STUPID 2
1700 คำ
“เสร็จแล้ว เห้อออ เหนื่อยชะมัดเลย” ฉันใช้เวลาร่วม 3 ชั่วโมงในการเก็บกวาดห้องที่มีแต่ขวดเหล้ากับกระป๋องเบียร์ที่พื้น อ้ะ! ยังไม่รวมเสร็จก้นบุหรี่ที่เกลื่อนกลาดอีกด้วยนะ รวมๆแล้วได้เกือบ 10 ถุงขยะใบใหญ่ๆเลยแน่ะ
“ต่อไปก็ทำกับข้าว” โอ้โห ตู้เย็นไม่มีอะไรเลยนอกจากเบียร์ แม้แต่น้ำเปล่ายังไม่มี ผู้ชายคนนี้ดำรงชีวิตอยู่ด้วยอะไรเนี่ย!!
ถ้าฉันออกไปตอนนี้แล้วพี่บีมตื่นเขาต้องเอาเบียร์ออกมากินแล้วทิ้งเต็มห้องอีกแน่ๆ ไม่ได้เอารถมาด้วยสิ โทรให้คนของป๊าเอามาให้ดีกว่า
(ครับคุณเนย)
“เอาของสดมาส่งที่คอนโดป้ามินให้หน่อยค่ะ แล้วก็ซื้อน้ำเปล่ามาซัก 10 แพ็คด้วยค่ะ”
(ของสดเยอะมั้ยครับ)
“เอาที่พออยู่ได้สัก 2-3 วันค่ะ”
(20 นาทีครับ)
“ตื่นยากจังเลยแหะ เมาหนักเกินไปหรือเปล่าเนี่ยกะแค่ผู้หญิงทิ้งคนเดียว” ฉันเดินไปดูรอบๆห้องก็เจอกับรูปคู่ที่พี่บีมถ่ายคู่กับผู้หญิงคนนั้น ซึ่งพี่บีมในรูปนั้นยิ้มแบบมีเสน่ห์มากๆเลย
มากกว่าที่หน้านิ่ง เย็นชา ไร้ความรู้สึกแบบนี้ซะอีก
ปิ๊งป่องง
“ไหนบอกว่า20 นาที เร็วกว่าที่คิดอีกนะเนี่ย” ฉันรีบเดินไปเปิดประตู้ให้กับคนของป๊าที่เอาของสดมาให้
“ทำไมมึงเปิดเร็ววะ ..เห้ย เธอใครเนี่ย” ผู้ชาย 3 คนที่ยืนออกันอยู่หน้าประตูหันมามองฉันด้วยสีหน้าสงสัย
“เนยค่ะ แล้วพวกคุณคือ?”
“เพื่อนไอ้บีมครับ ขอเข้าไปได้มั้ยซื้อของมาเยอะมาก หนักชิบหาย” เอ้า! เจอครั้งแรกหยาบใส่เลยก็ได้เหรอ พี่คนสูงๆเอาเท้าดันประตูก่อนที่จะให้อีก2คนช่วยขนของเข้ามา
“แล้วนี่น้องเนยเป็นใครครับ ทำไมมาอยู่ในห้องเพื่อนพี่ได้” อีกคนที่หล่อๆ ก็หันมาถามตอนที่เอาพวกของสดไปไว้ในครัว
“ป้ามินให้มาดูแลพี่บีมค่ะ” เขาก็พยักหน้านิดนึงแล้วก็จัดพวกของกินเข้าตู้เย็นแล้วก็เอาพวกมาม่าจัดไว้ข้างๆโซนเครื่องปรุง
“พี่ชื่อมังกรนะ ไอ้คนแรกที่ทักเราชื่อออสติน ส่วนคนที่เงียบๆนั่นชื่อแอล” ฉันพยักหน้าให้ก่อนที่จะเดินไปเปิดม่านตรงห้องรับแขก บอกตรงๆนะ มันอับมาก พี่บีมไม่เปิดผ้าม่านเลยอ่ะ
“ทำอะไรหรอคะ” พี่มังกรกำลังยุ่งอยู่กับการเตรียมอาหารเย็นให้กับทุกคน ฉันก็เลยอยากเข้าไปมีส่วนร่วมกับเขาสักนิดนึง
“ว่าจะทำหมูกระทะอ่ะ เนยกินด้วยกันสิ” มันแน่นอนอยู่แล้วค่ะพี่มังก๊อนนนน น้องเนยไม่พลาดอยู่แว้วว
“ต่อให้พี่ไม่ชวน เนยก็จะหน้าด้านกินค่ะ แหะๆ” ฉันยิ้มกว้างส่งไปให้ พี่เขาก็ยิ้มกลับมาแล้วก็ช่วยกันเตรียมนู่น นี่ จนเกือบเสร็จ คนของป๊าก็เอาของสดมาส่งมีพวกกุ้งตัวใหญ่ๆ มาให้ด้วย ดีจัมม น้องเนยชอบบบ
“เอากุ้งย่างด้วยได้มั้ยคะ มีปูด้วย” โหย ซื้อมากี่โลเนี่ย ถุงเบ้อเร่อเลย ฉันชูถุงอาหารทะเลให้พี่มังกรดูก่อนที่เริ่มทำความสะอาดและจัดเตรียมใส่จาน โดยหน้าที่จุดไฟนั้น ก็ตกเป็นของพี่ตินไปโดยปริยายข่ะ
“พวกมึงมากันตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วทำไมเธอยังไม่กลับไปอีก” พี่บีมเดินขยี้ตามาแต่ไกลเลย สงสัยจะตื่นเพราะได้ยินเสียงพี่ตินโวยวาย
“เนยว่าเนยบอกไปแล้วนะ แต่บอกอีกรอบก็ได้ ป้ามินให้เนยมาดูแลพี่บีม ชอบหรือไม่พี่ไม่มีสิทธิ์เลือกนะคะ ...อันนั้นกุ้งหนูนะ” ฉันส่งยิ้มให้พี่บีมก่อนที่จะวิ่งไปห้ามพี่แอลไม่ให้กินกุ้งที่ฉันย่างเอาไว้ ค่อนข้างเสียงดังพอควรเลยแหละ แต่ดีที่เราอยู่ชั้นบนสุด แล้วก็เป็นคอนโดของป้ามิน ก็เลยไม่มีใครกล้ามีปัญหา
“เบียร์ในตู้หายไปไหน” พี่บีมเปิดตู้เย็นแล้วก็เดินออกมาถามฉันด้วยสีหน้านิ่งๆ ทำหน้าอื่นเป็นบ้างมั้ยเนี่ย
“ซ่อนอยู่ พี่มากินสิ บางทีเนยอาจจะบอกว่ามันอยู่ที่ไหน” พี่บีมถอนหายใจก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องนอน แต่เดี๋ยวก็คงต้องออกมาหาฉันอีกรอบแน่นอน
“กระเป๋าตังค์กับกุญแจรถ?” นั่นง่ะ พูดไม่ทันขาดคำ ...ฉันเอาไปซ่อนหมดนั่นแหละ เพราะรู้ว่าถ้าตื่นมาคงจะกินจนเมาอีกแน่ๆฉันเลยเอาเบียร์ทั้งหมดไปซ่อน รวมถึงกระเป๋าตังค์กับกุญแจรถเขาด้วย
“กินก่อนสิ เดี๋ยวบอก” ฉันไม่สนใจเสียงถอนหายใจด้านหลังหรอกนะ ฉันไม่ชอบให้เขาเป็นแบบนี้ จริงๆก็ไม่ใช่แค่เขาหรอกนะ ถ้าคนที่ใกล้ตัวเป็นแบบนี้ฉันก็ไม่ชอบเหมือนกัน พี่บีมเลยหันไปมองหน้าพี่มังกรเหมือนจะขอยืมรถเพื่อที่จะออกไปซื้อเหล้าเบียร์ข้างนอก
“กูมารถไอ้ตินอ่ะ แล้วกุญแจรถก็อยู่ที่เนย” ฉันยิ้มแฉ่งส่งไปให้เขาก่อนที่จะเริ่มคีบหมูเข้าปาก โดยไม่สนท่าทางฟึดฟัดของพี่บีม
“พวกมึงก็ไว้ใจคนอื่นไปทั่วเลยเนอะ” พี่บีมพูดแบบเสียงเนือยๆ
“เอาอันนั้นให้หนูหน่อย มันอร่อยมากเลยนะ” ฉันสะกิดพี่ตินที่ย่างเห็ดอยู่ มันอร่อยจริงๆนะ
หมับ! แรงกระชากจากพี่บีมทำให้ฉันหันกลับไปมอง มันเจ็บนะเฟ้ย
“มาคุยกันหน่อย” ไม่รอให้จบประโยคพี่บีมก็ลากฉันเข้าไปในห้องนอนก่อนที่จะกอดอกแล้วมองหน้าด้วยอารมณ์ที่ค่อนข้างจะหงุดหงิด
“คุยว่าอะไรหรอคะ”
“เลิกยุ่งกับฉัน ปล่อยให้ฉันอยู่แบบนี้แล้วเธอก็กลับบ้านไปได้แล้ว หยุดก้าวก่ายชีวิตส่วนตัวฉันซะที” หูย นี่ประโยคยาวที่สุดเลยมั้งเนี่ยที่ได้ยินเขาพูดมา แต่เสียใจค่ะ น้องเนยไม่สะทกสะท้านหร๊อกกกกก
“เสียใจค่ะ ถ้าพี่บีมไม่กลับไปเป็นแบบเดิม เนยคงกลับไม่ได้หรอกค่ะ”
“ฉันเป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว กลับเถอะเดี๋ยวฉันคุยกับแม่เอง” ฉันพยักหน้าช้าๆแล้วทำท่าคิดตาม (แต่จริงๆไม่ได้คิดหรอก ฮี่ๆ)
“งั้นพี่ไปกินหมูกระทะข้างนอกก่อน แล้วเนยจะให้คำตอบ” พี่บีมพยักหน้าแล้วก็เดินออกไปนั่งที่ระเบียงด้านนอกก่อนที่จะหยิบตะเกียบขึ้นมาคีบหมูเข้าปาก
“เชี่ย!! เนยแม่งอย่างเจ๋งอ่ะ พาไอ้ใบ้ออกมากินข้าวได้ด้วย” พี่ตินชูสองนิ้วโป้งให้ฉันก่อนที่จะหันกลับไปย่างกุ้งต่อ เอ่อ..แต่ไอ้คำว่าเชี่ยนี่อุทาน หรือด่าหนูอ่ะคะ
“มีเบียร์หรือเหล้าป่ะวะ” พี่บีมหันไปถามพี่มังกรที่กำลังช่วยพี่ตินย่างกุ้งอยู่
“ไม่ว่ะ ไม่มีบุหรี่ด้วย พวกกูโดนเนยปล้นไปหมดแล้ว” เอาจริงๆฉันก็ไม่ได้อยากโหดร้ายขนาดนี้หรอกนะ แต่ว่าถ้าเขาเห็นเพื่อนกินเหล้าหรือดูดบุหรี่เนี่ย มันก็จะเกิดความอยากใช่ป้ะ แล้วก็จะยิ่งทำให้เสพติดเข้าไปใหญ่เลยไง
“เห้อ พี่ขอบุหรี่ไว้ได้มั้ย เหล้าเบียร์ไม่มีก็ได้” พี่บีมหันมามองหน้าแล้วทำหน้าเหนื่อยใจ ทำไมอ่ะ สูบบุหรี่ไม่เห็นจะดีเลย
“ให้แค่ 3 มวนนะ ถ้าหมดแล้วก็คือหมดเลย” พี่บีมพยักหน้าเบาๆ ฉันเลยเดินไปหยิบบุหรี่ออกจากที่ซ่อนแล้วก็ยื่นให้เขาไป
“ขอพี่ด้วยค่ะน้องเนย” พี่มังกร
“พี่ด้วยนะหนู” พี่ติน
“เอาด้วย” พี่แอล
“ทำเหมือนขอเงินค่าขนมกันเลยนะคะ” พี่บีมที่ได้บุหรี่แล้วก็ลุกออกจากวงไปยืนที่ระเบียงคนเดียว ตาเขาเหม่อลอยแล้วก็เริ่มแดงๆ นั่นทำให้ฉันกับพี่มังกรมองหน้ากันเงียบๆ
“เดินไปคุยกับมันสิ” พี่มังกรกระซิบเบาๆให้ฉันได้ยินแค่คนเดียวเท่านั้น ก่อนที่จะผลักหลังให้เดินเข้าไปหาพี่บีม
.
.
“ไม่สนุกหรอ ทำไมมายืนคนเดียวอ่ะ” เขาแค่ปรายตามามองฉันแปปเดียวเท่านั้นแล้วก็หันกลับไปมองฟ้าแบบไร้จุดหมายเหมือนเดิม
“เปล่านี่ ...แล้วเรามาที่นี่ได้ไงอ่ะ” บทสนทนาเริ่มขึ้นหลังจากเงียบไปพักนึง
“ให้คนขับรถมาส่ง” ฉันไม่ได้กวนเลยนะ สาบานได้
“ฉันหมายถึงว่า ทำไมถึงมาเจ้ากี้เจ้าการชีวิตคนอื่นกระทันหันแบบนี้” เอ้า! ก็ไม่พูดให้เคลียร์นะแหม่
“ก็ป้ามินห่วงพี่ไง เลยให้เนยมาช่วยดูแล ซึ่งอาการที่พี่เป็นเนยก็ว่ามันหนักจริงๆนะ” ฉันพูดไปตามความรู้สึกจริงๆ เพราะสภาพเขาตอนนี้มันแย่มากจริงๆ หน้าซูบๆ หนวดเคราเขียวๆก็เริ่มขึ้นมาให้เห็นบ้างแล้ว นี่คือไม่ได้ดูแลตัวเองเลยจริงๆอ่ะ ปล่อยตัวมาก
“อืมหรอ แล้วแม่ว่าไงอีกบ้างอ่ะ” เหมือนเขาจะใส่ใจมากกว่าที่คิดไว้อีกนะเนี่ย ฉันก็เลยเล่าเหตุการณ์วันนั้นให้ฟังทั้งหมด รวมถึงสินบนที่เป็นขนมของป้ามินด้วย
“ก็ประมานนี้อ่ะ” ฉันเอาเสื้อขึ้นมาปิดจมูกไว้ได้สักพักละ เพราะแพ้บุหรี่เนี่ยแหละ
“เพิ่งรู้ว่าเดี๋ยวนี้ติดสินบนเป็นขนมก็ได้ด้วย”
“ก็ขนมป้ามินอ่ะอร่อยมากเลยนะ พี่ไม่เคยกินขนมของแม่ตัวเองได้ไงอ่ะ”
“ไม่กินขนมหวานอ่ะ เดี๋ยวอ้วนเหมือนเรา” ไม่อ้วนว้ออย หนักแค่ 43 เอง
“ปากร้าย ไม่เห็นจะอ้วนเลยเขาเรียกมีน้ำมีนวล”
- ผู้เขียน
