ตอนที่ 10

1164 คำ

หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปเร็วไม่น้อยเลยทีเดียวกับการได้กลับมาอยู่ในสถานที่ที่ตัวเองรัก ร่างสูงใหญ่บนหลังม้าทอดสายตามองต้นกาแฟวัยรุ่นที่กำลังออกดอกขาวสะอาดตาด้วยความพึงพอใจ สามปีกว่ากับการที่ต้องทิ้งที่นี่ไป แต่หลังจากนี้ เขาจะกลับมาดูแลที่นี่อีกครั้ง “ไป โรเบิร์ต” เท้าแกร่งกระทุ้งไปที่ท้องของม้าหนุ่มสีน้ำตาลเพื่อบังคับให้ม้าออกเดิน สักพักโรเบิร์ตกับเขาก็มาถึงคอกม้า เขาส่งมอบม้าหนุ่มให้กับคนเลี้ยงม้า จากนั้นก็เดินไปทักทายหัวหน้าคนงาน “สวัสดีครับลุงสมปอง” “สวัสดีครับคุณแม็ก ไปไหนมาแต่เช้าครับ” แม็กซิมัสอมยิ้ม “ผมออกไปขี่เจ้าโรเบิร์ตมาน่ะครับ คิดถึงมัน ไม่ได้ขี่มานาน” “เจ้าโรเบิร์ตก็คงคิดถึงคุณแม็กเหมือนกันแหละครับ เพราะตอนที่คุณแม็กไม่ อยู่มันหงอยมาก แถมยังไม่เจริญอาหารอีก” “ว่าแล้วเชียวทำไมถึงผอมไป” ชายหนุ่มหัวเราะขบขัน ก่อนจะหันไปส่งยิ้มให้กับจำปาลูกสาวของสมปอง “โตขึ้นเยอะนะจำปา” “ส

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม