10
‘บ้าแล้ว’ หญิงสาวดุตัวเองในใจ สงสัยจะคิดมากจนเพี้ยนไปแล้วจริง ๆ ลมหายใจอุ่น ๆ เป่าพ่นออกจากปากอิ่มนุ่ม แม้จะรำคาญกิ่งแก้วที่พูดจ๋อย ๆ จนลิงยังยอมแพ้ แขวะกัดเกือบทุกคำ แต่เธอไม่ได้ฟังหรอก ก็แหม...จะไปฟังเสียงนกเสียงกาให้มันปวดสมองทำไมล่ะ ในเมื่อเสียงเพลงที่เปิดเบา ๆ นั่นเพราะกว่าเป็นไหน แต่ก็อดขอบใจกิ่งแก้วไม่ได้อยู่ดี อย่างน้อยการมีเพื่อน ซึ่งไม่ได้หวังดีกับเธอเท่าไหร่หรอกอยู่ด้วยในยามนี้ ก็ยังดีกว่าเธอไปนั่งเหงาเศร้าซึมคิดมากอยู่ในห้องเพียงลำพัง แต่ตอนนี้ท่าทางคนพูดเป็นต่อยหอยไม่ว่างเสียแล้ว เวลาหรือก็ดึกสมควรที่เธอจะต้องกลับร้านตัวเองเสียที
“กิ่ง...กิ่ง” เรียกหลายครั้งแล้วแต่อีกฝ่ายก็ไม่มีทีท่าว่าจะได้ยิน แล้วยังจะหันหน้าไปมองอะไรก็ไม่รู้ “กิ่ง” คราวนี้กฤติการ้องเรียกพร้อมกับยกมือวางบนแขนเรียวยาวเขย่าเบา ๆ เรียกสติอีกฝ่าย
“หือ...” กิ่งแก้วละสายตาจากสองหนุ่มหน้าตาหล่อหันมองเพื่อนสา
