ใจละเมอ
คำเตือน
**นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ชื่อ สกุล สถานที่ ตัวละคร เป็นเพียงเรื่องสมมุติไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับชีวิตจริงของใครทั้งสิ้น
**นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับเรื่องทางเพศ ความรุนแรงไม่เหมาะสมสำหรับเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี
**นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2558 ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอก ดัดแปลง ทำซ้ำ สแกนหนังสือหรือกระบวนการอิเล็กทรอนิกซ์ใดๆ ของเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของนิยาย (หากพบเห็นจะดำเนินคดีตามกฎหมาย)
ตอนที่ 1
แม่เลี้ยงสาวสวยยืนค้นกระเป๋าอยู่ที่หน้าร้านอาหารแห่งหนึ่ง แต่หาอย่างไรก็ยังไม่พบเจ้ากุญแจนั้นเลย ลูกชายตัวน้อยกระตุกเสื้อของมารดาเป็นครั้งที่สอง เมื่อคนที่จ้องมองเขาเดินเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ เด็กชายรู้สึกประหลาดใจที่คนคนนั้นยิ้มให้ เด็กน้อยอยากจะยิ้มตอบอยู่หรอกนะ แต่กลัวถูกแม่ดุมากกว่า ..
“สวัสดีครับ” ชายรูปร่างสูงใหญ่ ตรงเข้ามาทักทาย ณดารินทร์ด้วยความมั่นใจในความหล่อและรวยขนาดนี้ จีบใครไม่เคยพลาด! เสียงทุ้มนุ่มหูของเขาทำให้คนที่กําลังค้นหากุญแจรถสะดุ้งทันที
“คะ?” หญิงสาวขมวดคิ้วเมื่อหันไปมองตามเสียง
“คุณพูดกับดิฉันรึเปล่า?” เธอมั่นใจว่าไม่เคยรู้จักคนตรงหน้ามาก่อน นึกกลัวว่าถ้าขานรับไปแบบส่งเดชอาจจะหน้าแตกเอาได้
“ใช่ครับ ผมกําลังพูดกับคุณ อ้อ! ปกติแล้วผมจะพูดกับคนสวย ๆ เท่านั้นครับ แต่วันนี้ผมโชคดีที่ได้ทักทาย...นางฟ้า” หนุ่มหล่อคมเข้ม เอ่ยวาจาชวนเลี่ยนออกมา ทำเอาหญิงสาวอึ้งไปครู่ใหญ่
'ประสาท!' ณดารินทร์นึกในใจก่อนจะดึงแขนลูกชายให้ถอดห่างจากชายโรคจิต เมื่อเห็นเธอมีท่าทีหวาดกลัว เขาจึงรีบบอกเจตนาในใจ แม้รู้สึกเสียหน้าไม่น้อยที่ความหล่อเหลาของเขาไม่มีผลใด ๆ กับเธอเลยแม้แต่น้อย
นางฟ้าอาจจะยังไม่วางใจ รอให้รู้จักกันเสียก่อนแล้วเธอจะรู้ว่า เขานี่ล่ะคือผู้ชายที่สมบูรณ์แบบที่สุดที่เธอเคยเจอมา
“ถ้าผมจะขอ ID LINE ของคุณ..จะได้ไหมครับ?” ชายหนุ่ม กล่าวอย่างจริงใจที่สุด เชื่อสิว่าถ้าเป็นสาว ๆ ที่เขาเคยจีบ ป่านนี้พวกเธอ จะต้องรีบโชว์ QR Code ให้เขาในทันทีแล้ว
“ไม่ดีกว่าค่ะ” เสียงตอบของเธอหนักแน่น พร้อมกับลูกชายอุ้มลูกชายขึ้นเตรียมจะเดินหนี แต่ดูเหมือนน้องคิมจะสนใจอีตาคนบ้านนี้ซะเหลือเกิน มือน้อยโบกอำลาชายหนุ่มอย่างอารมณ์ดี
“ไม่เป็นไรครับ คุณอาจจะยังไม่สนใจผม เเต่ผมเชื่อว่าอีกไม่นาน คุณต้องอยากรู้ชื่อของผมแน่” ชายหนุ่มพูดพร้อมขยิบตาให้เด็กน้อย ไม่ใช่ว่าเขายอมแพ้ เพียงแต่นึกออกแล้วว่าควรจะเข้าไปตีซี้กับเธออย่างไรดี ‘เจ้าหนูน้อยคนนั้นอย่างไรเล่า’
เรื่องเด็กผู้ชายนี่เขาถนัด ขอแค่มีโอกาสได้พบกันอีกรับรองว่า 'น้องชาย' ของเขาได้ทำงานงานหนักแน่นอน
บิ๊กไบค์คู่ใจมารับใช้ผู้เป็นเจ้าของทันที เสียงสตาร์ทดังกระหื่มไปทั่ว คนชอบความเร็วขับขี่ถนนโล่ง ๆ ของจังหวัดที่แสนสงบนี้ถูกใจชายหนุ่มยิ่งนัก ยิ่งออกห่างตัวเมืองก็แทบจะไม่มีรถแล่นอยู่เลยสักคัน นั่นทำให้ชานนท์สามารถใช้ความเร็วได้ตามใจต้องการ
รถแรงม้าสูงทะยานไปตามท้องถนนอย่างคึกคะนอง แต่ความสุขของการบิดนั้นตั้งอยู่ไม่นานก็ดับสูญไป เมื่อขับมาพบรถยนต์ยี่ห้อหรูคันหนึ่งที่ใช้ความเร็วราวกับเต่าคลาน
'ปัดโธ่ เสียชาติเกิดจริง ๆ' คนรักรถสบถในใจ เมื่อได้เห็นรุ่นของรถยนต์คันนั้นอย่างชัดเจน
ขอดูหน้าหน่อยเถอะว่าใครช่างกล้าเอารถแรง ๆ แบบนี้มาคลานบนถนน
บิ๊กไบค์คันงามเร่งความเร็วขึ้นไปเทียบในระดับที่พอจะมองเข้าไปในห้องโดยสารของรถยนต์คันนั้นได้ แม้กระจกรถจะติดฟิล์มกรองแสงที่ค่อนข้างทึบ แต่ชายผู้อยากรู้อยากเห็นก็สามารถเพ่งจนมองบุคคลที่นั่งอยู่ ภายในได้
“นางฟ้า คนเมื่อกี้นี่หว่า” ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ว่าสาวสวยที่กําลังขับรถหรูคันนี้อยู่ก็คือน้องนางฟ้าที่ เจอกันที่ร้านอาหารนั่นเอง!.นี่คงเป็นพรหมลิขิตกระมัง
เมื่อเห็นว่าหญิงสาวที่เขาสนใจขับรถต้วมเตี้ยมจนน่ารําคาญเขาก็หาเรื่องแกล้งเธอทันที ยิ่งเธอมีทีท่าตกใจที่ถูกเขาขับรถมาเทียบ ชานนท์ก็ยิ่งนึกสนุก อยากแกล้งเธอมากขึ้นไปอีก แม้จะรู้ว่าวิธีจีบสาว แต่ทำแบบนี้มันห่างไกลคําว่า 'จีบติด' แน่ ๆ
ชายหนุ่มขับรถฉวัดเฉวียนไปมา ทั้งปาดหน้าในระยะใกล้จนน่ารําคาญ กระทั่งน้องนางฟ้าของเขาเลี้ยวรถเข้าไปในสถานบริการน้ำมันแห่งหนึ่ง ซึ่งมีคนพลุกพล่านเกินกว่าจะตามไปกวนเธอได้อีก
เอาล่ะ เล่นเสร็จแล้วก็อย่าลืมว่าตัวเองมาธุระอะไร ...
ชานนท์จอดรถที่ข้างทางเพื่อโทรหาสาวสวยคนหนึ่ง เขามัวแต่เล่นเพลินจน ลืมสนใจ GPS ที่ตั้งค่าเอาไว้ งานนี้เลยทำเขาหลงอย่างแน่ ๆ
“ฮัลโล น้องนาครับ GPS มันทำพี่หลงทางแล้วครับตอนนี้” คนกะล่อนถือโอกาสโยนความผิดให้แอพทันที หากเขาขับรถในอาการปกติมันก็คงไม่มีปัญหาเช่นนี้แน่
“เดี๋ยวนาบอกทางให้พี่ดีกว่าค่ะ ถ้าพี่นนท์ขับเลยปั๊มมาแล้วก็ตรงมาเรื่อย ๆ เลยค่ะ ไม่หลงหรอก ขับมาอีกแป๊บเดียวก็จะเจอทางเข้าอยู่ซ้ายมือค่ะ ไร่องุ่นลุงวันชัย ใช่แล้วชานนท์มาตามคำสั่งของผู้เป็นบิดา เสียงเล็กของคนปลายสายบอกทางอย่างละเอียด ทำให้คนที่ไม่ชํานาญพื้นที่รู้สึกอุ่นใจขึ้นมาได้มากทีเดียว