ตอนที่6 โอกาสของแฝด
1720 คำ
‘10:39 นาที’
หลังจากจัดการเสื้อผ้าหน้าผมให้ดาราแฝดเสร็จเรียบร้อย ก็ถึงเวลาที่ดาราแฝดต้องเข้าร่วมฉากแสดงแล้ว ปันปันที่ไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนเธอก็ไปยืนดูอยู่ข้างๆเจ๊ซูซี่อย่างตั้งใจซึ่งนักแสดงที่มาแสดงซีรี่ย์เรื่องนี้ ก็ล้วนมีแต่ดาราคนดังๆทั้งนั้น
ซึ่งหนึ่งในนั้นก็มี อานนท์ วงศ์ศิริหรือภีม นักแสดงหนุ่มหล่อที่ปันปันนั้นชื่นชอบเขามากเป็นพิเศษ
“ปันปัน เดี๋ยวไปเตรียมน้ำกับเตรียมผ้าเช็ดหน้าผืนเล็กๆไว้นะเดี๋ยวอีกไม่กี่นาทีเขาก็จะพักเบรกแล้ว”เสียงของเจ๊ซูซี่เอ่ยขึ้น หลังจากที่ยืนดูกองละครกำลังถ่ายทำซีรี่ย์อยู่อย่างเงียบๆ
“ได้ค่ะ”พูดจบร่างบางก็รีบเดินไปเตรียมน้ำ เตรียมผ้าเช็ดหน้าตามที่เจ๊แกบอกก่อนจะเดินถือแก้วน้ำสองแก้วไปรอดาราแฝดที่ห้องแต่งตัว
“เรียบร้อยจะว่าไปเธอก็เก่งเหมือนกันนะปันปัน คริคริ”เมื่อเตรียมของเสร็จปากสีสวยก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยชมตัวเองเบาๆก่อนจะส่งเสียงหัวเราะออกมาเบาๆอย่างอารมณ์ดี
’ฝั่งดาราแฝด’
หลังจากพักเบรกใต้ธารากับใต้สมุทรก็กำลังจะสาวเท้าเดินตรงไปยังห้องแต่งตัวของพวกเขาแต่ทว่าก็มีดาราสาวสวยรุ่นพี่คอยตามตื๊ออยู่ไม่เว้นช่วงเลย
“จะไม่ทักทายพี่หน่อยเหรอ หื้ม”พิชชี่เดินมาดักหน้าของดาราแฝดเอาไว้ก่อนจะเดินเข้าไปควงแขนแกร่งของดาราแฝดอย่างถือวิสาสะจนทำเอาผู้คนที่อยู่ในกองนั้นต่างมองมาที่พวกเขาเป็นตาเดียวกัน
“คุณน้องคะกรุณาปล่อยแขนล่ำๆของลูกชายเจ๊ด้วยค่ะ อุตส่าห์ได้พักเบรกทั้งทีไม่คอแห้งเหรอคะไปดื่มน้ำสิคะ นู้นค่ะ ห้องแต่งตัวของคุณโรสณีอยู่ตรงนู้นค่ะ”เจ๊ซูซี่ที่รู้ว่ายังไงพิชชี่ก็ต้องคอยตามติดลูกชายของเธอ เธอจึงยืนรอ โดยให้ปันปันนั้นไปเตรียมน้ำเตรียมผ้ารอ
“ขัดจริง!!!”พิชชี่สบถออกมาเบาๆก่อนจะยอมปล่อยแขนแกร่งของดาราแฝดให้เป็นอิสระ แล้วเดินกระทืบเท้ากลับห้องแต่งตัวของตัวเองอย่างเสียดาย
“ไปค่ะลูกชายหัดปฏิเสธชะนีบ้างนะคะมี้เหนื่อยที่จะต้องคอยถือไม้เรียวไว้ไล่แล้วนะคะ อร๊ายยยย!!! กะเทยปรี๊ด”เจ๊แกสบถออกมาเบาๆ ก่อนจะเดินนำดาราแฝดไปยังห้องแต่งตัวของพวกเขาโดยที่ใต้ธารากับใต้สมุทรก็เดินตามไปติดๆ
“น้ำค่ะ”ทันทีที่ดาราแฝดสาวเท้าเดินเข้ามาในห้องแต่งตัวปันปันก็รีบเสิร์ฟน้ำเย็นๆให้กับพวกเขาทันที
“ปันปัน เจ๊ฝากดูแลสองใต้หน่อยนะคะ เดี๋ยวเจ๊ขอปลีกตัวไปดูภีมก่อน”เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเจ๊แกเองก็ยังมีเด็กในสังกัดอีกคนที่ต้องดูแลเจ๊แกจึงรีบเอ่ยขอให้ปันปันช่วยดูแลทางนี้ทันที
“ได้ค่ะ ว่าแต่เจ๊คะ ปันปันฝากถ่ายรูปพี่ภีมหน่อยได้ไหมคะ”ปันปันรีบยื่นโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูของตัวเองให้เจ๊ซูซี่เพื่อให้เจ๊แกถ่ายรูปดาราที่เธอชื่นชอบมาให้ด้วยสีหน้าท่าทางเคอะเขิน
“ได้สิคะลูกสาว เดี๋ยวเจ๊จะถ่ายมาให้สักร้อยรูปเลยเป็นไง”เจ๊ซูซี่ยื่นมือไปรับโทรศัพท์มือถือของสาวน้อยมาก่อนจะเดินออกไปจากห้องแต่งตัวของดาราแฝดแล้วมุ่งตรงไปยังห้องแต่งตัวของภีมนักแสดงหนุ่มหล่ออีกคนที่เจ๊แกก็ดูแลอยู่ทันที
ฟึ่บ!!!
“อ๊ะ!!!” ทันทีที่เจ๊ซูซี่เดินออกไปใต้ธาราก็ช้อนอุ้มร่างของปันปันขึ้นมานั่งลงที่โต๊ะเครื่องเเป้งทันที
“ไม่อยากถ่ายรูปพวกผมบ้างเหรอครับ”ใต้สมุทรเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินมานั่งลงข้างๆโดยที่ใต้ธารานั้นกำลังยืนแทรกระหว่างขาของเธออยู่
“นั่นสิครับ ไม่สนใจถ่ายพวกเราหน่อยเหรอครับ จะถ่ายยันเนื้อในเลยก็ไม่ห้ามนะครับ”
“คะ..คุณใต้ธารา คุณใต้สมุทร ถอยออกไปหน่อยได้ไหมคะ ดะ...เดี๋ยวคนอื่นมาเห็นพวกคุณจะตกเป็นข่าวเอานะคะ”ปันปันพูดตะกุกตะกักและใช้มือน้อยๆดันร่างกำยำของใต้ธาราออกจากหว่างขาของเธอแต่ก็ไม่ได้ผลเพราะเขากลับเบียดเข้ามาแนบชิดมากกว่าเดิมซะอีก
“ใต้ธารา ดูเหมือนว่าปันปันจะกลัวมึงว่ะ”ใต้สมุทรเอ่ยบอกพี่ชายของเขาด้วยรอยยิ้มแสนเจ้าเล่ห์ตอนแรกก็คิดว่าจะไม่เข้าหาหรือไม่รุกเธอด้วยวิธีแรงๆแบบนี้แล้วแต่เมื่อได้ยินเธอเอ่ยชื่อคนอื่นด้วยสรรพนามที่สนิทสนมมันก็อดไม่ได้จริงๆถึงคนคนนั้นจะอยู่สังกัดเดียวกันกับพวกเขาก็เหอะ……ก็แบบว่าไม่ชอบไง
“ปันปัน เจ๊มาแล้ว”ในระหว่างที่ดาราแฝดกำลังรุกเข้าหาปันปันอยู่เสียงของเจ๊ซูซี่ก็ดังขึ้น จึงทำให้ใต้ธารารีบอุ้มเธอลงจากโต๊ะเครื่องแป้งแล้วเขากับน้องชายก็ทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น
“ทำไมเหงื่อแตกขนาดนั้นคะลูกสาวร้อนเหรอคะ”
“ชะ...ใช่ค่ะ ปกติปันปันเป็นคนขี้ร้อนน่ะค่ะ แต่ไม่เป็นไรค่ะแค่นี้เองปันปันทนได้ค่ะเจ๊”เธอพยายามเอ่ยตอบเจ๊ซูซี่ด้วยสีหน้าท่าทางปกติและพยายามที่จะไม่หันไปสบตากับดาราแฝดที่กำลังจ้องมองมาที่เธออยู่พร้อมกับรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยเลศนัย
“เดี๋ยววันหลังปันปันต้องพกพัดลมจิ๋วมาด้วยนะคะเพราะซีนต่อไปเราอาจต้องไปถ่ายในพื้นที่ที่มีแดดแล้วค่ะ”
“ได้ค่ะ”พูดจบปันปันก็ยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ดาราแฝดก่อนจะไปนั่งพักหายใจอยู่มุมข้างหลัง จนเวลาผ่านไปได้สักพัก นักแสดงทั้งหมดรวมทั้งคู่แฝดก็เริ่มพากันเตรียมตัวเพื่อที่จะเริ่มถ่ายทำซีนต่อไป
'20:46นาที'
ตอนนี้ก็เป็นเวลาเลิกกองแล้ววันนี้อาจจะใช้เวลาถ่ายทำนานกว่าทุกวันเพราะบางซีนก็คัทบ่อยจนต้องให้ดาราพักไปกันหลายชั่วโมงก่อนจะมาเริ่มถ่ายทำใหม่
'บนรถ'
ทันทีที่เลิกกองเจ๊ซูซี่ก็รีบพาลูกชายทั้งสองกับผู้จัดการฝึกหัดของเธอขึ้นรถเพื่อเดินทางกลับที่พักทันที
“อ๊าส์~ได้กลับไปพักผ่อนสักที”เจ๊ซูซี่เอ่ยขึ้นมาอย่างดีใจเพราะวันนี้เจ๊แกก็วิ่งดูแลเด็กมาทั้งวันจนทำให้ความเหนื่อยล้านั้นแล่นไปทั่วร่างกาย
“ว่าแต่ลูกสาวจะกลับบ้านยังไง แล้วบ้านอยู่ที่ไหนคะ”เมื่อเหลือบสายตาแหลมคมมองผ่านกระจกหน้ารถก็นึกขึ้นได้ทันทีว่าเจ๊แกนั้นยังไม่รู้จักบ้านของผู้จัดการฝึกหัดของเจ๊แกเลยเจ๊ก็ไม่รอช้าปากอวบอิ่มก็รีบเอ่ยถามปันปันทันทีว่าเธอไปมายังไง และบ้านอยู่ที่ไหน
“อ้อ..บ้านปันปันอยู่ห่างจากตัวเมือง 80 กิโลค่ะ ส่วนเรื่องเดินทางปันปันไปมารถประจำทางค่ะ”ปากสีสวยเอ่ยตอบแต่ทว่าสายตานั้นยังคงมองนาฬิกาอยู่ไม่วายเพราะเวลานี้จะเหลือรถประจำทางให้เธอได้ขึ้นกลับบ้านบ้างรึเปล่า
“ว้าย!!!!ไกลมากแล้วเวลานี้จะมีรถหรือเปล่าล่ะคะลูกสาว”เจ๊ซูซี่ตกใจอยู่ไม่น้อยที่สาวน้อยใจกล้านั่งรถประจำทางมาทำงานไกลจากบ้านขนาดนี้
“ปันปันก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะเจ๊”ปันปันเอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มเจื่อนๆซึ่งสีหน้าของเธอนั้นก็ทำเอาดาราแฝดที่นั่งประกบข้างซ้ายขวาอยู่นั้นเอ่ยขึ้น
“งั้นพวกเราไปส่งเธอก็ได้นี่ครับเจ๊ ยังไงพรุ่งนี้พวกผมก็ไม่มีงานอยู่แล้วตื่นสายได้”ใต้สมุทรเอ่ยขึ้นพร้อมกับยื่นมือหนาไปกุมมือเรียวของปันปันเอาไว้อย่างตั้งใจ
“ใช่ครับเจ๊ เอาอย่างที่ไอ้ใต้สมุทรบอกก็ได้ ยังไงตอนนี้ก็ยังไม่ดึกมากถ้าปล่อยเด็กตัวน้อยๆ กลับคนเดียวก็กลัวว่าคนบ้าหรือคนหื่นจะฉุดเอาไปข่มขืน”ใต้ธาราเอ่ยเสริมก่อนจะยื่นมือไปกุมมือเรียวอีกข้างของปันปันเช่นกัน
“การทำงานเป็นผู้จัดการดาราเวลาเลิกงานมันไม่แน่ไม่นอนนะคะลูกสาวบางวันก็เลิกก่อนเวลา บางวันก็เลิกดึก บางวันเลิกเที่ยงคืนก็มีเพราะฉะนั้นปันปันต้องมาอยู่คอนโดอยู่ในเมือง ส่วนเรื่องค่าใช้จ่ายเจ๊จะดูแลเองแต่เดี๋ยวคืนนี้เจ๊จะไปส่งปันปันก่อนและจะถือโอกาสขออนุญาตครอบครัวปันปันด้วยเลย”ที่เจ๊ซูซี่พูดออกไปแบบนั้น ก็เพราะว่าเป็นห่วงเพราะการเดินทางไกลๆ กลางค่ำกลางคืนมันอันตรายมากสำหรับผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างปันปัน
“จะไปอยู่ที่อื่นให้เสียเงินทำไมครับเจ๊ก็ให้ปันปันย้ายมาอยู่กับพวกผมเลยก็ได้บ้านก็ออกจะใหญ่โตห้องนอนก็มีหลายห้อง”เมื่อได้โอกาส ใต้ธาราก็รีบเสนอความคิดขึ้นทันทีทำเอาใต้สมุทรน้องชายของเขาที่ได้ยินก็ขยิบตาให้พี่ชายอย่างรู้ใจ
“มะ...ไม่ดีมั้งคะ”ปันปันเอ่ยขึ้นเบาๆแต่ทว่าดาราแฝดก็ได้ยิน ใต้สมุทรจึงโน้มใบหน้าอันหล่อเหลาลงไปกระซิบข้างหูของเธอเบาๆว่า...
“ดีสิครับ”
“เดี๋ยวอยู่ที่ไหนยังไงต้องรอดูครอบครัวของปันปันก่อนนะลูกชายว่าครอบครัวของปันปันจะอนุญาตให้ปันปันออกมาพักนอกบ้านหรือเปล่า”หลังจากเจ๊ซูซี่พูดจบทุกคนก็เงียบโดยมีเพียงปันปันที่คอยบอกทางไปบ้านเธอให้กับอามที่กำลังขับรถอยู่
- ผู้เขียน
