19

1036 คำ

19 “อย่าทำอะไรต้นข้าวเลยนะคะ..ต้นข้าวกลัวแล้ว” เธอร้องขอความเห็นใจและความเมตตากับนภัสสร หากแต่ความหึงหวงที่มีอยู่ บดบังความผิดชอบชั่วดี นางเอกสาวจึงสะบัดฝ่ามือกระทบกับใบหน้าเนียนใสอีกหลายครั้ง ทำให้ที่มุมปากของพิตตนันท์แตกและมีเลือดซึมออกมา “ไปเลยนะ แกมาทางไหนไปทางนั้นเลย ที่นี่มีฉันอยู่ได้คนเดียว ส่วนแกไม่มีสิทธิ์ ไปออกไป..ฉันบอกให้แกออกไปไง” นภัสสรตะคอกเสียงดัง เมื่อเหวี่ยงร่างบางไร้ทางสู้ลงไปนั่งอยู่ที่พื้น ใบหน้าหวานสวยมีรอยฝ่ามือซ้อนทับอยู่ทั้งสองข้าง ผิวเนื้อที่แก้มเริ่มบวมขึ้นมาบ้างแล้ว พิตตนันท์จึงรีบวิ่งเข้าไปในห้องนอนเพื่อเก็บเสื้อผ้า และออกไปจากห้องพักของกัณติพัฒน์ตามที่นภัสสรสั่ง ด้วยความหวาดกลัว ระหว่างที่เธอกำลังเก็บเสื้อผ้าอยู่ เสียงโทรศัพท์ที่อยู่ในห้องนอนดังขึ้น หากแต่คนที่อยู่ด้านนอกเป็นคนรับเสียเอง เพราะโทรศัพท์ที่มีอยู่สามเครื่อง คือที่ห้องนั่งเล่น ห้องครัวและห้อง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม