“เรียนนายท่าน ด้านนอกหอมีหนอนแอบอยู่ขอรับ”
“ไปจัดการ รู้หรือไม่เป็นใครส่งมา”
“ยังมิทราบแน่ชัดแต่พอคาดเดาได้เจ็ดแปดส่วนขอรับ จะไปจัดการเดี๋ยวนี้ขอรับ”
“อย่าลืมส่งของขวัญติดไม้ติดมือกลับไปให้หน่อยหล่ะ”
ไป๋จินหลงเอ่ยเสียงเย็นชา
“ขอรับ”
“อีกฝ่ายข่าวช่างไวนัก ท่านพึ่งเหยียบเมืองหลวงก็มากันแล้ว ความสงบสุขหลายปีของข้าคงหายไปเพราะท่าน”
จางหยงเหลียนบ่นขึ้นมาเสียงเบาแม้จะเป็นสหายสนิทแต่ตัวเขาก็ทุ่มเทไม่น้อย การที่ชายหนุ่มคนหนึ่งต้องยอมรับสภาพอยู่ในหอคณิกาทำหน้าที่รวบรวมข่าวสารเพื่อให้เขาสามารถก้าวเดินได้อย่างสบายใจควรจะได้รับบางสิ่งตอบแทนไม่ใช่หรือนี่แม้แต่ความสงบก็จะถูกริดรอนไปด้วยหรือ
“สืบหาต่อว่าสตรีแซ่หวังมีญาติอีกไหม เป็นคนบ้านใดก่อนเข้าสู่สกุลจิ่ว อาจพบเบาะแสก็ได้ถ้าท่านยังต้องการนะ”
“พวกเจ้าแยกย้ายกันไปจัดการตามที่ข้าสั่ง”
แต่ละคนแยกย้ายกันไปอย่างว่องไว ส่วนไป๋จินหลงแยกตัวเพียงลำ
