เขาไม่ควรจะรู้สึกแบบนี้...
แม็กซิมัสยืนรับลมอยู่ที่ริมระเบียง รสชาติหวานฉ่ำจากเรียวปากของเดือนกันยายังติดตรึงอยู่ไม่จาง หล่อนมีปากที่หวานเหลือเกิน จูบเท่าไหร่ก็ไม่เคยอิ่มเอม
เขาอยากจูบหล่อนทั้งวันทั้งคืน จูบจนสิ้นใจตายคาปากของหล่อนไปเลย
“บ้าจริง”
ชายหนุ่มสบถอย่างโมโห เมื่อปล่อยให้ตัวเองถูกตัณหาราคะเข้าควบคุมจนไร้สติ
เขาไม่ควรรู้สึกแบบนี้กับผู้หญิงที่เป็นแค่เหยื่อของการแก้แค้น แม้จะบอกตัวเองแบบนั้น แต่ร่างกายของเขากลับไม่ยอมเชื่อฟัง มันยังโหยหา ร่ำร้องอยากจะแนบชิดกับเดือนกันยาจนแทบคลั่ง
ทำไมจะต้องเป็นแบบนี้ด้วย ทำไมเขาจะต้องปล่อยให้ผู้หญิงใจโลเลอย่างเดือนกันยามาครอบงำด้วย เขาลักพาตัวหล่อนมาเพื่อแก้แค้นไม่ใช่หรือ ไม่ใช่พาหล่อนมาเพื่อทำให้ตัวเองทรมานเสียหน่อย
ชายหนุ่มเดินกลับไปกลับมาด้วยความเคร่งเครียด สายลมเย็นๆ ที่พัดเข้าใส่ร่างไม่อาจบรรเทาความปรารถนาหิวกระหายที่เกิดขึ้นภายในเรือนกา
