเผ่าอื่น พอเขามีทุกอย่างพร้อมตามที่ต้องการแล้ว แต่กลับกลายเป็นว่าหญิงที่เขารักปานดวงใจ ได้หนีหายจากเขาไปพร้อมลูกในท้อง
- ผู้เขียน
