“เอาละเรื่องมันก็ผ่านมาแล้ว ลูกพร้อมจะคุยกับโดโนแวนเหรอยัง?” เอวามองพ่ออย่างซาบซึ้งใจ
“หนูขอเวลาก่อนนะคะ แล้วหนูจะไปขอโทษเขาด้วยตัวหนูเองค่ะ” เอวาพูดจบ กล่าวขอตัวขอไปพักที่ห้องของตัวเอง
“ดรูว์ เราควรบอกครูสดีมั้ย” เจส ถามสามีอย่างขอความเห็น
“ยัง ยังไม่ใช่วันนี้ ผมไม่คิดว่าเอวาจะพร้อมรับกับเรื่องนี้ได้ในทันที...บางทีลูกอาจจะอยากได้เวลา และเคลียกับโดโนแวนก่อน...” เจสพยักหน้าอย่างเข้าใจ
“ฉันขอตัวไปทำอาหารก่อนนะคะ เดม่อนอยากทานไก่อบ เย็นนี้กลับมาจากโรงเรียน หลานคงดีใจมากที่เอวากลับมาแล้ว” ดรูว์พยักหน้า เดม่อนกลับมาเมื่อวาน ลิเดียก็ไม่ได้ให้รายละเอียดมากนัก เธอบอกพวกเขาเพียงว่า เอวาขอฝากเดม่อนไว้สองสามวัน และในเย็นวันนั้น เป็นการพร้อมหน้าพร้อมตากันอีกครั้ง เดม่อนร้องตะโกนดีใจวิ่งไปทั่วบ้านเมื่อกลับมาจากโรงเรียนแล้วได้เจอแม่ที่ไม่เจอกันสามวัน ความผูกพันของทั้งคู่ปรากฎต่อสายตาครูสที่ให้คน
