EP : 8
1161 คำ
“...”
“ไงเรา” ผมทักเธอที่เปิดประตูรถเสร็จก็มองหน้าผมแต่ไม่ยอมขึ้นมาบนรถสักที
“ผ่านมาแถวนี้เหรอคะ”
“เปล่า ตั้งใจมารับ”
“ทีหลังไม่ทำแบบนี้นะพี่เซนส์แป้งเกรงใจ”
“เถอะน่า ขึ้นมาได้แล้วไม่กลัวคนเห็นรึไง”
“ค่ะ” คนที่เดินมาให้ห่างจากผับที่ตัวเองทำงานมาเกือบหนึ่งร้อยเมตรรีบขึ้นมาบนรถทันทีที่ได้ยินคำพูดของผม
“กลัวขนาดนั้นเลย” ผมแซวเธอเล่นเบา ๆ แต่ความจริงในใจแม่งก็รู้สึกแย่นิดหน่อย
“พี่เซนส์ก็รู้ว่าเพราะอะไร” เธอตอบเบา ๆ ก่อนที่จะสาละวนกับการเก็บสัมภาระให้เรียบร้อย
ไม่เคยมีใครปฏิเสธผม ต่อให้เป็นผู้หญิงคนไหนไม่ว่าจะยากเท่าไหร่ผมก็ได้มาตลอดยกเว้นเธอคนนี้ ผู้หญิงที่สวยจัดแต่ฐานะทางสังคมค่อนข้างแตกต่างจากผมสิ้นเชิง เธอไม่เคยสนใจผมต่อให้ผมจะแสดงออกชัดเจนแค่ไหนว่าผมชอบเธอ
ตอนแรกผมสนใจอยากได้ตามประสาผู้ชายที่เห็นผู้หญิงสวยถึงเข้าหาพอเธอไม่สนใจก็อยากเอาชนะให้ได้แต่ผ่านไปได้พักใหญ่ความรู้สึกที่มีมันกลับไม่ใช่การเอาชนะและผมรู้ว่าเธอไม่ได้เล่นตัวเพื่อเรียกร้องความสนใจหรือเพิ่มคุณค่าความน่าสนใจให้ตัวเองหรอก
แป้งร่ำเป็นเด็กดี มาจากต่างจังหวัดเพื่อเรียนต่อแต่เพราะฐานะทางบ้านที่ไม่ค่อยเอื้ออำนวยเท่าไหร่ทำให้เธอต้องเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย จากตอนแรกพอรู้อยากเสนอดูแลแต่ไม่ง่ายเลยสักนิด เธอไม่สนใจและไม่เคยสนใจด้วยซ้ำความคิดเลว ๆ ที่เคยมีให้กับเธอถึงได้เปลี่ยนไปจนกลายเป็นความรู้สึกที่มีให้เธอมากกว่าผู้หญิงคนอื่นตอนไหนก็ไม่รู้
“วันนี้เป็นไงบ้าง”
“ก็ดีค่ะ เหนื่อยเหมือนเดิมแต่สนุก”
“จะชงเหล้าให้สนุกมันต้องดื่มด้วยรู้รึเปล่า”
“แป้งดื่มไม่เก่งนี่คะ แก้วเดียวก็คอพับแล้ว”
“พี่สอนดีไหม ดื่มกับพี่ไม่เป็นไรหรอก ดื่มบ่อย ๆ จะได้คอแข็งไง”
“ไม่ดีกว่าค่ะ”
“ทำไมล่ะ”
“แป้งว่าดื่มกับพี่เซนส์นี่แหละที่ไม่ปลอดภัย”
“หึ ๆๆ บางทีพี่อาจจะเป็นคนที่ไว้ใจได้มากที่สุดก็ได้ รับส่งตั้งนานแล้วไม่เห็นทำอะไรเราเลย”
“พูดยากค่ะ ผู้ชายบางคนก็หว่านพืชหวังผล” เธอเถียงกลับมาได้น่ารักน่าเอ็นดูทำผมยิ้มออกมา
“ก็คงใช่เพราะพี่หวังผลจริง ๆ แต่เป็นผลระยะยาวนะ” ท้ายประโยคผมหันไปมองหน้าเธอเพื่อบอกความรู้สึกบางอย่าง
“...ขอบคุณนะคะพี่เซนส์”
“เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นอย่างอื่นดีไหม” ผมหันไปพูดติดตลกนิดหน่อยส่วนอีกคนก็ยิ้มบาง ๆ มาให้โดยที่ไม่พูดอะไร
หึ ๆๆ ผมไม่เคยโดนผู้หญิงคนไหนทำแบบนี้กับผมมาก่อน แต่ไม่เป็นไรผมไม่ได้อยากเอาชนะเธอเพื่อความสนุกหรือสะใจหรอก กับแป้งร่ำผมไม่เห็นมารยาในตัวเธอ ผมเห็นแต่ความใสซื่อที่ทำให้ผมเล่นสนุกเหมือนผู้หญิงที่ผ่านมาไม่ลง
“ว่าไงแป้ง”
“เอาไว้ก่อนนะคะ แป้งยังไม่อยากมีใครจริง ๆ พี่เซนส์ แป้งมีหลายอย่างที่ต้องทำ”
“อื้มพี่รู้ ถึงวันที่อยากมีใครอย่าลืมพิจารณาพี่แล้วกัน” ผมพูดติดตลกไม่อยากให้เธอรู้สึกอึดอัด
“ค่ะ ไม่ลืมหรอก แต่ตอนนี้ยังไม่คิดอะไรกับใครจริง ๆ ค่ะพี่เซนส์ พี่เซนส์ไม่โกรธใช่ไหม”
“ไม่โกรธ พี่จะโกรธทำไม แต่ระวังถ้าช้ามากคนหล่อ ๆ อย่างพี่จะไปมีแฟนก่อนนะแป้งร่ำ”
“ฮ่า ๆๆ ถ้ามีจริง ๆ แป้งก็ยินดีด้วยค่ะพี่เซนส์” ผมยิ้มให้คำพูดเธอ แอบรู้สึกอะไรบางอย่างที่ใจนิดหน่อย แต่...ช่างมันเถอะ
-หลายวันต่อมา-
ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดด
...พี่เซนส์
ติ๊ด!
“คะพี่เซนส์”
“เย็นนี้มีคนอยากให้เกียรติไปกินชาบูกับพี่ไหมครับ”
“โห~ พูดแบบนี้ไม่กล้าปฏิเสธเลยค่ะ” ต่อให้อีกหนึ่งชั่วโมงต้องขึ้นเครื่องไปยุโรปก็พร้อมจะตกเครื่องเพื่อไปกินชาบูกับคนที่อยากได้หัวใจมาบูชา อิอิ
“แสดงว่าพี่ไปรับได้”
“ได้ค่ะ แต่พี่เซนส์จะมารับกี่โมงคะ วันนี้ปีเลิกห้าโมงเย็นค่ะ”
“เลิกเย็นเลย?”
“ค่ะ วันนี้เลิกช้ามากถ้าพี่เซนส์ไม่สะดวกเอาไว้วันหลังก็ได้นะคะ”
“สะดวกสิทำไมจะไม่สะดวก เดี๋ยวพี่ไปรับที่มหาลัยดีไหม ส่งโลเคชั่นให้พี่หน่อยนะ” มารับเหรอ -///- ดีใจจังแต่เสียดายที่ฉันเอารถมานี่สิ
“ไม่เป็นไรค่ะพี่เซนส์พอดีปีเอารถมาค่ะ”
“ถ้างั้นสักหนึ่งทุ่มเราจะถึงหอรึยังเดี๋ยวพี่ไปรับ”
“ได้ค่ะ พี่เซนส์มาถึงแล้วโทรมานะคะ”
“ครับผม ตั้งใจเรียนล่ะ”
“...ค่ะ ถ้างั้นปีเรียนก่อนนะคะ”
“ครับ”
ติ๊ด!
“...”
อยาก กรี๊ด! >//////<
“เป็นไรวะ”
“ไม่สาระแนค่ะฟิวส์ เรียนไปเลยมึงอ่ะ” เดินกลับเข้ามาในคลาสก็เจอไอ้ฟิวส์ถามด้วยสีหน้ากวนประสาททันที
“โหไรวะ ปีแม่งมึงชอบมีความลับกับเพื่อนว่ะ”
“ยุ่ง ทีมึงไปฟันสาวไม่ซ้ำหน้าเกือบทุกคืนกูยังไม่ยุ่งเลยไอ้ฟิวส์ เนอะอชิ”
“...อืม” อะไรของไอ้นี่ก็ไม่รู้ชอบอารมณ์เสียใส่ พูดอะไรก็ไม่เข้าหูมันเลยรึไงนะ อชิเป็นเพื่อนที่ดีนะคะแต่หลายครั้งอาการของเขาก็ทำฉันอึดอัดมากเหมือนกัน สักวันทนไม่ไหวคงได้คุยกันตรง ๆ บอกตามตรงไม่อยากเสียเพื่อน อยากเคลียร์ให้เข้าใจกันดีกว่าแสดงออกแบบนี้ฉันไม่ชอบเท่าไหร่
#PEEMAI END
#SENSE TALK
“ไอ้ทิวฝากด้วยนะเดี๋ยวกูไปก่อน” ผมหันไปบอกลูกน้องเพราะดูนาฬิกาแล้วน่าจะถึงเวลาต้องออกไปแล้ว
“อ้าว ไม่อยู่ดูของก่อนเหรอเฮีย”
“ไม่ล่ะ มึงเช็คเลยกูมีนัด”
“แต่นี่ล็อตใหญ่เลยนะเฮีย”
“อืม กูรู้ว่ามึงไม่พลาดหรอกฝากด้วยแล้วกันกูไว้ใจมึง”
“นัดสำคัญมากเลยเหรอเฮีย”
“อืม”
“อย่าบอกนะว่า...” ไอ้ทิวลูกน้องคนสนิทของผมทำสายตารู้ทันมองมาทางผมทำให้ผมกระตุกยิ้ม
“หึ ๆๆ ไม่ต้องเสือกแล้วทำเหมือนที่ผ่านมาก็พอ อย่าปากหมาพูดถึงผู้หญิงคนเก่าออกมาเวลากูพาเด็กใหม่มาที่นี่เด็ดขาด”
- ผู้เขียน
