ตอนที่ 21
‘คิดจะเสียบผมเหรอณดา? รอไปอีกหลายปี เลยคนสวย แต่ถ้าผมจะ เสียบคุณล่ะก็ ...คืนนี้ทั้งคืนก็ยังไหว’
ณดารินทร์ยกแขนที่ใหญ่กว่าแขนของเธอเกือบเท่าตัวขึ้นพาดไหล่ หญิงสาวหลงเชื่อว่าเขาเจ็บจริง อาจเพราะแสงสลัวจากโคมไฟที่ช่วยอำพรางสายตาด้วยกระมัง เธอจึงเชื่อว่าชายหนุ่มเสียเลือดมากอย่างที่เขายกมาอ้าง
"ไหวรึเปล่าคุณ? ไปหาหมอไหม?"
"ไม่เอา ผมอยากนอนพักมากกว่า" ... แปลกเกินไปไหม? คนเจ็บเจียนตายแต่ไม่ยอมไปหาหมอ!
"หือ? เสียเลือดนะคุณ ไม่ได้เป็นหวัด นอนพักมันจะหายได้ยังไง .. อุ้ย!" ขณะที่ช่วยประคองร่างใหญ่ให้ลุกขึ้นยืน คนป่วยกลับโถมแรงมาทับร่างของเธอจนล้มหงายลงบนโซฟา ซํ้ายังซุกไซ้ใบหน้าที่ซอกคออีกด้วย!
“นอนพักอาจจะไม่หายแต่ถ้าได้คุณดูแล..หายแน่นอนครับคนดี” คนเจ้าเล่ห์ถือโอกาสยามที่หญิงสาวเผลอ กอดรัดร่างของเธอเอาไว้แน่น ปากก็พลอดพร่ำคําหวานอยู่ตลอดเวลา กว่าจะรู้ตัวก็สายเสียแล้ว!
ณดารินทร์พยา
