มาดามเผิงเฝ้ามองสายตาเด็ดเดี่ยวของคนตรงหน้านับครั้งไม่ถ้วน เมื่อเห็นแววตาเศร้าๆ อยู่เล็กน้อยก็อดไม่ได้ที่จะลูบผมสลวยของชลนทีอย่างเอื้อเอ็นดู ชลนทีไม่ปริปากบอกสักคำเรื่องชานป๋อเสียน แต่เจ้าลูกชายตัวดีบอกทุกอย่างเรื่องครอบครัวของหล่อนที่ล้มละลาย
อันที่จริงนางรู้ก่อนลูกชายเสียอีกเพราะว่าก่อนจะสนิทสนมกับแพทย์สาวรายนี้ยังไม่ต้องเอ่ยปากคนของนางก็หาข้อมูลเข้ารายงานอยู่แล้วเพราะเป็นการคัดกรองเบื้องต้น หากแต่นางไม่ได้หาข้อมูลล้วงลึกและแม้เห็นอะไรแบบที่ลูกชายตั้งข้อสังเกตนางก็ยังเชื่อในเรื่องตรงกันข้ามกับลูกชายของนาง ซึ่งตอนนี้นางมั่นใจว่านางเข้าใจถูกและลูกชายเข้าใจผิดเกี่ยวกับชลนที
แต่ก็ช่างหัวเจ้าลูกคนโตรายนั้น ถ้าไม่สนใจ นางก็ขอสนิทกับชลนทีเป็นลูกสาวก็ได้ ลองได้ถูกชะตาแล้วมาดามเผิงไม่เคยปล่อยออกไปจากชีวิตเพราะไม่ได้เจอคนถูกใจแบบนี้ง่ายๆ เห็นอาการของไอ้ลูกชายคนเล็กที่เป็นเอามากตอนผู้หญิงของตัวเองหนีมาเมืองไทยแล้วก็คิดว่ากับบ้านนี้ไม่ได้ดองคนพี่ก็คงได้ดองคนน้อง อย่างไรก็ไม่เสียหาย
“มาดามทำให้น้ำคิดถึงแม่ทุกทีเลย น้ำเคยเล่าให้น้องสาวฟังเรื่องมาดาม น้องสาวน้ำอยากเจอมาดามมากเลย"
นางยิ้ม ไม่ได้บอกว่านางเคยเจอน้องสาวของชลนทีมาแล้ว เรื่องที่คนในครอบครัวไม่ได้รู้ นางก็ไม่ได้แตะต้องคิดว่าควรให้เขาได้บอกกันเอง
“ต้องมีโอกาสได้เจอกันแน่นอน ฉันอยากพักผ่อนที่เมืองไทยนานๆ เหมือนกัน วันหยุดของหนูตอนไหนที่ว่างสัญญาก่อนนะว่าจะนัดฉัน"
“ถ้ามาดามไม่ลืมข้อแม้ของน้ำ น้ำสัญญาเลยค่ะว่าจะนัดให้บ่อยๆ เลย จนกว่ามาดามจะกลับ"
“ฉันจะรักษาสัญญายิ่งชีพเลยจ้ะ" ยิ้มหน้าบาน ช่วงนี้จะทิ้งลูกชายมาสนิทกับลูกสาวคงไม่เป็นไร เจ้าพวกนั้นบางทีชอบขอเวลาส่วนตัวดีนัก มีลูกสาวแล้วจะทิ้งให้เป็นหมาหัวเน่าเลยคอยดู
ชลนทีขอกลับหลังจากที่คุยกันมาได้พักหนึ่ง ด้วยความที่นัดครั้งนี้ไม่นานมากนักเพราะว่าเธอต้องกลับไปทานอาหารพร้อมกับครอบครัว นางเพียงแค่อยากมาเจออยากพูดคุยให้เข้าใจตรงกันว่าเพียงแค่ชลนทีไม่ได้โกรธนางจะได้สบายใจกันทุกฝ่ายที่จะพบเจอพูดคุยกันต่อไปไม่ค้างคาอะไร
อย่างน้อยก็ได้ดองกับคนน้อง คนพี่ก็เอ็นดูรักเป็นลูกเป็นหลานก็ได้ ส่วนเจ้าลูกชายจะไปรักใครชอบใคร นางไม่สนแล้ว ตอนนี้เหมือนได้ลูกสาวเพิ่มมาสองคนซึ่งถูกใจมาดามนักหนาเหมือนเป็นของขวัญพิเศษหลังจากต้องเลี้ยงเจ้าลิงทโมนสองตัวที่โตมาเป็นผู้ชายแสนเย่อหยิ่ง ท่ามาก ตอนนี้มีลูกสาวขี้อ้อนน่ารักๆ ที่บอกว่าเห็นนางแล้วคิดถึงแม่นางยิ่งใจอ่อนยวบลง...
มาดามเผิงจะรักษามิตรภาพกับหญิงสาวที่นางรักดุจลูกสาวตราบจนชีพวายเชียวล่ะ...
ชลนทีเคยคิดว่าหลังจากที่ชานป๋อเสียนและมาดามเผิงกลับประเทศแล้วหล่อนคงได้กลับมาใช้ชีวิตปรกติสุขของหล่อนเสียที แม้ชานป๋อเสียนจะร่วมทุนกับโรงพยาบาลของหล่อนแต่เขาก็ต้องกลับไปทำงานหลักของเขา แล้วจากนั้นชีวิตหล่อนกับเขาก็จะสวนทางกันอย่างจริงจัง
ส่วนมิตรภาพของหล่อนกับมาดามเผิงจะยังแน่นแฟ้นและท่านสัญญาแล้วว่าจะไม่คิดเรื่องจับคู่และหาทางให้หล่อนกับเขาได้เจอกัน เขาคงเลิกคิดว่าเธอจะไปจับเขาเสียที
แต่สิ่งที่คิดนั้นมันก็พังทลายลงเมื่อวันหนึ่ง อลิน น้องสาวของหล่อนมาสารภาพกับครอบครัวว่า ได้คบกับผู้ชายคนหนึ่งตอนไปร้องเพลงที่ฮ่องกง และเจ้าตัวตัดสินใจที่จะแต่งงาน ซึ่งผู้ชายคนนั้นคือ ชานป๋อหลิน น้องชายของชานป๋อเสียน!
ชลนทีแทบล้มทั้งยืนที่ชีวิตต้องมาข้องเกี่ยวกับเขาอีก... วันที่ครอบครัวของเขานัดเจอกับครอบครัวของหล่อน ชลนทียังทำใจไม่ได้ หล่อนแกล้งทำตัวไม่ว่างกับการนัดเจอครั้งนั้นแม้รู้ว่ามันเสียมารยาทมากแค่ไหน แต่หล่อนทนเห็นสายตาเขาไม่ได้จริงๆ ได้แต่ภาวนาว่าให้เขากับมาดามเผิงยอมรับน้องสาวของหล่อนดองกับครอบครัวเขา อย่าได้รังเกียจหล่อนเหมือนกับที่เขารังเกียจเลย...
คำขอพรของชลนทีคงเป็นผลเมื่อรู้ว่าอลินเข้ากันกับครอบครัวของแฟนได้ดีและดูมีความสุขแสดงว่าคงไม่มีดราม่าเรื่องอะไรกับครอบครัวฝ่ายชายเลย แต่มันก็ไม่จบง่ายๆ เสียทีเดียวเพราะสิ่งที่อลินกังวลกลับเป็นเธอ...
“พี่น้ำวันนี้ครอบครัวของคุณป๋อหลินจะกลับฮ่องกงแล้ว... เรานัดเจอกันครั้งก่อนๆ พี่น้ำไม่ยอมไปเลย ครั้งนี้ห้ามพลาดนะ มาดามเผิงก็ถามหาพี่ตลอดเลย”
อลินบ่นกับพี่สาว หลังจากที่เจ้าตัวรู้ว่าหล่อนกับมาดามเผิงรู้จักกันตั้งแต่อยู่อเมริกาแล้วแต่ไม่รู้ว่าหล่อนมีเรื่องไม่ลงรอยกับชานป๋อเสียน...
“พี่จะพยายามจ้ะ”
“ไม่รู้ล่ะ อลินแอบไปดูตารางเวรของพี่น้ำจากพี่แซมแล้ว... พี่น้ำว่างวันที่นัดกันพอดี นัดที่ร้านอาหารจีนร้านโปรดของที่บ้านเราตอนหกโมง กินข้าวเสร็จแล้วมาดามเผิงจะกลับฮ่องกงเลย พี่น้ำต้องไปนะคะ” คนเป็นน้องคะยั้นคะยอ...
“ถ้าพลาดตอนนี้ก็ได้ไปเจอท่านตอนงานแต่งงานของเราอยู่ดี”
“พี่น้ำอ่ะ อลินเพิ่งบอกไปวันก่อน ว่ามีปาร์ตี้สละโสดที่เรือสำราญที่ฮ่องกงก่อนวันแต่งงาน อลินให้พี่แซมจัดวันหยุดให้พี่น้ำแล้วด้วย”
“พี่เกรงใจที่ทำงาน ลาตอนอลินแต่งงานทีเดียวดีกว่านะ” บอกแบ่งรับแบ่งสู้ เพราะว่าปาร์ตี้สละโสดที่ว่าจัดพร้อมกันทั้งฝ่ายชายฝ่ายหญิง หล่อนกลัวว่าจะต้องเผชิญหน้ากับชานป๋อเสียน
หล่อนไม่อยากเจอเขา เอาไว้เจอทีเดียวตอนที่หลีกเลี่ยงไม่ได้อย่างงานแต่งงานของน้องสาวของหล่อนเลยดีกว่า นอกนั้นก็หวังว่าจะไม่เจออีก หล่อนเคยคิดอย่างนั้น แต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อน้องสาวตัวดีเอาแต่คะยั้นคะยอให้ไปตามนัดให้ได้ คนเป็นพี่ที่รู้ว่าน้องสาวลำบากเพราะตัวเองมามากเลยจำยอมบากหน้าไปพร้อมกับครอบครัวในการนัดทานอาหารกับครอบครัวของแฟนน้องสาว...