ตอนที่4 อุบัติเหตุ
803 คำ
"พี่ขอโทษครับที่เมื่อวานพูดจาไม่น่ารักจนทำให้หนูด้าร้องไห้เสียใจ พี่ไม่ดีเองหนูด้าที่ใครๆก็ว่าน่ารักใจดีพร้อมที่จะให้อภัยคนผิดเสมอเมื่อเอ่ยคำขอโทษ หนูด้าพอที่จะยกโทษให้พี่รามคนปากเสียได้ไหมครับ"พระรามอ้อนวอนด้วยเสียงที่เศร้าพร้อมกับแสดงละครได้อย่างแนบเนียน แขนแกร่งกอดกระชับเอวคอดอย่างลืมตัวที่แฝงไปด้วยความตั้งใจเหมือนคู่รักที่กำลังงอนกันแล้วให้ฝ่ายชายที่หน้าตาหล่อเหล่ามาง้อด้วยช่อดอกไม้และตุ๊กตาสีชมพูแสนหนุ่มตัวโตๆ
"อ๊ะ!!ตุ๊กตาสีชมพู"ดวงตากลมโตที่มีคราบน้ำตาสะดุดเข้ากับตุ๊กตาตัวใหญ่ที่วางอยู่บนโต๊ะตรงข้ามกับโซฟา เธอพยายามจะลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปข้างหน้ากลับถูกแขนแกร่งรั้งไว้อย่างไม่ยอม ใบหน้าสวยรีบหันไปเพื่อจะแหวเสียงใส่คนข้างหลัง แต่แก้มใสของไอรดาและจมูกโด่งคมสันของพระรามกลับต้องจรดแนบกันพอดิบพอดี ไอรดาถึงกับตัวแข็งทื่อ ครั้งแรกที่เธอได้รับสัมผัสจากชายหนุ่มอย่างไม่ตั้งใจแต่กลับทำให้ใจดวงน้อยเต้นถี่อย่างตื่นเต้นเลือดในกายมันสูบฉีดอย่างพลุ่งพล่าน
พระรามที่ไม่ได้คิดจะลวนลามน้อง เค้าก็ถึงกับอึ้งเช่นกันแต่ก็ดีใจที่ได้สัมผัสแก้มใสๆเหมือนที่ใจอยากทำ ถึงจะเป็นความบังเอิญแบบผีผลัก หรืออะไรก็แล้วแต่เค้าได้แต่ยิ้มและนึกขอบคุณ
"ยกโทษให้พี่รามก่อน ตุ๊กตาหมีตัวโตๆที่มีขนนุ่มๆราวกับสำลีตัวนั้นจะเป็นของหนูด้าทันที"จมูกโด่งคมสันผละออกอย่างอ้อยอิ่งอย่างแสนเสียดาย แต่ก็ต้องจำใจเพราะไม่อยากเพิ่มคดีให้กับตัวเองอีกหนึ่งกระทง ขืนทำอะไรไปมากกว่านี้มีหวังไก่ตื่น น้องคงกลัวเค้าจนไม่อยากเข้าใกล้แน่ๆ
"ค่ะ หนูด้ายกโทษให้เพราะหนูด้าเป็นคนน่ารักแล้วก็ใจดี เอ่อคือพี่รามปล่อยหนูด้าได้รึยังคะหนูด้ายกโทษให้แล้ว หนูด้าจะไปเอาตุ๊กตาค่ะ"เธอพยายามรักษาระยะห่างเพื่อไม่ให้ตัวเองพลาดโดนหอมแก้มอีก
พระรามยกยิ้มอย่างพอใจที่เด็กน้อยบนตักยกโทษให้ แถมเค้ายังเอ็นดูเธอที่พยายามรักษาระยะห่างแต่กลับไม่เป็นผลเมื่อพระรามอดใจไม่ไหวจริงๆ
ฟ่อด!!
"อ๊ะ!!พี่ราม"
"ห้ามโกรธห้ามงอแงครับ เพราะนี้คือรางวัลที่พี่คืนโทรศัพท์ให้"
"เอาเปรียบ"
"งั้นพี่ให้หอมคืน"พระรามเอียงแก้มสากที่พองลมจนนูนขึ้นมาเพื่อให้น้องหอมคืน ไอรดาถึงกับหน้าแดงก้มหน้างุดด้วยความอายจนลืมตุ๊กตาเป้าหมายที่สำคัญไป
"โอเคพี่ไม่แกล้งแล้วเย็นนี้ไปทานเค้กสตรอว์เบอรี่ที่หน้าโรงเรียนกันไหมครับ เป็นร้านของเพื่อนพี่เพิ่งเปิดใหม่"
"หนูด้าอยากไปทานค่ะ แต่หนูด้าไม่ได้สนิทกับพี่รามสักหน่อยจะไปด้วยได้ยังไง"
"แล้วอยากสนิทไหมพี่ทำให้ได้นะ"สายตาที่แพรวพราวถึงกับทำให้ไอรดาขนลุกอย่างบอกไม่ถูก เธอรีบผละตัวออก เด้งลุกจากตักแล้วปรี่ไปหาตุ๊กตาที่ใหญ่กว่าตัวเธอทันที
"อ๊ะ"ร่างบางที่พยายามหอบคว้ากอดตุ๊กตาที่หนักและใหญ่เกินตัวทำให้เธอเซถลาถอยไปด้านหลังจนชนเข้ากับแจกันใบใหญ่ราคาแพง
"หนูด้าระวัง"เสียงเอ่ยเตือนที่ดังจากพระรามที่เป็นห่วงทำให้ไอรดาตกใจ
โคร้ม!!
ก้นเล็กกระแทกลงที่พื้นพร้อมกับมือที่ทาบลงเข้ากับเหลี่ยมคมของแจกันที่แตก ทำให้มือบางๆถูกบาดจนเลือดไหลออกมาสีแดงเข้ม พระรามรีบปรี่เข้าไปหาร่างบางมองเห็นเลือดสีแดงฉานที่พื้นกลิ่นคาวอบอวลจนชวนอ้วก
ไอรดารู้สึกเจ็บแป๊บที่มือ สิ่งที่เธอได้เห็นนั้นทำให้ร่างบางถึงกับเป็นลมหมดสติอยู่ในอ้อมอกของพระราม
"หนูด้า"ร่างบางถูกอุ้มขึ้นแนบอกด้วยความเป็นห่วง มือเล็กที่ถูกเหลี่ยมคมของแจกัน บาดแผลค่อนข้างลึกเลือดสีแดงไหลเปรอะเปื้อนหยดเป็นดวงตามทาง
ไทเกอร์ที่ได้ยินเสียงโครมครามถึงกับตกใจและสิ่งที่เห็นกลับทำให้เค้าตกใจยิ่งกว่าเดิม แต่สติที่มีมากพอของไทเกอร์ทำให้เค้ารีบวิ่งไปที่รถสตาร์ทเครื่องทันที เมื่อพระรามและไอรดาขึ้นมานั่ง เท้าของไทเกอร์รีบเหยียบจนมิดไมล์พุ่งทะยานบนท้องถนนเบื้องหน้าอย่างไม่รีรอ
- ผู้เขียน
