ไม่นานลมหายใจสม่ำเสมอของพลอยดาวก็ปรากฏ เธอคงหลับสนิทจนมินแจค่อยๆเอนตัวลงนอนบนเตียงกับเธอ แขนแกร่งพรางรั้งร่างเล็กเข้าไปกอด ก่อนกดจูบลงบนหน้าผากของเธอเบาๆแล้วเอ่ยขึ้นในขณะที่เธอไม่ได้ยิน
"อาอยากบอกอะไรหนูเยอะแยะเลยพลอยดาว แต่อาพูดออกมาไม่ได้สักอย่าง"
เช้า
"พลอยดาว มึงนอนหรือซ้อมตายเนี้ย!" เสียงเพทายที่ปลุกเธอในตอนเช้า ทำเอาพลอยดาวดีดตัวลุกขึ้นอย่างตกใจก่อนมองไปรอบๆ เปิดผ้าห่มมอง ปรากฏว่าไม่มี
"มึงเป็นอะไรเนี้ย" เพทายเอ่ย
"เปล๊าาา ไม่มีอะไร ไม่มีใครอยู่ในนี้สักหน่อย" พลอยดาวเอ่ย
"ใครบอกไม่มี...มีผีไง!!!"
"ไอ้ทาย ไอ้น้องนิสัยไม่ดี!!!!!!"
พลอยดาวที่อาบน้ำแต่งตัวเตรียมเก็บของกลับกรุงเทพโดยที่พ่อกับแม่ของเธอยังคงอยู่ที่นี่ต่อเพื่อพักผ่อน ส่วนเพทาย เพลงรักและสไมล์พากันขับรถออกไปก่อนหน้าแล้ว
"กลับกันไปหมดแล้วเหรอคะพ่อ" พลอยดาวเอ่ย
"อื้ม หนูตื่นสาย คนอื่นกินข้าวกลับกันไปหมดแล้วลูก"
"อามิ
