ทีเด็ดคุณแม่วัยสาว

ฝันดีนะครับ

ตอนที่ 6

จากที่เคยคิดว่าเมื่อมาถึงไร่ ชานนท์จะหยุดตามเธอกับลูก เธอคิดว่าต่างคนก็จะแยกย้ายกันไปยังห้องพักของตัวเอง แต่ไม่ใช่เลย เขายังคงเดินตามมาติด ๆ และพยายามตั้งคําถามชวนคุย แม้เธอจะไม่เอ่ยปากคุยด้วยเขาก็ยังไม่เลิกพูด นั่นทำให้ณดารินทร์รู้สึกไม่ปลอดภัยยิ่งนัก

“คุณเลิกตามฉันกับลูกได้แล้ว ไม่งั้นฉันจะแจ้งความ” ณดารินทร์ตัดสินใจสะสางปัญหาก่อนที่จะเดินไปถึงบ้านพักที่เธอย้ายมาอยู่กับลูก เธอไม่ต้องการให้เขารู้ว่าเธอและลูกพักอยู่หลังไหน แค่นี้เขาก็คุกคามเธอมาก เกินไปแล้ว

“หลงตัวเองไปแล้วคุณ ผมไม่ได้ตามคุณสักหน่อย” ชานนท์ทำหน้าตา ไม่รู้ไม่ชี้อะไรทั้งที่เขานั้นเดินตามหลังเธอมาติด ๆ

“อย่ามาทำไขสือ เห็น ๆ กันอยู่ว่าคุณกําลังคุกคามฉัน” หญิงสาวใช้เสียงเบาที่สุดเพื่อไม่ให้รบกวนลูกชายที่กําลังหลับซบไหล่ของเธออยู่

“เปล่าซะหน่อย ...ผมแค่อยากรู้ว่าคุณย้ายไปพักอยู่หลังไหน” บ้านที่ณาราอยู่ก็ออกใหญ่โตมีตั้งหลายห้อง เพราะก่อนหน้านี้น้องคิมเล่าว่าห้องของน้องคิมอยู่ติดกับห้องของเขา

“ถ้าอย่างงั้นคุณเดินตามหลังฉันมาเพื่ออะไร น้องคิมหลับไปแล้ว แถวนี้ไม่มีเด็กให้คุณหลอกหรอกนะ” ตาคู่สวยมองจิกอย่างเอาเรื่อง เธอเหมือนลูกแมวที่ทำใจกล้ามาแยกเขี้ยวขู่เสือร้ายไม่มีผิด เอาล่ะ เขากลัวให้ก็ได้

“ผมก็ไม่อยากอยู่บ้านใหญ่ ยัยนาให้ผมย้ายมาอยู่แถวนี้เหมือนกัน” ชานนท์ยักไหล่ก่อนจะเดินผ่านบ้านไม้ซุงของณดารินทร์ไปอย่างไม่สนใจ ภากรแฟนของณาราไม่อยากให้ชานนท์อยู่ในบ้านใหญ่ด้วยจึงบอกให้ภรรยาว่าให้ชานนท์ไปอยู่บ้านพักรับรองเพราะต้องอยู่ที่นี่ตั้งหนึ่งอาทิตย์เขาไม่ค่อยชอบหน้า

ชานนท์แกล้งเดินจากไปจากณดารินทร์ได้ไม่ไกล ชายหนุ่มก็หยุดแล้วหมุนตัวกลับมา

“อะไรอีก!?” คนที่ยังไม่วางใจถอยตัวห่าง มือน้อยลูบหลังลูกชาย เพราะกลัวเขาจะตื่น หากน้องคิมรู้ว่าคุณลุงพี่นนท์ก็พักอยู่บ้านพักหลังถัดไปละก็ การที่เธอจะแยกลูกออกจากเขาคงจะยากขึ้นไปอีกเป็นเท่าตัว

“คือผมลืมบอกราตรีสวัสดิ์เพื่อนตัวน้อยน่ะสิ” ชานนท์ตีหน้าซื่อเดินเข้ามาใกล้ เหตุผลที่ยกมาอ้างทำให้ณดารินทร์เผลอ เบะปากมองบนอย่างลืมตัว หากเป็นยามปกติเธอคงไม่ยอมให้คนแปลกหน้าเข้าใกล้ลูกชายแน่ แต่วันนี้เธอเหนื่อยจากการไปช่วยแม่ทำอาหารมาทั้งวันแล้ว อีกทั้งยังต้องมาต่อล้อต่อเถียงกับคนหน้าด้านอยู่อีก มันก็เพลียเหมือนกันนะ ...ยอมให้เขา ได้ทำตามใจเดี๋ยวก็คงเลิกก่อกวนไปเองกระมังเมื่อคิดเช่นนั้น ร่างเล็กจึงยอมหยุดนิ่งเพื่อให้ชายหนุ่มได้คุยกับเด็กน้อยที่กําลังนอนหลับปุ๋ย เขาเดินอ้อมมาด้านหลังพร้อมเอ่ยลาเบา ๆ ที่ข้างหูของน้องคิม

“ราตรีสวัสดิ์นะครับหนุ่มน้อย เสียงทุ้มที่กระซิบบอกใกล้หู ทำเอาหญิงสาววาบหวามใจไม่น้อย ยิ่งนึกถึงแววตากรุ้มกริ่มของเขาด้วยแล้วมันยิ่งชวน ให้...เกิดความรู้สึกแปลก ๆ

ณดารินทร์ยืนตัวแข็งเมื่อชายหนุ่มสิ้นสุดวาจาที่เป็นธุระของเขา หญิงสาวไม่ยอมหันไปมอง แม้เขาจะเงียบไปนานและไม่มีความเคลื่อนไหวใด ๆ อย่างที่ควรจะเป็น

เธอกลัวว่าจะพบสายตาเจ้าชู้ที่ชอบแทะโลมเธอ หญิงสาวกลัวว่ ตัวเองจะหลุดอาการ กลัวเขารู้ว่าเธอหวาดกลัวเขาอยู่ไม่น้อย กลัวว่า...

จ๊วฟ!!!!

เสียงจูบดังขึ้นที่ข้างแก้มใส ทีแรกหญิงสาวเข้าใจว่าเขาคงจูบลาลูกชายที่นอนน้ำลายย้อยอยู่ตรงไหล่ แต่ความรู้สึกที่เกิดขึ้น นี่มันแก้มของเธอนี่นา ‘มันจะมากไปแล้ว ...’

“โอ๊ะขอโทษครับ ผมจูบผิดคนซะแล้ว ว่าจะหอมแก้มเจ้าหนูสักหน่อย ดันพลาดไปหอมคุณแม่ซะได้ แต่ไม่ต้องห่วงนะครับผมให้คุณหอมผมคืน” คนกะล่อนแอบหอมแก้มหญิงสาวเอ่ย อย่าง ...หน้าด้าน ๆ เมื่อกล่าวจบ ชานนท์อาศัยจังหวะที่น้องนางฟ้ากําลัง ตกใจชิ่งกลับเข้าห้องทันที แต่ก่อนจะเข้าบ้านไปก็ยังตะโกนมีให้เธอได้มีสติขึ้นมาบ้างว่า

“ณดา แก้มคุณหอมมากเลยครับ” ไม่กล้ากล้าตะโกนด่ากลับไปเพราะกลัวลูกน้อยจะตื่น

“ฝันดีนะครับ” เขายังทิ้งท้ายมาอีกจนเธอควันออกหู

ด้านคนที่ถูกฉวยโอกาสนั้นนิ่งอึ้งอยู่นาน ก่อนที่ตาหวานจะกะพริบถี่ ปากน้อยที่กําลังจะตำหนิเขานั้นทำได้เพียงพะงาบ ๆ กินลม เธอถูกคนแปลกหน้าที่เป็นโรคจิตชอบคุกคามหอมแก้มอย่างนั้นเหรอ!?

“อีตาบ้านี่!!! หญิงสาวกล่าวอาฆาตบางอย่างในใจ ก่อนจะ หันซ้ายหันขวามองตามทางเดินอย่างกลัวว่าจะมีคนงานในไร่มาเห็นเหตุการณ์เมื่อครู่เข้า

ณดารินทร์สะบัดหน้าไล่ขับความคิดฟุ้งซ่านออกจากหัว ก่อนจะเดิน เข้าบ้านเปิดพักไป ร่างอรชรอุ้มลูกชายหายเข้าไปในบ้าน โดยที่ไม่ทันสังเกตว่าชายที่พัก อยู่ในบ้านติดกันนั้นแง้มประตูห้องแอบมองเธออยู่

ชานนท์อมยิ้มกับความสำเร็จเล็ก ๆ ที่ได้รับ จากที่เคยคิดว่าจะอยู่ภาควังน้ำเขียวแค่วันสองวันแล้วจะบินไปหาบรรดาแหม่ม ๆ ที่ เมืองนอกต่อนั้น เป็นอันยกเลิกไปโดยปริยาย

เขาเปลี่ยนใจแล้วว่าจะใช้เวลาที่ผู้เป็นบิดาอนุมัติให้เขาลาได้ถึงสองอาทิตย์นั้น มาตามจีบหม้ายสาวคนนี้ จนกว่าเขาจะได้ลิ้มลองเธอ ...

เสียงเคาะประตูดังขึ้นขณะที่แม่เลี้ยงสาวกําลังจัดของเล่นให้ลูกชาย ส่วนเจ้าตัวน้อยนั้นไปอาบน้ำในห้องน้ำอย่างเคย ...คงคิดแม่ไม่ตามมาอาบให้ ร่างเล็กเดินไปที่ประตูอย่างรวดเร็วหรี่ตามองผ่านผ้าม่านเพื่อดูว่าใครมาหาเธอในยามนี้

“ไอ้คุณลุงพี่นนท์!?” ณดารินทร์ครางชื่อที่เธอตั้งให้ใครบางคนอย่างประหลาดใจ ...ทำไมถึงมาบ้านพักเธอถูก เมื่อคืนเขาก็กลับไปก่อนนี่นา หรือว่าเขาจะรู้มาก่อน?

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

ชายผู้มีมารยาทรัวมือตามสัญญาณที่ตกลงกันไว้กับน้องคิม เคาะสั้น ๆ คือคุณลุงพี่นนท์มาแล้ว และเคาะยาวคือน้องคิมต้องรีบมาเปิดประตูให้คุณลุงพี่นนท์ทันที

“มาแล้วคร้าบบบ” เด็กน้อยที่อยู่ในห้องน้ำรีบวิ่งออกมา ทันทีที่ได้ยินเสียงเคาะยาว ทำเอามารดาที่กําลังงุนงงอยู่นั้นประหลาดใจยิ่งขึ้นไปอีก และที่น่าตกใจกว่ากันก็คือ ลูกชายของเธอกําลังเปิดให้เขาเข้ามาในห้อง!!