อันติง | คอนโดลับ..กับเรื่องลับของมาเฟีย
2645 คำ
"นายจะพาฉันไปไหนลีออง ถ้ามันไม่ปลอดภัยฉันไม่ไปนะ!"
ฉันดิ้นอีกครั้ง หวังให้เขาหมดแรงและยอมปล่อยฉันลง แต่ไม่เลย... ยิ่งดิ้น วงแขนแกร่งก็ยิ่งรัดขาฉันแน่นขึ้น
"หยุดดิ้น! ฉันไม่ฆ่าเธอวันนี้หรอก แต่ถ้าดิ้นไม่หยุด..ก็ไม่แน่"
"ลีออง! อีหมาบ้า>[]เพียะ!
"อ๊าย! นายตีก้นฉันทำไมลีออง>[]ติ๊ง~
ไม่ใช่แล้วล่ะ มันไม่ใช่คอนโด แต่นี่มันคือเพนส์เฮ้าส์ ที่ทั้งชั้นเป็นของเขา และเขาเองก็สามารถนำรถขึ้นลิฟต์มาจอดได้ถึงสองคัน!
ดูรถหรูสองคันเขาสิ ไม่บอกฉันก็รู้ว่ามันแพง เพราะพี่ชายฉันก็มี มันคือ..Ferrari SF90 Stradale ราคา 65 ล้าน แถมมีสองคันสองสี แดงกับเหลือง ว้าย~ 130 ล้าน O_O
แล้วราคาเพนส์เฮาส์นี้ล่ะ
"คอนโดลับของนายห้องนี้..ราคาเท่าไหร่" ฉันถามด้วยความสงสัย เพราะตัวเองก็แค่นักศึกษาแพทย์ยังเรียนไม่จบ นอกจากบัตรเครดิตไม่จำกัด ก็ไม่มีอะไรเป็นของตัวเลย คงเรียนจบนู่นล่ะ พ่อกับแม่ท่านถึงจะให้
"180 ล้าน หึ..แต่ไม่ต้องแปลกใจ ทรัพย์สินฉัน มันมาจากเงินของพวกโง่ๆที่โลภมากในบ่อน เงินสกปรก-_-"
เขาตอบเรียบๆ และหัวเราะหึออกมา ส่วนสายตาก็เอาแต่จ้องมองไปที่ประตูลิฟต์ข้างหน้า ที่กำลังจะเปิดออก
ซึ่งดูก็รู้..ว่าเขาไม่ภูมิใจเลย ที่ได้เงินมาจากธุรกิจเทาๆแบบนี้ แต่..เอ๊ะพูดถึงรายได้และธุรกิจลีออง เรื่องมะนาว เขาคงไม่ใช่คนปล่อยเงินกู้ให้เธอนะ
เมื่อฉันสงสัย..แต่ใจไม่กล้าถาม ก็แอบหันมองเขาอยู่บ่อยครั้ง สลับกับมือบนตักของตัวเอง
จนลีอองเขาเริ่มผิดสังเกต และพูดก่อนลงจากรถว่า..
"ลงซะ ถ้ามีอะไร..ไปคุยข้างใน"
ใช่..พูดจบ ประตูรถตู้ก็เลื่อนเปิดอัตโนมัติ จนเขาก้าวขาลง และฉุดข้อมือฉันลงไปด้วย
ซึ่งฉันเองก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร เพราะรู้ว่าความปลอดภัยที่นี่แน่นหนามาก และใจมันก็อยากถามเรื่องมะนาวให้แน่ใจอีกครั้ง
จึงเดินตามหลังลีอองไปเรื่อยๆ ไปหยุดที่หน้าประตูห้อง
และเขาก็หันไปบอกกับลูกน้องว่า...
"พวกมึงกลับไปเลย เดี๋ยวยัยวัวนี่กูไปส่งเอง" วัวอีกแล้ว-_-
"ครับนาย"
เมื่อลูกน้องขึ้นรถขับเข้าไปในลิฟต์ ลิฟต์ปิดสนิท..ลีอองก็แตะคีย์การ์ดเปิดประตูเข้าไปในห้อง ซึ่งบอกเลยว่าข้างในหรูหมาเห่า สมกับราคา180 ล้านมาก
มันกว้าง ราวกับยกบ้านทั้งหลังมาวางไว้บนตึก
ฉันเดินช้าๆสำรวจอยู่พักนึง ถ้ามันเป็นคอนโดนลับแสดงว่าคนในครอบครัวเขา ก็ไม่รู้สินะ
"ลุงอิฐรู้รึป่าว ว่านายมีที่ลับแบบนี้" ฉันถามทันที เมื่อเดินไปถึงห้องนั่งเล่น ที่มีกระจกใสบานใหญ่..มองเห็นวิวกรุงเทพมหานคร
"ไม่มีใครรู้ นอกจากเธอและลูกน้องฉัน ถ้าถึงหูคนอื่นเมื่อไหร่ ก็นั่นแหละ...เธอตาย"
"เหอะ ขู่ฉันอยู่ได้"
พูดจบฉันก็เดินไปทิ้งตัวนั่งที่โซฟาใหญ่ บอกเลย พอไม่มีลูกน้องเขาและไม่มีคนคุ้มกัน ฉันรู้สึกว่าตัวเองปลอดภัยขึ้นเยอะ ลีอองเองก็ไม่ได้รุนแรงกับฉันถึงขั้นใช้ปืนขู่
ทุกอย่างดูซอฟท์ขึ้นเยอะ รวมถึงการวางตัวของเขาด้วย
เพราะเขาเดินไปรินไวน์ใส่แก้วสองใบ ถือมันมาเสิร์ฟให้ฉัน ราวกับฉันเป็นแขกคนสำคัญของเขา
"ขะ..ของฉันเหรอ?"
ฉันถามงุนงง
"ของหมามั้ง ดื่มซะ-_-"
ขอถอนคำพูดทั้งหมด เฮ้อ..ฉันควรรับไวน์มาดื่มเงียบๆ ไม่น่าถามเขาเลย
แล้วฉันก็รับไวน์มาวางบนโต๊ะ เพราะไม่เคยและไม่กล้าดื่ม จนลีอองเขาเดินไปทิ้งตัวลงที่โซฟานุ่มฝั่งตรงข้าม และถอนใจเฮือก
พร้อมกับสายตานิ่งเรียบ ที่เพ่งมองมาที่ฉัน
"เฮ้อ~ เธอไปหาฉันที่นั่นมีอะไร? จะมารายงานเรื่องที่สั่งให้ทำ ว่าเรียบร้อยใช่มั้ย?"
"ก็ไม่เชิง...แต่หลักๆเรื่องมะนาว"
"เพื่อนเธอทำไม?"
ฉันเงยหน้าขึ้นมองลีอองทันที เขารู้ชื่อมะนาวได้ยังไง? อย่าบอกนะว่าใช่! มะนาวขายตัวใช้หนี้เขาอยู่
"ฉันถามตรงๆ เพื่อนฉันเป็นหนี้นายรึป่าว "
ลีอองยกไวน์ในแก้วดื่มพรวดแล้วแสยะยิ้ม ก่อนที่จะหันไปที่ผนังห้อง และ...
เพล้ง!! โยนแก้วไวน์ที่หมดเกลี้ยงนั้น เข้ากับผนังห้อง!
จนฉันที่นั่งอยู่ ต้องรีบกระโดดขึ้นโซฟายกขาขึ้นกอด และตกใจหาหมอนอิงมาบังเศษแก้วทันที
"ว้าย!! นาย..ยะ โยนแก้วทำไม?"
"อยากโยน รำคาญคำถามไร้สาระ ที่ไปที่ผับ..เธอไปตามแค่เพื่อนเธอสินะ"
เขารู้อีกแล้ว ว่ามะนาวไปที่ผับ..
"ใช่ ฉันอยากรู้ว่ามะนาวเป็นหนี้ใครและขายตัวให้ใครอยู่ เอ่อ..แต่เรื่องชันสูตรน่ะฉันก็อยากบอกนายเหมือนกันว่ามันไม่น่าจะมีปัญหาแล้ว เพราะศพไม่มีญาติติดต่อรับเลย ^^"
ฉันตอบยิ้มๆทำใจดีสู้เสือ จนลีอองลุกขึ้น และเดินมาหยุดยืนตระหง่านตรงหน้าฉัน
ก่อนที่เขาจะทำอะไรบางอย่างที่ฉันตกใจมาก คือใช้มือใหญ่สอดเข้าตามต้นคอฉัน
และรั้งท้ายทอย ให้เงยหน้าขึ้นเผชิญหน้ากับเขา
"นายทะ..ทำอะไรO_O!" ฉันถามขณะที่ตัวเองมองเขาตาปริบๆ
แต่มาเฟียหนุ่มไม่อ่อนโยนเลยสักนิด แถมยังก้มลงมามองฉันด้วยสายตาไร้ความรู้สึก จนฉันกลืนน้ำลายดังอึก..ลงคอที่แห้งผาด
จนสักพัก..ฉันรับรู้ได้ว่ามือที่รั้งท้ายทอย มันกำลังรวบผมฉัน เขายึดพันธนาการไว้กับซอกนิ้วมือ และรั้งให้ฉันเงยขึ้นอีก
"ละ..ลีออง นายจะทำอะไร"
"เคยออรัลเซ็กส์มั้ย?" ถามอะไรเนี่ย อิคนบ้า!
"O_O!!จะ จะไปเคยได้ไง " ฉันตอบเสียงติดขัด หน้าร้อนใจสั่นไปหมด และระหว่างนั้น..ตาก็เหลือบมองเป้ากางเกงของเขาแวบนึง
ซึ่งมัน..อยู่ตรงหน้าพอดิบพอดีTT
ถามถึงออรัลเซ็กส์ และรั้งท้ายทอยแบบนี้ เขาเป็นพวกรุนแรงแน่ๆ! มะนาว.. อย่าบอกนะว่าแกนอนกับผู้ชายซาดิสม์วิตถารแบบนี้
"นายยังไม่ตอบคำถามฉันเลยลีออง มะนาวเป็นหนี้นายใช่มั้ย?"
"เธอยังถามถึงคนอื่น ในขณะที่ตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ได้นะ ถ้าฉันตอบว่า..ใช่ล่ะ เธอจะทำไม?"
ฉันหลับตาสักพักข่มอารมณ์ไว้ ที่เลือกถาม..ไม่ใช่ไม่กลัว แต่ฉันรู้..ว่าต่อให้ลีอองขู่ฆ่าฉันแค่ไหน เขาคงไม่กล้าทำหรอก แต่กับมะนาว...คงไม่เป็นแบบนั้น
เธอเป็นคนอื่น เป็นลูกหนี้ที่เขาปู้ยี่ปู้ยำ
เขาคงไม่ไว้หน้าเธอเหมือนฉันหรอก
"ละ..แล้วขายตัวล่ะ นายกับมะนาว..ได้ทำอะไรแบบนั้นกันรึป่าว นายกดขี่เพื่อนฉันใช่มั้ย!"
"กดขี่บ้าอะไร? เรื่องนั้นฉันไม่รู้ เพราะหนี้ยิบย่อยฉันให้คนอื่นจัดการ ตอนนี้เพื่อนเธอเอง ก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นหนี้ฉันอยู่ พอใจรึยัง!"
เหมือนยกภูเขาออกจากอก
ฉันโล่งใจมาก แต่เมื่อตัวเองกำลังจะดึงมือลีอองออกจากผมขอตัวกลับเท่านั้น เขาก็กระชับมือรวบผมฉัน และจับฉันเงยขึ้นอีก !
"ปะ ปล่อยนะ! ฉันมีเรื่องจะคุยกับนายเท่านี้ และตอนนี้ฉันจะกลับแล้ว><"
"เธอยังไปไหนไม่ได้"
ฉันเบิกตากว้างตกใจ ก่อนที่จะพยายามดึงมือใหญ่ๆของเขาออก เพราะฉันเงยหน้าคุยกับเขานานแล้ว รู้สึกเมื่อย เหนื่อย และปวดคอ
"ลีออง ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่นายจะมาใช้กำลังด้วยนะ ปล่อย!"
"ฉันไม่ได้ใช้กำลัง แต่ฉันจะขอความช่วยเหลือจากเธอ..และจะเป็นคนไข้ของเธอ"
นี่คือวิธีขอความช่วยเหลือของเขาเหรอ? งี่เง่าที่สุด
"นายป่วยเหรอ? อย่าบอกนะว่ากำลังจะตาย?!"
ฉันถามตกใจ จนเขาค่อยๆคลายมือออกจากเส้นผมฉัน และก้มลงปลดเข็มขัดตัวเอง วินาทีนี้หัวใจฉันแทบหยุดเต้น
ฉันหันไปหยิบหมอนอิงอีกครั้งมาปิดหน้าตัวเอง โดยไม่สนเลย..ว่ามือเขาถึงขั้นตอนไหนแล้ว
แต่เอ๊ะ...เสียงแกรกๆนั่น...มันเสียงซิปนี่น่า
เขาจะเปิดให้ฉันดูแบบนี้ไม่ได้นะ!
"ห้ามปิดหน้า มานี่..ดูซะ"
"ทำไมฉันต้องดู!" ฉันถามอู้อี้ และมือกำหมอนอิงแน่น แต่ทำไปก็เท่านั้นแหละ เพราะแรงมหาศาลของลีออง กระชากมันออกและโยนทิ้งอย่างง่ายดาย
หะ..ให้ทาย O///O
ว่ามันบึ้มเต็มตาแค่ไหน ขนาดมันไม่ได้แข็งตัว..มันยังยาวเท่าไอ้ดิลโด้ที่ฉันจับเลย
แล้ว ถ้าแข็งล่ะ ...
"นายจะโชว์ทำไม โรคจิต!"
พอดูไข่เขาหนำใจ ฉันก็รีบยกมือปิดหน้าทันที ก่อนที่มาเฟียหนุ่มผู้โชว์เอ็นใหญ่ตอนนี้ เขาจะรีบฉุดข้อมือฉันเข้าหา
จนหน้าแทบชนกับไอ้นั่นของเขา !
"มองซะ และรักษาฉัน...ฉันไม่เคยมีอารมณ์ทางเพศกับผู้หญิงคนไหน ฉันอยากฟันหญิงจะตายอยู่แล้ว ถ้าหาย ฉันจะให้เธอคนแรก"
ฉันส่ายหน้ารัวและหลับตาปี๋ ตอนนี้น้ำตาไหลซึมออกมา..จนขนตาแพงงอนเปียกและมาสคาราเลอะ
อิคนเห็นแก่ได้ ฮือๆ ให้ฉันรักษาแล้ว ยังจะยัดเยียดความเป็นผัวให้ฉันอีก
"ทำไมนายไม่ไปพบแพทย์เฉพาะทาง ฉันยังเรียนไม่จบหมอเลยนะ TT"
"นี่เธอปฏิเสธคนไข้เหรอยัยวัว แค่นี้ฉันก็อายชิบหายแล้ว ฉันต้องไปโชว์ไข่ให้ใครดูอีกกี่คนวะ?-_-/!"
อาย? แต่ตอนถอดไม่ลังเลเลย ยังมีหน้าบอกว่าอายอีก ฉันจะเอาอะไรไปเชื่อเขา
แต่ให้ตายสิ..น้ำตาไหลไม่หยุดเลย กลัวไข่มาเฟีย
ฮืออออ
"ฉันรักษาไม่ได้ลีออง นายต้องไปพบแพทย์เฉพาะทางนะ จะได้รักษาถูกวิธี เช่นการฉีดยาหรือผ่าตัด อะไรทำนองนี้TT"
"งั้นเธอก็ศึกษาและรักษามันสิ ฉันยกให้มันเป็นหนูทดลอง ไหนๆเธอก็เป็นหมอ มีความรู้..ฉันเชื่อใจเธอ"
ยกให้ฉันทำไม! และไม่ต้องมาเชื่อใจฉัน! ฉันโง่
"แต่ฉันโง่มาก ติดเอฟอีกตัว..ฉันก็โดนรีไทร์แล้ว"
"แต่พ่อเธอบอกแม่ฉัน ว่าเธอได้ A อีกตัว ก็ได้เกรียตินิยมอันดับหนึ่ง-_-"
พ่อ........ พ่อเอาหนูไปโม้ถึงบ้านไหนเนี่ย!
"......" ฉันเงียบ พูดไม่ออก กล้ำกลืนสุดๆที่ได้เห็นอภิมหาไข่ของผู้ชายตรงหน้า
"ฉันไม่บอกเรื่องนี้กับใครหรอก..เธอไม่ต้องอาย จะมีแค่เราที่รู้..และระหว่างที่เธอรักษาฉัน ฉันจะยอมเป็นของเธอคนเดียว"
เดี๋ยวนะ... อิคนหลงตัวเอง ถามฉันก่อนสิ ว่าฉันอยากได้มั้ย!?
- ผู้เขียน
