ผีเสื้อสมุทรจะเลี้ยงลูก

๑๑

ช่วงเดือน9ของการตั้งท้องลูกน้อย ในที่สุด วันนี้ที่รอคอยก็มาถึงสักที

"เมียจ๋าอดทนหน่อย ใจเย็นๆ"

พระอภัยว่าพลางกุมมือเรียวของคนรักไว้แน่น ใบหน้าคมคายตอนนี้ฉายแววกังวลอยู่เต็มประดา มือเรียวบางของพิรุณเองตอนนี้ก็กำมือหนาแน่นมากไม่ยอมปล่อย

"อึก..มะ..ไม่ไหว..เจ็บท้อง.."

ร่างเล็กนอนราบกับเตียง ใบหน้าเรียวเนียนดูจะเจ็บปวดทรมานอย่างถึงที่สุด พิรุณรู้ดีว่าตอนนี้ตัวเองใกล้คลอดแล้ว ตั้งแต่ช่วงเช้า พิรุณน้ำคร่ำแตกไหลเปรอะเลอะช่วงขาเต็มไปหมด

เมือกสีใสไหลออกมาจากช่องคลอด ร่างเล็กตอนนี้จึงทำได้เพียงรอเวลาที่ทารกจะได้ลืมตาดูโลกเท่านั้น

คนที่กำลังจะได้เป็นพ่อคนแม่คนอย่างพิรุณและพระอภัยหัวใจเต้นแรงจังหวะถี่เร็วอย่างไม่เคยเป็น วินาทีชีวิตที่ตัดสินชะตาของคนๆนึงว่าจะสามารถกำเนิดออกมาได้หรือไม่อย่างที่พวกเขาเฝ้ารอมาตลอด

การทำคลอดผ่านไปได้อย่างยากลำบาก พิรุณเจ็บท้องใจแทบขาด เสียงหวานกรีดร้องระบมด้วยความเจ็