23:14 นาที
หลังจากนั่งรถออกจากตัวเมืองมานานพอสมควร รถตู้คันหรูก็แล่นมาจอดเทียบหน้ารั้วบ้านสไตล์โมเดลสองชั้นโดยที่มีเอมอรน้าของปันปัน ยืนรออยู่หน้าบ้านเมื่อรถจอดได้ที่เจ๊ซูซี่ก็เปิดประตูรถแล้วสาวเท้าเดินลงไปยืนรอปันปันเพื่อไปคุยธุระทันที
ฟึ่บ!!!
“อ๊ะ!!!คุณใต้ธารา ปล่อยปันปันนะคะ”ในขณะที่ปันปันกำลังจะลุกขึ้นเพื่อลงไปจากรถใต้ธาราก็กระตุกชายเสื้อของเธอเล็กน้อยแต่ทว่าด้วยความที่ยังไม่ทันตั้งตัวก็ทำให้ปันปันนั้นล้มลงนั่งบนตักแกร่งของใต้ธาราโดยไม่ได้ตั้งใจส่วนเขานั้นก็ถือโอกาสโอบเอวเธอไว้ซะแน่น
“หึ...” ใต้สมุทรลอบขำเบาๆเมื่อเห็นพี่ชายจงใจแกล้งเธอแต่เขาก็ไม่ได้เอ่ยห้ามหรือพูดอะไรออกไป
“คนขี้แกล้ง!!”เป็นครั้งแรกที่ปันปันเอ่ยตำหนิดาราแฝด พร้อมกับชักสีหน้าไม่พอใจก่อนจะรีบสาวเท้าเดินลงไปจากรถ
“เข้าไปข้างในกันเถอะค่ะเจ๊”เมื่อเท้าเล็กๆ แตะพื้นเธอก็เอ่ยปากชวนเจ๊ซูซี่เข้าไปภายในบ้านเลยทันที
“ปันปันทำไมกลับดึกขนาดนี้จ๊ะ งานเยอะเหรอ”ทันทีที่หลานสาวเดินเข้ามา เอมอรก็เอ่ยถามหลานสาวของเธอด้วยสีหน้าท่าทางเป็นห่วง เพราะปันปันไม่เคยกลับบ้านดึกขนาดนี้
“พอดีวันนี้ปันปันมีโอกาสได้ไปทำงานที่กองถ่ายซีรี่ย์กับเจ๊ค่ะ เลยกลับบ้านดึกไปหน่อยน้าไม่ต้องเป็นห่วงนะคะปันปันไปทำงานมาค่ะ”ปันปันเอ่ยบอกเอมอรน้าของเธอด้วยรอยยิ้มเพื่อให้น้าของเธอนั้นสบายใจหายห่วงตอนแรกก็กะว่าจะโทรมาบอกล่วงหน้าแต่โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดันมาแบตหมดซะก่อน
“แล้วนี่....”เอมอรทอดสายตามองไปยังเจ๊ซูซี่ ก่อนจะเอ่ยถามหลานสาวเชิงสงสัยเพราะนับได้ว่าเลี้ยงปันปันมาเธอไม่เคยพาเพื่อนหรือใครมาบ้านเลยแถมลุคการแต่งตัวของเจ๊แกก็ดูดีไปหมดดูจากใส่เสื้อผ้าและกระเป๋าแล้วคงจะเป็นคนรวยน่าดู
“อ๋อ...นี่เจ๊ซูซี่ค่ะ เป็นผู้จัดการดาราที่ทำงานอยู่บริษัท MM Modeling ที่ปันปันไปสมัครงานค่ะ”ปันปันเริ่มแนะนำเจ๊ซูซี่ให้น้าของเธอนั้นได้รู้จักแต่เอมอรนั้นก็รู้อยู่แล้วว่าเจ๊ซูซี่นั้นเป็นผู้จัดการดารามือทองเพราะเธอเคยเห็นเจ๊ซูซี่ออกโทรทัศน์เพื่อรับรางวัลอยู่บ่อยๆ
“สวัสดีค่ะคุณน้า”ซูซี่ยกมือไหว้เอมอรอย่างมีมารยาท
“สวัสดีค่ะคุณซูซี่”เอมอรก็รีบยกมือรับไหว้อย่างรวดเร็วเหมือนกัน
“ไปเอาน้ำเอาท่ามาให้คุณซูซี่สิปันปัน เชิญนั่งก่อนนะคะ”เอมอรเอ่ยบอกหลานสาวให้ตระหนักถึงมารยาทที่ดีเมื่อมีแขกมาถึงบ้าน น้ำท่าก็อย่าให้ขาดก่อนจะหันมาเอ่ยปากเชิญเจ๊ซูซี่ให้นั่งรอที่โซฟานุ่ม
“ที่ซูซี่มาวันนี้ ซูซี่อยากจะมาขออนุญาตผู้ปกครองของปันปันเพื่อให้ปันปันย้ายไปอยู่บ้านพักกับซูซี่ค่ะคือการทำงานเป็นผู้จัดการดารา เวลาเลิกงานมันไม่แน่นอนเลยค่ะคุณน้าถ้าจะปล่อยให้ปันปันกลับเองดึกๆเหมือนวันนี้ซูซี่เองก็เป็นห่วงส่วนเรื่องค่าใช้จ่ายปันปันจะไม่ได้ออกค่าอะไรเลยแม้แต่บาทเดียวค่ะซูซี่จะรับผิดชอบเองทุกอย่าง คุณน้าจะว่ายังไงคะ”เจ๊แกไม่รอให้เสียเวลาเปล่าทันทีที่ก้นงอนนั่งติดโซฟาปากอวบอิ่มก็เอ่ยเข้าประเด็นสำคัญของการมาวันนี้เลยทันที
“จริงๆ ปันปันอยู่กับน้าแค่สองคนแต่ถ้าปันปันโอเคที่จะไปอยู่ด้วยน้าเองก็จะไม่ห้ามอะไรค่ะ เพราะอาชีพนี้เป็นอาชีพในฝันของปันปัน”ใจหนึ่งก็เป็นห่วงเพราะปันปันนั้นมีดื้อบ้างมีซนบ้างแต่อีกใจก็อยากให้หลานนั้นได้ทำตามความฝัน
“น้ำมาแล้วค่ะ”ในระหว่างที่เจ๊ซูซี่กับเอมอรกำลังพูดคุยเข้าประเด็นกันอยู่ปันปันก็เดินเข้ามาพร้อมกับแก้วน้ำและจานผลไม้
“ปันปันอยากไปอยู่ในเมืองไหมปันปันจะได้ทำงานสะดวกๆที่เที่ยวก็เยอะ”เอมอรเอ่ยถามหลานสาวสุดที่รักด้วยรอยยิ้ม
“ถ้าปันปันไป น้าก็ต้องอยู่คนเดียวน่ะสิคะ”ใบหน้าสวยก้มลงมองพื้นอย่างคิดหนักถ้าเธอไปมันก็สะดวกต่อการทำงานของเธอก็จริง แล้วน้าของเธอล่ะน้าคนที่เลี้ยงเธอมาตั้งแต่แบเบาะ จะปล่อยให้อยู่คนเดียวได้ยังไง
“น้าอยู่ได้ไว้วันไหนปันปันว่างปันปันก็ค่อยกลับมาหาน้าหรือวันไหนที่น้าว่างน้าก็จะเข้าเมืองไปหาปันปัน แบบนี้ดีไหมจ๊ะ”เมื่อเห็นสีหน้าวิตกกังวลของหลานสาวเอมอรก็รู้ได้ทันทีว่าปันปันเป็นห่วงเธอมาก
“ถ้าเธอไม่สบายใจจริงๆเดี๋ยวฉันจะให้พี่อามแวะมาดูน้าเธอให้ทุกวันก็ได้” เป็นเสียงของใต้ธาราเอ่ยแทรกขึ้นเมื่อเขาเห็นเจ๊ซูซี่กับปันปันลงมานานเกินไปจนพวกเขาคิดว่าอาจเป็นเพราะยังพูดคุยกันไม่ลงรอยแน่ๆใต้ธารากับใต้สมุทรจึงรีบสาวเท้าเดินลงจากรถ แล้วเดินตามเข้ามาเพื่อพูดคุยช่วยเจ๊ของเขา
“อุ๊ยตาย!!!หล่อ!!”ทันทีที่ดาราแฝดเดินเข้ามาเอมอรที่นั่งพูดคุยกับเจ๊ซูซี่และหลานสาวของเธออยู่ก็ถึงกับอุทานออกมาอย่างตื่นเต้น
“สวัสดีครับคุณน้า ผมใต้ธาราครับ”
“สวัสดีครับคุณน้า ผมใต้สมุทรครับ”
ดาราแฝดยกมือหนาขึ้นไหว้เอมอรอย่างมีมารยาทถึงเขาจะเป็นดาราดังแต่เขาก็อ่อนน้อมถ่อมตนพอสมควร
“ยะ...อย่าบอกนะ ว่าปันปันดูแลดาราแฝดสองคนนี้”เอมอรหันไปเอ่ยปากถามหลานสาวด้วยน้ำเสียงสั่นเพราะความตื่นเต้นเพราะหนึ่งในดาราที่เธอชื่นชอบนั้นก็คือใต้ธารากับใต้สมุทร
“ใช่ค่ะน้า” ปันปันตอบน้าของเธอ พร้อมกับพยักหน้างึกๆ
“ถ้าปันปันดูแลดาราแฝดสองคนนี้ น้าอนุญาตให้ปันปันอยู่บ้านพักกับคุณซูซี่จ๊ะแต่ก่อนจะไป น้าขอถ่ายรูปคู่หน่อยนะจ๊ะ”ด้วยความที่เข้าใจว่าหลานสาวของตนจะได้พักอยู่ร่วมกันทั้งหมดสี่คนในบ้านหลังเดียวกันเอมอรก็รีบตกลงทันทีก่อนจะรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งไปเอาโทรศัพท์มือถือที่กำลังชาร์จแบตอยู่มาขอถ่ายรูปดาราแฝดอย่างเร่งรีบ
“นะ...น้า”ปันปันอึ้งกับการแสดงออกของเอมอรน้าของเธอมากเมื่อน้าของเธอเห็นดาราแฝด เธอไม่คิดเลยว่าน้าของเธอจะเป็นอีกคนที่เป็นแฟนคลับของดาราแฝดที่เธอนั้นกำลังดูแลอยู่
“เอาละ เก็บข้าวของไว้นะเดี๋ยวพรุ่งนี้เจ๊จะให้อามมารับ”เจ๊ซูซี่เอ่ยบอกปันปันด้วยรอยยิ้ม เพราะถ้าปันปันได้ย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านพักแล้ว เจ๊แกก็จะได้หายห่วงสักที
“ค่ะเจ๊” ปันปันพยักหน้ารับอย่างขึงขังในเมื่อน้าเอมอรน้าของเธอก็อนุญาตแล้วงั้นเธอก็ขอทำตามความฝันสักครั้งและจะพยายามหาเวลากลับมาหาน้าของเธอให้ได้อย่างน้อยอาทิตย์ละครั้งถึงสองครั้ง
“งั้นซูซี่ขอตัวพาสองใต้กลับไปพักผ่อนก่อนนะคะคุณน้า”
“จ๊ะๆ เดินทางปลอดภัยนะจ๊ะ”สิ้นสุดคำพูดของเอมอรเจ๊ซูซี่ก็หยัดกายลุกขึ้นยืนเต็มความสูงก่อนจะพยักหน้าชวนใต้ธารากับใต้สมุทรกลับไปขึ้นรถโดยปันปันเองก็เดินมาส่งทั้งสามถึงรถเลยเช่นกัน
“ฝันดีนะคะเจ๊ ฝันดีนะคะ คุณใต้ธารา คุณใต้สมุทร”เมื่อทั้งสามขึ้นรถนั่งประจำที่ของตัวเองเรียบร้อยแล้วปันปันก็เอ่ยปากบอกฝันดีทั้งสามคนด้วยรอยยิ้มทันทีจนทำเอาดาราแฝดที่กำลังต่อต้านความน่ารักน่าเอ็นดูอยู่นั้นก็แทบตบะแตก
“ฝันดีครับ”เสียงของดาราแฝดเอ่ยปากบอกฝันดีเธอกลับพร้อมกันก่อนที่ประตูรถคันหรูจะเลื่อนมาปิดจนสนิทแล้วแล่นออกไปจนไกลเรื่อย ๆ
เมื่อรถตู้คันหรูแล่นออกไปไกลจนลับสายตา ปันปันก็หมุนตัวกลับแล้วสาวเท้าเล็กๆ เดินเข้าไปภายในบ้านและรีบวิ่งขึ้นไปบนห้องของตัวเองเพื่อรีบอาบน้ำแล้วเข้านอนเพราะพรุ่งนี้เธอต้องรีบตื่นแต่เช้ามาเก็บข้าวของสำคัญ ขณะที่รออามคนขับรถของเจ๊ซูซี่มารับไปอยู่ในบ้านพักใหม่ใจกลางเมือง