18
“ถ้าคุณกันไม่ชอบทาน ก็ไม่ต้องทานนะคะ ทานแค่กาแฟถ้วยเดียวก็พอ” น้ำเสียงของคนพูดเต็มไปด้วยความน้อยใจ ทำให้คนฟังถึงกับนิ่งงันพูดไม่ออก
“ไม่ต้องหรอก..ฉันกินได้”
ชายหนุ่มพูดขึ้นเมื่อหญิงสาวกำลังจะยกชามโจ๊กออกไป ชายหนุ่มทำใจอยู่เพียงนิดก่อนจะตักโจ๊กหมูเข้าไปในปากอย่างเสียมิได้ จะปฏิเสธน้ำใจของเธอที่อุตส่าห์ตื่นขึ้นมาแต่เช้าเพื่อทำอาหารให้เขาทาน ถ้าเป็นคนอื่นป่านนี้ชามโจ๊กลงไปนอนแน่นิ่งอยู่ที่พื้นแล้ว จักรและจามรมองตามมือหนาที่ถือช้อนของเจ้านายหนุ่ม อย่างลุ้นระทึกว่ากัณติพัฒน์จะทานโจ๊กได้หรือไม่
คำแรกที่โจ๊กเข้าไปอยู่ในปากของชายหนุ่ม ความนุ่มและหอมของเม็ดข้าว บวกกับเนื้อหมูที่อ่อนนุ่มราวกับหมักจากซอสปรุงรสชั้นดีนานหลายชั่วโมง กลิ่นของเครื่องเทศที่ผสมผสานกันอย่างลงตัว ทำให้เขาไม่ลังเลที่จะกลืนโจ๊กรสชาติอร่อยลงไปในลำคอ จากนั้นเริ่มตักโจ๊กเข้าไปในปากนับครั้งไม่ถ้วน จนกระทั่งช้อนสุดท้ายเมื่อโ
